Η κατά μέτωπο επίθεση στα προβλήματα ως αντίδοτο στην αρνητικότητα

Το να γκρινιάζουμε και να μεμψιμοιρούμε για τα προβλήματά μας, καθόλου δεν βοηθάει στην επίλυσή τους. Το μόνο αντίδοτο στην αρνητικότητα είναι η αποφασιστική δράση για την επίλυση των προβλημάτων.

Όταν ήμασταν μικροί, αρκετοί από εμάς μπορεί να κοιτούσαν κάτω από το κρεβάτι τους να δουν αν υπάρχουν τέρατα. Άλλοι τσέκαραν τις ντουλάπες. Άλλοι δεν είχαν οικειότητα γενικά με το σκοτάδι ή άλλες καταστάσεις και καιρικά φαινόμενα που ήταν τόσο έντονα, ώστε να τους προκαλούν φόβο. Μεγαλώνοντας, οι παιδικές φοβίες έδωσαν τη θέση τους σε ανησυχία για πιο σημαντικά ζητήματα. Επαγγελματικά, κοινωνικά, συναισθηματικά και διαπροσωπικά θέματα ζητούν από εμάς κάθε μέρα την επίλυσή τους.

Ανάλογα με το πόσο μαχητικοί ή αναβλητικοί, πόσο δυναμικοί ή άβουλοι μπορεί να είμαστε, και γενικά ως χαρακτήρες αλλά και κατά περίπτωση, αναλαμβάνουμε δράση, άμεση ή πιο αργή Το θέμα είναι πως δίνουμε πολλές μάχες, κρυφές και φανερές, για τις οποίες όλοι αξίζουμε συγχαρητήρια, αλλά είναι η ώρα να πούμε και τις πιο δύσκολες αλήθειες.

Η δηλητηριώδης μεμψιμοιρία

Εκεί που πολεμάμε είναι συχνό να θυμηθούμε τις φαινομενικά πιο εύκολες ζωές των συνανθρώπων μας. Και τότε αρχίζουν τα «Μόνο εγώ τα παθαίνω αυτά» και «Μα, βέβαια, ο αγαπημένος της τάδε είναι πιο τρυφερός και όλο την πάει ταξίδια» και  «Μόνο εγώ είμαι άνεργος/κακοπληρωμένος/δεν έχω ευκαιρίες». Αναγνωρίζουμε όλοι αυτές τις, πλήρεις αρνητικότητας, μικρές προτάσεις, αυτούσιες ή παραλλαγμένες. Και κάπου εκεί μπαίνει ο σπόρος της σύγκρισης, της ζήλειας, του φθόνου και άλλων συγγενών συναισθημάτων. Η αρνητικότητα αυτή μας επηρεάζει βαθιά και ρίχνει την ψυχολογία μας.

Εθελοτυφλούμε αντί να αναλάβουμε δράση

Και ερχόμαστε στο δεύτερο σκέλος της επιχειρηματολογίας μας: Αυτό που ακολουθεί την σύγκριση και τα μετέπειτα αρνητικά συναισθήματα, αν δεν τα δούμε και δεν τα ελέγξουμε, ώστε να τα αντιμετωπίσουμε, είναι οι απόπειρες βολέματος. Τι δεν θέλω να αντιμετωπίσω στην πολυτάραχη και μοναδικά βασανισμένη ζωή μου; Τη μοναξιά, την ανεργία, την ανέχεια, την έλλειψη ευκαιριών, ελπίδας, φίλων, κοινωνικότητας κ.ο.κ.; Θα βρω κάποιον ή κάτι, εύκολα διαθέσιμο, που μπορεί να με κάνει να κοροϊδέψω τις ανάγκες μου και να αποφύγω την πραγματική γιατρειά; Θα βρω ένα χαλί, για να κρύψω τα προβλήματά μου και να κάνω πως τα έλυσα, παροδικά ή για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα: έναν ακατάλληλο σύντροφο, μια αταίριαστη σε εμένα, επικίνδυνη ή ντροπιαστική δουλειά, εθισμούς, όπως τζόγο και ναρκωτικά, ή κάθε λογής περισπασμούς.

Όχι φυγομαχία

Επειδή θέλουμε πραγματικά χαρά στη ζωή μας, αλλά χαρά πραγματική, η αντιμετώπιση των θεμάτων μας πρέπει και αυτή να είναι πραγματική. Ας μην μεταθέτουμε σε άλλα πράγματα τη δύναμη της σωτηρίας μας. Ας μην αναζητούμε ό,τι μαγικά θα μας απαλλάξει από την ευθύνη της αντιμετώπισης των προβλημάτων μας. Να επιλέξουμε μάχη και όχι φυγή. Άραγε, ποιος είναι απόλυτα γενναίος να αντιμετωπίσει τους δαίμονές του;

Συντάκτης: Ασημίνα Σταυρίδη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.