Η Γλώσσα των Λουλουδιών

Με αφορμή την Πρωτομαγιά, που γιορτάζουμε επίσημα και τον ερχομό της άνοιξης και της ανθοφορίας, είπαμε να σας συστήσουμε στη γλώσσα των λουλουδιών. Ποιό νόημα μεταφέρει κάθε λουλούδι με την ύπαρξή του; Τι λέξεις λέει εκ μέρους μας όταν το προσφέρουμε;

«Να, εδώ δεντρολίβανο, είναι για θυμητικό· θυμήσου, αγάπη μου, να ζεις· κι εδώ είναι πανσέδες, για να με συλλογίζεσαι. … Εδώ μάραθο για σένα και καμπανάκια· για σένα απήγανο· να και λίγο για μένα· αυτό το λένε και βοτάνι της κυριακάτικης χάρης… Να μια μαργαρίτα· θα σου ‘δινα λίγα γιούλια…», τραγουδάει η, τρελαμένη απ’ τον ξαφνικό χαμό του πατέρα της από το χέρι του αγαπημένου της, Οφηλία στην τέταρτη πράξη του Άμλετ…

Όταν, υπό το βάρος των συναισθημάτων ο δομημένος ανθρώπινος λόγος καταρρέει, όταν οι λέξεις δεν επαρκούν για να εκφράσουν βαθύτερα νοήματα, τα λουλούδια έρχονται να μιλήσουν αντί για μας, για μας, σε μια γλώσσα άμεσα αντιληπτή, διαχρονική και πανανθρώπινη…

• Ο τρυφερός κρόκος: ζει για ένα μικρό διάστημα, μα το λουλακί χρώμα των ανθών του είναι εκτυφλωτικό και οι χρυσοκόκκινες κλωστές του βάφουν έντονα τα χέρια που τον αγγίζουν, την τροφή με την οποία έρχεται σε επαφή, τα υφάσματα που ποτίζονται στο υγρό του.
• Ο πληθωρικός ιβίσκος: με άνθη τεράστια, χυμώδη, κατακόκκινα ή λαμπερά κίτρινα ή με πορτοκαλί φλέβες, σαν τις ταινίες από το φως του ήλιου καθώς δύει.
• Γαρύφαλλα χορεύουν μπρος στα μάτια μας ντυμένα φούστες με βολάν από πέταλα μπορντώ και ιώδη και αναδύουν ένα άρωμα πικάντικο και μυστηριώδες.

Λουλούδια που μιλούν για τον κύκλο της ανθρώπινης ζωής, για την  ουσία της ανθρώπινης ύπαρξης και για το δυναμικό της: για το πάθος του ανθρώπου για εμπειρίες και δημιουργία, για τη ζωτική ενέργεια και τη δύναμη που έχουμε μέσα μας και τη θέληση να την εκφράσουμε και να την μετουσιώσουμε σε απτή ύλη και καθαρό πνεύμα.

Λουλούδια που αποτελούν τα ίδια την υπόσταση υψηλών ιδανικών και αρετών και μας ανυψώνουν το ηθικό:

• η γενναιοδωρία του πορφυρού τριαντάφυλλου – τα άρωμα του σκορπά γύρω του, χωρίς διακρίσεις, χωρίς επιφυλάξεις.
• Η αγνότητα του λευκού ρόδου, η αθωότητα που αποπνέουν τα αστερόμορφα λευκά άνθη της πεντάδας.
• H αναρριχητική διπλαδένια μας υπενθυμίζει ότι τελικά αντέχουμε πολύ περισσότερο απ’ όσο πιστεύουμε.
• Η θαμνώδης λαδανιά με τα εντυπωσιακά φούξια-μοβ πέταλα μας βεβαιώνει ότι όπως αυτή μπορεί κι ευδοκιμεί και στο πιο ξηρό και φτωχό έδαφος, έτσι «το δικό μας ταλέντο μπορεί να ανθίσει» και να θριαμβεύσει ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες.

(διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στην επόμενη σελίδα)

Συντάκτης: Ελένη Αλεξάνδρα Μιχαλοπούλου,

Influence:

Οι ακαδημαϊκοί τίτλοι σπουδών της είναι στη νομική επιστήμη και η πολυετής επαγγελματική της εμπειρία στο λειτούργημα της δικηγορίας…