Ο καλύτερος τρόπος για να μαθαίνουμε κάτι είναι μέσω ενός παραδείγματος ή ιστορίας. Για αυτό, όταν πρόκειται για περίπλοκα συναισθήματα …
Η αγάπη όπως θα έπρεπε να είναι
Η αγάπη ήταν και, μάλλον, θα είναι πάντα ένα από τα πιο απλά και, ταυτόχρονα, πιο περίπλοκα πράγματα στον κόσμο. Όλοι το ξέρουν αυτό. Όλοι την έχουν ζήσει και όλοι έχουν γευτεί τόσο τα θετικά όσο και τα αρνητικά της.
Ουσιαστικά, είναι ένα τόσο δυνατό συναίσθημα που είναι ικανό να σε κάνει να αλλάξεις τον τρόπο που σκέφτεσαι, που αντιλαμβάνεσαι τα πράγματα και να επηρεάζει τις τελικές σου αποφάσεις. Η αγάπη είναι μια μορφή εσωτερικής δύναμης. Όταν αγαπάς νιώθεις δυνατός και αν συνάμα αγαπιέσαι, τότε νιώθεις ολοκληρωμένος.
Όμως, οι άνθρωποι πλέον δεν το βλέπουν έτσι. Εστιάζουν μόνο στο να παίρνουν πίσω ακριβώς την αγάπη που δίνουν. Και, όταν δεν συμβαίνει αυτό στεναχωριούνται, αγνοώντας την δύναμη που έχουν μέσα τους και το γεγονός ότι κατάφεραν να αγαπήσουν με ιδιαίτερο τρόπο ένα συγκεκριμένο άτομο.
Για να καταλάβετε καλύτερα την ουσία της αγάπης και την ματαιότητα της απογοήτευσης όταν δεν εισπράττεται, παρατίθεται στη συνέχεια μια σύντομη ιστορία.
« Ήταν κάποτε ένα αγόρι το οποίο αγαπούσε μια κοπέλα. Την έβλεπε κάθε μέρα, προσπαθούσε να της μιλάει όσο πιο πολύ γινόταν για να περνάει όσο περισσότερο χρόνο μπορούσε μαζί της. Με αυτόν τον τρόπο, όμως, τη γνώριζε ακόμα καλύτερα και σιγά σιγά την αγαπούσε ακόμα πιο πολύ.
Δεν ήταν η πιο όμορφη ή εντυπωσιακή κοπέλα, όμως για εκείνον ήταν ακριβώς αυτό που ήθελε. Ταίριαζε ακριβώς στα μελλοντικά όνειρα που έκανε και δεν δίσταζε να σκέφτεται συνέχεια ένα κοινό μέλλον μαζί της. Είχε εντυπωσιαστεί πραγματικά.
Ο φίλος του βλέποντας την κατάστασή του και ακούγοντας συνέχεια λόγια για εκείνη, απόρησε πως μπορεί να την ονειρεύεται τόσο συχνά όταν δεν ξέρει καν αν και εκείνη νιώθει τα ίδια πράγματα για αυτόν. Του πρότεινε να της μιλήσει και να της αποκαλύψει όσα νιώθει για εκείνη, για να δεν αν νιώθει και εκείνη το ίδιο.
Το αγόρι, καταλαβαίνοντας ότι ο φίλος του έχει δίκιο, αποφάσισε να της μιλήσει. Μια μέρα λοιπόν της εξομολογήθηκε όλα όσα νιώθει, μα εκείνη δεν ένιωθε τα ίδια ούτε όμως έδωσε θέλησε να του δώσει μια ευκαιρία για να της τα δείξει.
Ο φίλος του μόλις έμαθε τα νέα, υπέθεσε ότι το αγόρι θα είναι από εδώ και στο εξής μονίμως στεναχωρημένο και δεν θα έχει διάθεση για τίποτα. Μάλιστα φοβόταν μήπως καταφύγει και σε ακραία πράγματα για να ξεχαστεί και να πνίξει τον πόνο του, καθώς έτρεφε πολύ έντονα συναισθήματα για την κοπέλα.
Παραδόξως το αγόρι ήταν μια χαρά. Δεν έκανε τίποτα από όλα αυτά που σκέφτηκε ο φίλος του και όταν τον ρώτησε αν νιώθει στεναχωρημένος εκείνος αποκρίθηκε : ‘Γιατί να νιώθω εγώ στεναχωρημένος; Εγώ έχασα μια κοπέλα που δεν με αγαπούσε και εκείνη έχασε ένα αγόρι που την αγαπούσε πολύ και νοιαζόταν για αυτή’.»
Την αγάπη αν την νιώσεις, πρέπει να σου αφήσει μια ωραία αίσθηση. Ακόμα και αν δεν είναι αμοιβαία, να χαίρεσαι που αγάπησες και όχι να στεναχωριέσαι.
Από την τελευταία πρόταση φαίνεται ποιος έχασε και ποιος κέρδισε. Και όταν κερδίζουμε δεν στεναχωριόμαστε, όλοι το ξέρουν αυτό…