Οι συντροφικές σχέσεις αποτελούν δεσμούς ιδιαίτερα απαιτητικούς, και σε βάθος χρόνου γίνονται ολοένα πιο περίπλοκοι. Συχνά εκδηλώνουμε ανάρμοστες και ανθυγιεινές …
Η ανασφάλεια που σιγοτρώει τις σχέσεις
Στην κάθε σχέση αναπτύσσεται ένας μοναδικός τρόπος επικοινωνίας. Ίσως πρόκειται για ένα προσωπικό αστείο το οποίο μόνο το ζευγάρι αντιλαμβάνεται. Ή, μπορεί να είναι η αξίωση ενός από τους συντρόφους να ζητά διαρκώς την επιβεβαίωση από τον άλλον, επιθυμώντας να του υπενθυμίζει ότι τον αγαπά αρκετές φορές στη διάρκεια της ημέρας. Ή, εν πάση περιπτώσει μπορεί να είναι οποιασδήποτε συνήθεια που αναπτύσσεται μέσα στην αλληλεπίδραση του κάθε ζευγαριού.
Ειδικά τον πρώτο καιρό κάτι τέτοιο δε μας κρούει τον κώδωνα του κινδύνου. Άλλωστε δεν είναι κατακριτέο να έχουμε την ανάγκη επιβεβαίωσης από τον σύντροφό μας. Ενδέχεται, ωστόσο αυτή η ανάγκη να προκύπτει ως απόρροια ενός δυσλειτουργικού ψυχισμού. Στην εξέλιξη μίας σχέσης όσο και αν έχουμε αυτή την ανάγκη να έχουμε την ικανότητα να εμπιστευόμαστε τα αισθήματα του συντρόφου μας, ακόμη και όταν αυτά δεν αρθρώνονται πάντοτε με τα λόγια.
Υπάρχουν άνθρωποι που επιζητούν διακαώς την προσοχή και την απόδειξη της αγάπης από τον σύντροφό τους. Μία τέτοιου είδους συμπεριφορά μπορεί να στέλνει μία προειδοποίηση για υφέρπουσα προβληματική συμπεριφορά. Είναι δεδομένο να θέλουμε ο σύντροφος να ομορφαίνει και να συμπληρώνει τη ζωή μας, όταν όμως αποθέτουμε την ύπαρξή μας και την αυτοεκτίμησή μας στα χέρια του, τα πράγματα παίρνουν διαφορετική τροπή. Ένα καθημερινό παράδειγμα θα μπορούσε να είναι το εξής : στη διάρκεια μίας πιεστικής ημέρας, ο σύντροφός μας αμέλησε να επικοινωνήσει μαζί μας. Αντί εμείς να κατανοήσουμε την αδυναμία του να εγκαταλείψει την εργασία του, νευριάζουμε μαζί του που αδιαφόρησε για κάτι τόσο ασήμαντο, όσο το να στείλει ένα σύντομο μήνυμα ή να κάνει ένα ολιγόλεπτο τηλεφώνημα. Σταδιακά το αποτέλεσμα που επιφέρουμε στη συντροφική μας σχέση ονομάζεται «Κρίση Εμπιστοσύνης». Μία σχέση η οποία υποφέρει από έλλειμμα εμπιστοσύνης οδηγεί στην ψυχική εξάντληση, και, κατά συνέπεια, στη διάλυση του δεσμού.
Τις περισσότερες φορές, η ανασφάλεια είναι σιωπηρή
Από τα χειρότερα χαρακτηριστικά της ανασφάλειας είναι και το γεγονός ότι δεν είναι πάντα ευανάγνωστη ως τέτοια στους συντρόφους. Συνήθως, η ανασφάλεια πυροδοτείται επειδή κάποιος από τους δύο παραμέλησε τον άλλον, ξεχνώντας για παράδειγμα, ορισμένα απλά πραγματάκια. Τις περισσότερες φορές, η κατάσταση δεν είναι τόσο ευκρινής . Ίσως οι σύντροφοι να προσπαθούν να αποσιωπήσουν αυτό το συναίσθημα που δημιουργεί τον κόμπο στο στομάχι όταν ο αγαπημένος μας δεν απαντά στα μηνύματα μας ή όταν καθυστερεί να εμφανιστεί στο ραντεβού.
Η διαρκής ανάγκη για επιβεβαίωση παρακωλύει την ομαλή ανάπτυξη της αγάπης
Η επίμονη ανάγκη για απτές αποδείξεις της αγάπης και τρυφερές εκδηλώσεις παρεμποδίζουν τη σχέση από το να ολοκληρωθεί. Η ίδια η λαϊκή σοφία μας διδάσκει ότι « τα έργα μετρούν, όχι τα λόγια» . Ειδικά όσον αφορά τις μακροχρόνιες σχέσεις, η συγκεκριμένη παροιμία είναι κανόνας αδιάψευστος.
Όταν είμαστε για καιρό με τον αγαπημένο μας, μεγαλύτερη αξία αποκτούν τα μικρά απλά και καθημερινά, προκειμένου να εμπεδώσουμε ότι ο σύντροφός μας είναι αφοσιωμένος μόνο σε εμάς. Ένα μεγάλο «σ’ αγαπώ», βρίσκεται για παράδειγμα πίσω από την πρωτοβουλία του να βάλει πλυντήριο την ημέρα που εσείς δεν είχατε τον χρόνο, ή σας αγόρασε το αγαπημένο σας φαγητό, έτσι χωρίς να υπάρχει λόγος. Μέσα από αυτά μπορείτε πλέον να νιώσετε ότι ο σύντροφός σας σάς αγαπά και μπορείτε να τον εμπιστεύεστε.
Από την άλλη μεριά υπάρχει το συναίσθημα της ανασφάλειας. Αυτό, με τις εξάρσεις ζήλιας, με την αναζήτηση για επιβεβαίωση, με την απόδοση κατηγοριών, τις απαιτήσεις να είστε διαρκώς μαζί και την παρεμβατική συμπεριφορά δεν αργεί να διαβρώσει την εμπιστοσύνη, οδηγώντας πρακτικά τη σχέση στη διάλυση. Με τη συμπεριφορά αυτού του είδους μπορεί να επιθυμείτε το ακριβώς αντίθετο, ωστόσο εκείνο που καταφέρνετε είναι να απομακρύνετε τον σύντροφό σας.
Χειριζόμαστε την ανασφάλεια με τρόπο που υπονομεύει χειρότερα τη σχέση
Προκειμένου να διαχειριστούν την ανασφάλεια, οι άνθρωποι καταφεύγουν σε διάφορες συμπεριφορές. Συχνά μάλιστα χωρίς να συνειδητοποιούν ότι στην υπερβολική τους προσπάθεια, επιβαρύνουν περισσότερο την κατάσταση.
Αναζητώντας την ασφάλεια διακαώς
Η σιγουριά μέσα στις σχέσεις, είναι κάτι αόριστο, δεν είναι δηλαδή πάντα ορατό και χειροπιαστό. Ως εκ τούτου ,οι άνθρωποι αγωνιούν ότι δεν την έχουν διαρκώς ή φοβούνται ότι θα την χάσουν και προκειμένου να μη συμβεί αυτό, κάνουν το παν προκειμένου να τη διασφαλίσουν. Έτσι για να αισθάνονται διαρκώς σιγουριά και επιβεβαίωση αξιώνουν απτές αποδείξεις της. Απαιτούν από τον σύντροφο να βρίσκει τρόπους απόδειξης της αγάπης τους. Αναπτύσσεται έτσι, μία εκβιαστική τακτική, όμοια με την πιεστική συμπεριφορά των εφήβων. Εδώ χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή καθώς εάν καταλήξετε να ζητάτε από το σύντροόο σας πράγματα επίμονα και ανεξέλεγκτα, τότε η σχέση γίνεται εύθραυστη. Όταν απαιτείτε από το σύντροφό σας να απαντά απευθείας στα μηνύματά σας, για παράδειγμα, δημιουργείτε τριγμούς στη σχέση σας.
Ως αποτέλεσμα των παράλογων απαιτήσεων με τις οποίες κατακλύζουμε τον σύντροφό μας, εκείνος καταλήγει να αισθάνεται διαρκώς ανήμπορος να ανταποκριθεί στις επιθυμίες μας.
Το πρόβλημα της ανασφάλειας όμως δε μπορεί να επιλυθεί με τόσο προσωρινές μεθόδους: φυσικά «τα έργα μιλούν δυνατότερα από τα λόγια» , τι συμβαίνει όμως όταν τα έργα τα επιτάσσει ένας βαθιά ανασφαλής σύντροφος; Στην καλύτερη περίπτωση, προσδοκά έργα θεαματικά και εξουθενωτικά.
Η διακριτική ανάγκη για επιβεβαίωση
Πρόκειται για όσους ανθρώπους αισθάνονται ότι η εκδήλωση της ανασφάλειας είναι ντροπή και έτσι εύχονται κρυφά ο σύντροφός τους να τους δώσει την επιβεβαίωση που χρειάζονται από μόνος του. Μία συμπεριφορά χαρακτηριστική περιγράφεται από ορισμένες εκφράσεις, όπως η φράση « καλά είμαι, μην αγχώνεσαι», ή «κάνε ό,τι εσύ καταλαβαίνεις», και ενδεχομένως να αγνοούν επίτηδες τον σύντροφό τους. Αυτή η συμπεριφορά είναι φυσικά αποτέλεσμα αναστάτωσης, που όμως τις περισσότερες φορές παραμένει αναποτελεσματική.
Η υπόθεση ότι ο σύντροφος μπορεί να διαβάσει τη σκέψη μας είναι εξωπραγματική. Ακόμη λοιπόν και αν νιώθετε ότι ίσως φανείτε παράλογοι για την ανασφάλεια που νιώθετε, είναι πάντα προτιμότερο να την εξωτερικεύσετε με σαφήνεια στον σύντροφο. Αυτό καθώς είναι πιθανόν τα διακριτικά σημάδια να παρερμηνευθούν από τον σύντροφο στον οποίο απευθύνονται, πράγμα που καταλήγει σε παρανοήσεις, ειδικά όταν τον αναγκάζουμε διαρκώς να μαντεύει και να εικάζει. Αμυντικές συμπεριφορές όπως είναι για παράδειγμα να τον αγνοείτε ή εκρήξεις θυμού εναντίον του εκείνο που θα καταφέρουν είναι να τον πληγώσουν ή να τον εξοργίσουν, χειροτερεύοντας τα πράγματα.
Υποκρίνομαι πως αισθάνομαι ασφαλής
Άλλοι άνθρωποι πάλι, από καλή πρόθεση, μη θέλοντας να πληγώσουν τον σύντροφό τους, ή να διαταράξουν τη σχέση τους, αποκρύπτουν την ανασφάλειά τους . Κάτι το οποίο, στα αρχικά στάδια του δεσμού μοιάζει αποτελεσματικό: έτσι, όταν ο ανασφαλής σύντροφος βρίσκεται μαζί με τον αγαπημένο του, τότε ηρεμεί, περνώντας όμορφα μαζί του και ξεχνά προσωρινά την ανασφάλεια που τον βασανίζει. Μέσα όμως στην προσπάθεια ν’ αποκρύψει τα συναισθήματα της ανασφάλειας, αρχίζει και φωλιάζει η λύπη. Αυτό συμβαίνει καθώς δε διοχετεύει πουθενά τα συναισθήματά του, δεν τα μοιράζεται και υπεραναλύει την κάθε κατάσταση. Η παρατεταμένη αυτή θλίψη επιφέρει κρίσεις ανησυχίας και κατάθλιψη.
Ο εγκλωβισμός των αρνητικών συναισθημάτων υπονομεύει τη σχέση. Όσο και αν οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν να υποκρίνονται πως όλα είναι μία χαρά, ο σύντροφος διαισθάνεται το αρνητικό συναίσθημα και έτσι διακυβεύεται η υγεία της σχέσης.
Για ν’ αντιμετωπίσετε τις ανασφάλειές σας πρέπει να παραδεχθείτε τις αδυναμίες σας
Το αίσθημα ανασφάλειας δεν είναι αξιοκατάκριτο , ούτε ενδεικτικό αδυναμίας. Από τη στιγμή που αντιληφθούμε ότι μας ταλαιπωρεί η αίσθηση της ανασφάλειας οφείλουμε ωστόσο να προβληματιστούμε και να εντοπίσουμε την πηγή της. Μπορεί να αποδίδεται σε κάποια πληγή του παρελθόντος ή σε παιδικά βιώματα, ή γενικότερα σε έλλειμμα εμπιστοσύνης στον εαυτό μας. Η προσωρινή μετάθεση της αιτίας στον σύντροφο λειτουργεί ίσως πυροσβεστικά, σας εμποδίζει όμως από να ανατρέξετε στις ουσιαστικές αιτίες.
Αφού συνειδητοποιήσουμε τι αισθανόμαστε είναι καλό να κατατοπίσουμε και τον σύντροφό μας. Επικοινωνήστε του τι είναι αυτό το οποίο ενδεχομένως κάνει που σας πυροδοτεί αυτά τα συναισθήματα. Η ύπαρξη ανασφάλειας αφορά και τους δύο συντρόφους και εμπλέκονται και οι δύο στην αντιμετώπισή της. Πάνω απ’ όλα δείξτε υπομονή τον με τον εαυτό σας, όσο και με τον σύντροφό σας, γιατί για να λειτουργήσει μία σχέση χρειάζονται πάντα δύο-πόσω μάλλον για να επιλυθεί μία παθογένεια.