Η επιλογή της γυναίκας να μη βιώσει τη μητρότητα

Στην εποχή μας, η ομοφυλοφιλία ή η αγαμία δεν αποτελούν πλέον ταμπού. Δεν ισχύει όμως το ίδιο και με την ατεκνία και δη την εθελούσια ατεκνία. Έτσι όταν, για παράδειγμα στην αρχή μιας σχέσης ή ακόμα και σε μια τυχαία συζήτηση, ένα άτομο παραδέχεται ότι δε θέλει παιδιά, αντιμετωπίζεται συχνά με μνησικακία, απόρριψη, επίκριση, ειρωνεία και δυσπιστία.

Οι περισσότερες γυναίκες αγαπούν τα παιδιά και συνήθως η απόκτηση κληρονόμων είναι ένας σημαντικός στόχος των γυναικών που παντρεύονται, ωστόσο, δεν σκέφτονται όλες οι γυναίκες με τον ίδιο τρόπο. Είναι απολύτως φυσιολογικό και δεκτό να υπάρχουν μερικές γυναίκες που δεν θέλουν παιδιά και που αντιδρούν αρνητικά στην ιδέα της μητρότητας.

Είναι όμως το θέμα της ατεκνίας θέμα εγωισμού; Το ερώτημα δεν αφορά γυναίκες που δε θέλουν να τεκνοποιήσουν εξαιτίας ενός συγκεκριμένου οικονομικού ή υγειονομικού προβλήματος, αλλά γυναίκες που δε θέλουν να αποκτήσουν παιδιά υποστηρίζοντας την ευρύτερη ιδέα της εθελούσιας ατεκνίας.

Ενώ πράγματι ο εγωισμός μπορεί να είναι ο λόγος που μία γυναίκα δε θέλει να έχει παιδί στη ζωή της, εξακολουθούν να υπάρχουν και άλλοι λόγοι που δεν σχετίζονται με τον εγωισμό και που μπορούν να αποτρέψουν μια γυναίκα από την απόκτησή παιδιού.

Υπάρχουν ορισμένοι ψυχολογικοί λόγοι που εξηγούν την επιλογή μερικών γυναικών να μην κάνουν τα παιδιά. Σε άλλο βαθμό, υπάρχουν και γυναίκες που απεχθάνονται ολότελα την ιδέα της τεκνοποίησης:

Στερεότυπα και προσκόλληση στον αρσενικό ρόλο: Είναι ευρέως γνωστό και κανείς δεν μπορεί να αρνηθεί ότι υπάρχουν κοινωνικά στερεότυπα και οι άνθρωποι κάνουν διακρίσεις εναντίον των γυναικών σε όλες τις κουλτούρες, αναθέτοντας πάντοτε τα σημαντικά καθήκοντα στους άνδρες και αφήνοντας τα λιγότερο σημαντικά για τις γυναίκες. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες γυναίκες εκφράζουν την αντίδρασή τους και διαμαρτύρονται. Oρισμένες μισούν το γεγονός ότι είναι γυναίκες και προσπαθούν να δρουν και να συμπεριφέρονται όπως οι άντρες. Σε αυτή την περίπτωση, η απόκτηση ενός μωρού, τους θυμίζει το γυναικείο τους ρόλο που δεν τους είναι αρεστός και γι ‘αυτό προτιμούν να μη βιώσουν τη μητρότητα.

Η σειρά γεννήσεων στην απόκτηση παιδιών: Η σειρά γεννήσεων σε μία οικογένεια επηρεάζει την προσωπικότητα του ανθρώπου, εξηγώντας το φαινόμενο ότι τα παιδιά μπορούν να έχουν διαφορετικές προσωπικότητες, ως αποτέλεσμα της σειράς με την οποία γεννήθηκαν. Αν μια γυναίκα είναι μοναχοπαίδι ή εάν είναι η νεώτερη στην οικογένεια, τότε συνηθίζει να είναι το κέντρο της προσοχής. Κάποιες από αυτές τις γυναίκες προτιμούν να μην έχουν παιδιά, για να διατηρήσουν τη θέση τους, δηλαδή να παραμείνουν στο επίκεντρο της προσοχής. Εν ολίγοις, αυτές οι γυναίκες δεν θέλουν να εκθρονιστούν από ένα παιδί στις δικές τους οικογένειες.

Εγωκεντρισμός και παιδιά: Ένας άλλος λόγος για τον οποίο ορισμένες γυναίκες μπορεί να μην θέλουν παιδιά είναι ο εγωκεντρισμός τους. Μια γυναίκα με εγωιστικό χαρακτήρα δε θα θέλει σίγουρα να έχει παιδί, επειδή φοβάται ότι αυτό θα επηρεάσει τη ζωή της, το σώμα της, την ομορφιά της, τα επιτεύγματά της.

Εκ των πραγμάτων, όσο εγωιστική και αν ακούγεται η εκούσια ατεκνία, άλλο τόσο εγωιστική είναι και η τεκνοποίηση. Κανένας από εμάς δε ρωτήθηκε για το αν θέλει να έρθει στον κόσμο. Μπορεί ο έρωτας δύο ανθρώπων να οδηγεί στη δημιουργία μίας νέας ζωής, αλλά κανένας δεν ερωτάται για το αν θέλει να έρθει στη ζωή, δεν έχει γνώση του περιβάλλοντος στο οποίο θα βρεθεί, ούτε αποζητά την αδιαφορία και σκληρότητα που μπορεί πιθανόν να αντιμετωπίσει.

Είναι σημαντικό να αντιληφθούμε πως δεν είμαστε όλοι γεννημένοι για να γίνουμε γονείς. Η γονεϊκότητα δεν είναι ο μοναδικός τρόπος για να εξελιχθεί κάποιος. Θα ήταν καλύτερο για τον κόσμο, την ανθρωπότητα και για τα ίδια τα παιδιά να γεννιούνται σε οικογένειες από όπου θα λάβουν αγάπη, και να έχουν για γονείς ανθρώπους άξιους, που θα τα αγαπήσουν ανιδιοτελώς και θα τους μεταδώσουν όλα τα εφόδια για να γίνουν ελεύθεροι και ευτυχισμένοι άνθρωποι.

Συντάκτης: Εύα Αρβανίτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.