Η τέχνη της ευτυχίας: Πιστεύω στον εαυτό μου;
Πόσες φορές δεν έχουμε ακούσει φίλους και γνωστούς αλλά κι ακόμη εμάς τους ίδιους να κρίνουμε με αυστηρότητα πράξεις και συμπεριφορές που δε μας φαίνονται σύμφωνες με τα δικά μας πρότυπα στάσης ζωής! Και ενώ ξέρουμε πως δεν είναι ωφέλιμο τόσο για μας όσο και για τους άλλους να το κάνουμε, συνεχίζουμε να διατηρούμε αυτό το pattern χωρίς καμία διάθεση να το αποχωριστούμε!
Άραγε πόσο σημαντικούς μας κάνει η θέση του κριτή; Αποτελεί ίσως προνόμιο να αισθάνεσαι πάνω από όλους και απ’ όλα χειριζόμενος το λόγο σου με τέτοιο τρόπο ώστε να “λύνει και να δένει” χωρίς όμως να επιλύει καταστάσεις… Γιατί αν δεν είσαι μέρος της λύσης με το λόγο που εκφράζεις, τότε είσαι μέρος του προβλήματος. Όσο για την ουδετερότητα και πάλι δείχνει μία στάση αποφυγής από τη ζωή που σου ζητά να πάρεις θέση. Γιατί αν τώρα δεν πάρεις θέση τότε κάποια στιγμή η ζωή θα διεκδικήσει πιο σθεναρά το “βήμα” σου και τότε θα κληθείς να χειριστείς μία κατάσταση επιχειρηματολογώντας και όχι απλά κουβεντιάζοντας, γιατί τη ζωή δεν την παρακάμπτεις, δεν την προσπερνάς και όταν νομίζεις πως το κάνεις, απλά γελιέσαι, γιατί η ζωή κάθε φορά που δεν περνάς καταστάσεις που συναντάς με βαθμό δυσκολίας 1, απαιτείται παρακάτω να την συναντήσεις με υψηλότερο δείκτη δυσκολίας και τότε θα πρέπει να είσαι προετοιμασμένος να ανέβεις επίπεδο ή να μείνεις στην ίδια τάξη μέχρι να μάθεις το μάθημά σου…
Πως αλλάζουμε ένα τρόπο συμπεριφοράς που δεν εξυπηρετεί τη ζωή μας;
Παρατήρηση
Παρατηρώ το λόγο που εκφράζω καθημερινά και πολλές φορές τον καταγράφω.
Επανεγγραφή
Κάθε νέος λόγος μου είναι καλύτερος, πιο ωφέλιμος και πιο εστιασμένος στην επίλυση ή την αποτελεσματική επικοινωνία
Αξιολόγηση
Παρατηρώ τη διαφορά στη χρήση του λόγου μου σε σχέση με την προηγούμενη χρήση του και αξιολογώ την πρόοδο.
“Γιατί αν δεν είσαι μέρος της λύσης με το λόγο που εκφράζεις, τότε είσαι μέρος του προβλήματος.”
«Το κείμενο αποτελεί μια συνεργασία του flowmagazine.gr με την κ. Γιαννάκη. Για περισσότερα κείμενα του συγκεκριμένου αρθρογράφου πατήστε εδώ»
