Η φυσική περιποίηση στην αρχαία Αθήνα

Η περιποίηση και ο καλλωπισμός ξεκινάει από τα πανάρχαια χρόνια αποδεικνύοντας το ενδιαφέρον για την προσωπική υγιεινή και την εξωτερική ομορφιά.

Ο καλλωπισμός για την σύγχρονη γυναίκα στις μέρες μας είναι απαραίτητος για να νιώθουμε καλύτερα. Σήμερα υπάρχει μία μεγάλη ποικιλία προϊόντων περιποίησης, κάνοντας την περιποίηση πιο προσιτή και εύκολη.

Oι Έλληνες έδιναν από την αρχαιότητα μεγάλη σημασία στην υγιεινή, στην περιποίηση και στην εκγύμναση του σώματος. Οι γυναίκες στην αρχαία Αθήνα, ανεξαρτήτως οικονομικής κατάστασης φρόντιζαν πάντα για την ομορφιά τους. Η θέση της ομορφιάς στην αρχαία κοινωνία καθρεφτίζεται και από την ύπαρξη μιας θεότητας: η θεά Αφροδίτη ήταν η θεά της ομορφιάς, της αρμονίας και της αναγέννησης.

Φυσικά, το υπέροχο δέρμα των αρχαίων Ελλήνων βοηθούσε το κλίμα, καθώς κλιματολογικές συνθήκες στην Ελλάδα είναι ιδανικές για την καλή υγεία του δέρματος. Λόγω της γεωγραφικής της θέσης και της θάλασσας, η Ελλάδα δεν παρουσιάζει ακραίες θερμοκρασίες, ενώ η ελεγχόμενη υγρασία από την άλλη πλευρά, ενισχύει την απόφραξη των πόρων του δέρματος διαμέσου του ιδρώτα.

Ωστόσο, δεν επαναπαύονταν στα οφέλη του κλίματος, αλλά είχαν μία σειρά από προϊόντα και τεχνικές περιποίησης βασισμένα σε παράγωγα της φύσης. Πολλά  λουλούδια, λαχανικά και φρούτα είχαν ξεχωριστή θέση στον κόσμο της ομορφιάς. Ελαιόλαδο, μέλι, τριαντάφυλλα, λεβάντα, χαμομήλι και κυπαρίσσι είναι μόνο μερικά δείγματα. Οι αρχαίοι Έλληνες ήταν επίσης γνωστοί για τη δημιουργία προϊόντων ομορφιάς από φυσικές χρωστικές, ρίζες φυτών, κόκκινο κρασί και μαστίχα. Μικρά μπουκάλια με αρώματα και αποστάγματα, καρφίτσες, τσιμπιδάκια, χτένες, κουτάλια, περίτεχνοι καθρέφτες και βάζα που ήταν γεμάτα με πολύτιμα συστατικά. Άλλες γυναίκες έφτιαχναν με ευλαβική προσοχή τις συνταγές ομορφιάς και άλλες αγόραζαν όλα τα απαραίτητα προϊόντα, έτοιμα, από τα φαρμακεία της εποχής τους.

Ελαιόλαδο

Πρώτα από όλα, το ελαιόλαδο ήταν βασικό στοιχείο της αρχαίας ελληνικής κουλτούρας, επειδή τα ελαιόδεντρα ήταν φυσικά άφθονα στην αρχαία Ελλάδα. Αρχικά εξήχθη για την παραγωγή αρωματικών ελαίων, αλλά αργότερα οι Έλληνες άρχισαν να το χρησιμοποιούν για φαγητό, φωτισμό, φαρμακευτικούς σκοπούς και καλλυντικά. Έγινε βασικό στοιχείο για καθημερινή προσωπική υγιεινή και περιποίηση σώματος.  Ειδικά από τις γυναίκες χρησιμοποιήθηκε ως καλλυντικό καθαριστικό δέρματος και ως ενυδατική, καθώς οι ελιές έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε ανόργανα άλατα και περιέχουν αντιβακτηριακές και αντιμυκητιακές ιδιότητες, καθώς και αντιγηραντικές δράσεις. 

Αλάτι 

Δημοφιλές για την απολέπιση του σώματος ήταν ένα μείγμα ελαιόλαδου και αλατιού. Το θαλασσινό αλάτι είναι ένα φυσικό αντιοξειδωτικό, καθώς το αλάτι απορροφά τις τοξίνες από το δέρμα. Αυξάνει την κυκλοφορία και έχει αντισηπτικά αποτελέσματα. Μαλακώνει επίσης το δέρμα χωρίς αίσθηση λιπαρότητας και μειώνει την κατακράτηση υγρών. Επίσης, οι αρχαίοι Έλληνες χρησιμοποιούσαν ζεστό θαλασσινό νερό ως θεραπεία κατά του στρες.

Μέλι

Η χρήση του μελιού ως καλλυντικό στην Αρχαία Ελλάδα χρονολογείται από το 5000 π.Χ., όταν η περιποίηση του δέρματος βασίστηκε σε προϊόντα μέλισσας, κατσικίσιο γάλα, βότανα και ελαιόλαδο. Το μέλι χρησιμοποιήθηκε ως  μάσκα προσώπου, αποτριχωτικό προϊόν και για απολέπιση σώματος. Έχει αντιφλεγμονώδεις δράσεις και βοηθά στην αποβολή νεκρών κυττάρων του δέρματος. Οι γυναίκες απολάμβαναν λουτρά μελιού και γάλακτος και μάλιστα σε καθημερινή βάση. Ήταν η “νυχτερινή ρουτίνα ομορφιάς” τους.

Τριαντάφυλλα

Οι Έλληνες θεωρούσαν τα τριαντάφυλλα ως τη “βασίλισσα των λουλουδιών”.  Χρησιμοποίησαν το λάδι και το νερό του για να καταπραΰνουν και να θρέψουν το ξηρό δέρμα. Το ροδόνερο καθαρίζει, ενυδατώνει και είναι γεμάτο με θρεπτικές βιταμίνες Α και Ε. Προλαμβάνει επίσης τη γήρανση μειώνοντας τις ρυτίδες και σφίγγοντας τους πόρους του δέρματος. Το έλαιο του ρόδου θεωρούνταν «Έλαιο της αθανασίας για τις αρωματικές, μαλακτικές και ενυδατικές του ιδιότητες. Ειδικά για την επιδερμίδα προσφέρει έντονα αναπλαστικά και αντιγηραντικά στοιχεία, που διατηρούν τη νεανικότητα του δέρματος. Οι γυναίκες δρόσιζαν το σώμα τους και έβρεχαν τα μαλλιά τους με ροδόνερο ακόμη και μετά από το λουτρό τους, ώστε τα ευεργετικά συστατικά του να “δουλεύουν” στο δέρμα τους όλη μέρα και να μυρίζουν όμορφα.

Λεμόνι και Ξίδι

Δύο απαραίτητα συστατικά για την περιποίηση και την ομορφιά των μαλλιών. Οι γυναίκες συνήθιζαν να απλώνουν χυμό λεμονιού στα μαλλιά τους πριν βγουν στον ήλιο. Αυτό έκανε το χρώμα τους να αλλάζει, να φωτίζει και να “ξανοίγει”, δημιουργώντας ένα αποτέλεσμα σαν ανταύγειες. Το ίδιο έκαναν και με το ξύδι, καθώς το χρησιμοποιούσαν για να κάνουν τα μαλλιά τους πιο λαμπερά και πιο ίσια. Το άπλωναν σε όλο το μήκος των μαλλιών αν ήθελαν να γίνουν λαμπερά, και μόνο στις ρίζες για να δυναμώνουν και να μακραίνουν πιο γρήγορα.

Συντάκτης: Μαριαλένα Κωτούλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.