Η ευτυχία τελικά είναι τύχη ή επιλογή;

Η ευτυχία τις περισσότερες φορές είναι υποκειμενική, γιατί διαφέρει πολύ το πώς την ορίζει ο κάθε άνθρωπος. Τι είναι τελικά η ευτυχία για τον καθένα μας;

Σε έναν κόσμο όπου ζούμε για λίγο, κυνηγάμε διαρκώς την ευτυχία· αυτή που εμείς νομίζουμε για ευτυχία ή  αυτή που είμαστε σίγουροι ότι είναι. Κάποιες φορές είμαστε δίπλα της, άλλοτε τη νιώθουμε στην άκρη των χεριών μας και όλο προσπαθούμε να την τραβήξουμε, και είναι και εκείνες οι φορές που την βλέπουμε να φεύγει έτσι απλά. Και όταν δεν την περιμένουμε ή δεν ελπίζουμε σε αυτήν, έρχεται μόνη της για να μας ομορφύνει τη ζωή. Όμως, τι είναι η ευτυχία και πώς θα την αποκτήσουμε;

Έχω επιλεχθεί να γεννηθώ. Βρίσκομαι ένα δωμάτιο πριν την οικογένεια που θα επιλέξω και έχω ακόμη τη μνήμη της αιωνιότητας. Εικόνες και ήχοι εμφανίζονται για την πρώτη μου ζωή. Ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων, γόνων πλούσιων οικογενειών, με μόρφωση, τακτοποιημένες ζωές και χρήματα, όσα δεν χρειάζεται να ανησυχήσω για τίποτα. Σαν παραμύθι ένα πράγμα. Ό,τι θέλουν το αγοράζουν, ό,τι πουν είναι νόμος για κάποιους άλλους. Θα μπορέσω να σπουδάσω στα καλύτερα πανεπιστήμια και θα έχω όσα χρειάζομαι, δίχως να σκέφτομαι το οικονομικό κόστος. Δεν θα μου λείψει τίποτα υλικό, θα έχω ό,τι ποθήσω. Μόνο που σε κάθε παραμύθι υπάρχει και ένας κακός λύκος. Ο δικός μου θα είναι το ανικανοποίητο· αυτό που δεν έχει όνομα, αλλά προσπαθείς να το βρεις μια ζωή· αυτό το κάτι που δεν αγοράζεται, μήτε πουλιέται· εκείνο, που δίχως να λάμπει, μπορεί να κάνει τη ζωή σου να λάμψει.

Είμαι πολύ σκεπτικός. Πριν προλάβω να εμβαθύνω σε αυτό που μόλις είδα, ξεκινά να μου εμφανίζεται η δεύτερη ζωή μου. Ένα ζευγάρι προσπαθεί να κάνει παιδί παρ’ όλες τις φυσικές δυσκολίες. Κάποιο πρόβλημα τους έχει αναγκάσει να καταφύγουν σε διάφορες φαρμακευτικές αγωγές για να με αποκτήσουν.  Είναι μέσης οικονομικής κατάστασης και τα βγάζουν πέρα σχετικά καλά με τη ζωή τους, όσον αφορά τα υλικά αγαθά που χρειάζονται. Εργάζονται και οι δύο σε μεγάλες εταιρείες, κατέχουν καλή θέση και οι μισθοί τους είναι ικανοποιητικοί για τη σημερινή οικονομική κατάσταση. Μόνο που εγώ δεν έρχομαι και χρειάζεται να προσπαθούν δίνοντας διαρκώς χρήματα (που δεν τους λείπουν) για να τεκνοποιήσουν. Σε αυτήν τη ζωή, ο λύκος μου είναι το κάτι παραπάνω. Ναι, θα έχω κάποια πράγματα (υλικά), αλλά δεν θα είναι ποτέ αρκετά, για να κάνουν τη ζωή μου να λάμψει.

Έχω προβληματιστεί για τα καλά. Και εκεί που προσπαθώ να βγάλω κάποια άκρη για όλα όσα είδα, βρίσκομαι μπροστά στην τρίτη μου ζωή. Η εικόνα περιλαμβάνει ένα πολύ φτωχικό σπίτι με δύο ακόμη παιδιά, που παίζουν στην αυλή.  Ένα ζευγάρι είναι αγκαλιασμένο και γελά με τα παιδιά. Είναι ντυμένοι όλοι με παλιά ρούχα και ζουν σε ένα πολύ μικρό σπίτι με μεγάλη αυλή.  Η γυναίκα είναι έγκυος και ακουμπάει με αγάπη την κοιλιά της. Ο σύζυγος δίπλα της γελάει και πάει να παίξει με τα παιδιά. Εκείνη έχει μείνει άνεργη καιρό τώρα και εκείνος κάνει μεροκάματα. Δίχως σταθερή δουλειά και χρήματα, μοιάζουν ευτυχισμένοι και χαρούμενοι για τη μεγάλη αυλή τους και το παιχνίδι μέσα σε αυτήν. Πάντα υπάρχει φαγητό για όλους, ακόμη και αν αυτό είναι μόνο ψωμί με ελιές. Ξέρουν πως το τραπέζι δεν θα γεμίσει ποτέ όπως θα ήθελαν, όμως μοιάζουν να μην το βάζουν κάτω.  Προσεύχονται στον Θεό και είναι έτοιμοι για όλα. Δεν επιζητούν κάτι παραπάνω από αυτό που έχουν, γιατί δεν είχαν ποτέ κάτι παραπάνω. Το μόνο που τους νοιάζει είναι η αγάπη.  Λένε συνεχώς “έχει ο Θεός” και συνεχίζουν την ταπεινή ζωή τους. Δεν έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν ή να πάνε κάπου όμορφα, αλλά μοιάζουν να έχουν βρει την ομορφιά μεταξύ τους. Ο λύκος μου εδώ είναι η έλλειψη χρημάτων και η αβεβαιότητα για το αύριο…

Τώρα πρέπει να διαλέξω. Δεν θα σας πω ποια ζωή, όμως θα σας μεταφέρω το δίλημμα. Εσείς ποια ζωή θα διαλέγατε;

Συντάκτης: Ελίνα Καρόλου,

Influence:

Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1972.  Μεγάλωσε στο Νέο Κόσμο και από το 1996 ζει στον Γέρακα Αττικής…