Ο συνδυασμός μουσικής και διαλογισμού είναι πολύ ευεργετικός για το σώμα και για το πνεύμα μας. Ο διαλογισμός αποτελεί σήμερα …
Η θεραπευτική δύναμη του ήχου: Την ανακαλύπτει και η επιστήμη!
Ο ήχος μπορεί να είναι ένα σημαντικό εργαλείο για την ενίσχυση της ευημερίας, που ως τώρα αγνοείται.
Μελέτες δείχνουν ότι η μουσική μπορεί να έχει θετικές επιδράσεις στην ψυχική και σωματική υγεία. Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση 26 μελετών το 2022 διαπίστωσε ότι οι μουσικές παρεμβάσεις συσχετίστηκαν με στατιστικά και κλινικά σημαντικές βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την ψυχική υγεία.
Ωστόσο, η μουσική και οι ηχοθεραπείες είναι σε μεγάλο βαθμό καλλιτεχνικές προσπάθειες. Ας δούμε πώς οι καλλιτέχνες δημιουργούν ηχητικά τοπία που στοχεύουν να επηρεάσουν θετικά τον ακροατή.
Φανταστείτε ότι είχατε μια τρομερή μέρα στη δουλειά. Κατά τη μετακίνηση προς το σπίτι βάζετε λίγη μουσική. Είναι ένα παλιό τραγούδι, που δεν έχετε ακούσει εδώ και χρόνια, αλλά κάποτε σημάδεψε ένα σημαντικό κεφάλαιο στη ζωή σας. Ανεβάζετε την ένταση και οι ταλαιπωρίες της ημέρας σβήνουν. Το τραγούδι πάει σε κρεσέντο. Αισθάνεστε μία ανατριχίλα, ένα φαινόμενο που, παρόλο που είναι μια συνηθισμένη αντίδραση στη μουσική και άλλα ερεθίσματα, δεν έχει άμεσα προφανή εξελικτική εξήγηση. Και καθώς ξεκινά το επόμενο τραγούδι, έχετε ήδη καλύτερη διάθεση.
Η μουσική μπορεί να μας συγκινήσει βαθιά. Αλλά εκτός από το να μας ωθεί να κινηθούμε στον ρυθμό ή να πυροδοτεί συναισθηματικές αντιδράσεις, πώς ακριβώς μας επηρεάζει; Τι έχει να πει η επιστήμη σχετικά με την προοπτική χρήσης της μουσικής ως θεραπείας και ποιες γνώσεις μπορούν να προσφέρουν οι ίδιοι οι μουσικοί;
Η επιστήμη του ήχου
Για αυτό που θεωρείται από καιρό εναλλακτική ιατρική, η έρευνα δείχνει ότι η μουσική και ο ήχος μπορεί να βοηθήσουν στην ανακούφιση των συμπτωμάτων καταστάσεων ψυχικής υγείας. Σε γενικές γραμμές, οι μουσικές παρεμβάσεις έχει αποδειχθεί ότι ενισχύουν τη διάθεση και την ευεξία.
Μια συστηματική ανασκόπηση και μετα-ανάλυση 26 μελετών το 2022 διαπίστωσε ότι οι μουσικές παρεμβάσεις συσχετίστηκαν με στατιστικά και κλινικά σημαντικές βελτιώσεις στην ποιότητα ζωής που σχετίζεται με την ψυχική υγεία. Η ανασκόπηση βρήκε στοιχεία, ότι αυτές οι παρεμβάσεις μπορεί επίσης να έχουν θετικά σωματικά αποτελέσματα, αλλά αυτά τα οφέλη ήταν λιγότερο έντονα.
Μια προηγούμενη ανασκόπηση περισσότερων από 400 επιστημονικών εργασιών τόνισε επίσης τα ψυχικά και σωματικά οφέλη της μουσικής, ειδικά στη βελτίωση της διάθεσης και στη μείωση του στρες. Οι διαλογισμοί ήχου (συνεδρίες θεραπείας ήχου) φαίνεται να έχουν παρόμοια αποτελέσματα, ανακουφίζοντας την ένταση, βελτιώνοντας την ψυχική υγεία και ακόμη και μειώνοντας τον σωματικό πόνο.
Μια ιδέα για την κατανόηση του τρόπου με τον οποίο η μουσική μας επηρεάζει είναι η «συμπαράσυρση των εγκεφαλικών κυμάτων», μια διαδικασία όπου η εγκεφαλική μας δραστηριότητα συγχρονίζεται φυσικά με τον ρυθμό περιοδικών εξωτερικών ερεθισμάτων, όπως ο ρυθμός ενός τραγουδιού. Στη δεκαετία του 1990, οι ερευνητές έδειξαν για πρώτη φορά ότι η “συμπαράσυρση” μέσω της μουσικής μπορεί να αποφέρει θεραπευτικά οφέλη: Οι ασθενείς με κινητικές διαταραχές μπόρεσαν να βελτιώσουν τον κινητικό έλεγχο και τον συντονισμό τους, ακολουθώντας ρυθμικά ακουστικά σημάδια, επιδεικνύοντας ενισχυμένο χρονισμό, χωρική ακρίβεια και δύναμη στις κινήσεις τους.
Μέσω των τεχνικών νευροαπεικόνισης είναι δυνατό να παρατηρηθεί η συμπαράσυρση των εγκεφαλικών κυμάτων καθώς κάποιος ακούει μουσική. Ο συγχρονισμός μπορεί να φανεί μετρώντας τα Hertz (Hz) των ηχητικών κυμάτων, τα οποία αντιστοιχούν σε διαφορετικές εγκεφαλικές συχνότητες που βιώνουμε κατά τη διάρκεια της ημέρας.
«Η μουσική σίγουρα μπορεί να συμπαρασύρει δίκτυα στον εγκέφαλο σε συγκεκριμένες συχνότητες, όπως τα 40 Hz, εκτός από το να συγχρονίσει τους εγκεφάλους των ατόμων μεταξύ τους», είχε δηλώσει στο Big Think ο Άζα Όλσοπ, επίκουρος καθηγητής του Εκπαιδευτικού Προγράμματος Έρευνας Νευροεπιστημών στην Ιατρική Σχολή του Yale. «Πιστεύουμε ότι αυτή η ικανότητα να φέρνει κοντά ομάδες ατόμων και να συγχρονίζει φυσιολογικά τον εγκέφαλο και το σώμα, είναι ένας σημαντικός μηχανισμός για το πώς η μουσική διευκολύνει την κοινωνική σύνδεση και συμπεριφορά και πιθανώς συμβάλλει στη θεραπευτική της επίδραση».
Το εργαστήριο του Όλσοπ δοκιμάζει τώρα την υπόθεση, ότι η συμπαράσταση των εγκεφαλικών κυμάτων συμβάλλει στα θεραπευτικά αποτελέσματα της μουσικής. Ως μία από τις πολλές δημοφιλείς θεωρίες που έχουν προταθεί, θα χρειαστεί να αντέξει τη δοκιμασία μιας πιο αυστηρής έρευνας.
Άλλες μελέτες έχουν εξετάσει την επίδραση της μουσικής στον καρδιακό παλμό. Μια μελέτη παρατήρησης του 2023 που δημοσιεύθηκε στο European Journal of Cardiovascular Medicine, σημείωσε ότι η μουσικοθεραπεία αύξησε σημαντικά τη μεταβλητότητα του καρδιακού ρυθμού (HRV), ένα μέτρο της διακύμανσης του χρόνου μεταξύ των καρδιακών παλμών. (Η υψηλότερη HRV είναι σημαντική επειδή υποδηλώνει καλύτερη λειτουργία του αυτόνομου νευρικού συστήματος και μεγαλύτερη ικανότητα προσαρμογής στο στρες, προάγοντας τη συνολική καρδιαγγειακή υγεία.)
Η HRV αυξήθηκε ιδιαίτερα όταν η θεραπεία περιελάμβανε μουσική ηρεμιστική ή ευχάριστα διεγερτική. Η ομάδα ελέγχου της μελέτης, η οποία υποβλήθηκε σε ασκήσεις χαλάρωσης χωρίς μουσική παρέμβαση, δεν έδειξε αλλαγές στο HRV.
Η μουσική ως φάρμακο
Η μουσική και οι ηχοθεραπείες φαίνεται να υπόσχονται τη θεραπεία, ή τουλάχιστον την ανακούφιση, των συμπτωμάτων διαφόρων καταστάσεων, αν και οι μηχανισμοί που παίζουν ρόλο δεν είναι πλήρως κατανοητοί. Όπως η ίδια η μουσική, οι θεραπείες μπορεί να είναι περισσότερο τέχνη παρά επιστήμη.
Ενώ οι επιστήμονες επικεντρώνονται στις επιπτώσεις στον ακροατή, οι καλλιτέχνες παρέχουν πολύτιμες γνώσεις για το πώς αυτά τα αποτελέσματα δημιουργούνται, επηρεάζοντας δυνητικά τις κλινικές μελέτες και τις θεραπευτικές προσεγγίσεις.
Όσον αφορά τις μουσικές παρεμβάσεις, υπάρχουν τέσσερις ευρείες προσεγγίσεις που χρησιμοποιούνται για τη θεραπεία, κάθε μια προσεκτικά σχεδιασμένη από τον θεραπευτή/καλλιτέχνη:
• Δεκτική, όπου ο πελάτης απλώς ακούει ή «λαμβάνει» μουσική.
• Αναδραστική, όπου ο πελάτης κάνει κάτι με ερέθισμα τη μουσική που παίζεται από τον θεραπευτή.
• Συνθετική, όπου ο πελάτης και ο θεραπευτής συνεργάζονται για να συνθέσουν μουσική.
και
• Αυτοσχεδιασμός, όπου ο θεραπευτής ερμηνεύει τη διάθεση του πελάτη με βάση την αυθόρμητη δημιουργία τραγουδιού
Ο σχεδιασμός μελετών γύρω από συγκεκριμένα δημιουργικά στοιχεία παρεμβάσεων – όπως η σύγκριση των επιδράσεων διαφορετικών ηχοτοπίων ή η προβολή φυσικών συναισθημάτων που προκαλούνται από τη μουσική – είναι κάτι που μπορούν να σταθμίσουν οι καλλιτέχνες.
Σε ένα πρόσφατο προσχέδιο δημοσίευσης εργασίας που εξέταζε τα ψυχοφυσιολογικά οφέλη των ηχητικών τοπίων με βάση τη φύση, οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι οι συμμετέχοντες που άκουσαν 10 λεπτά καθηλωτικές ηχογραφήσεις φυσικών ήχων, ενσωματωμένων σε στοιχεία μουσικής, παρουσίασαν ώθηση στο HRV παράλληλα με μειωμένους καρδιακούς και αναπνευστικούς ρυθμούς, σε σύγκριση με όταν άκουσαν ένα ηχοτοπίο ήρεμης καφετέριας. Ανέφεραν επίσης μειωμένα αισθήματα άγχους και κατάθλιψης και ενισχυμένα συναισθήματα άνεσης, ενθουσιασμού, δημιουργικότητας και συμμετοχής.
Ο Μάρκους Πεσόνεν και η Καταρίνα Μπραζάο, που ηγήθηκαν της έρευνας μαζί με τη συνάδελφό τους Σουζαν Κουμπουλάινεν στο Active Life Lab στο Πανεπιστήμιο Εφαρμοσμένων Επιστημών της Νοτιοανατολικής Φινλανδίας, πιστεύουν ότι τα ηχητικά ταξίδια μπορούν να θεραπεύσουν εν μέρει λόγω των σωματικών τους επιδράσεων. Η εφαρμογή τους, Olo, έχει σχεδιαστεί με αυτό κατά νου.
Ο Πεσόνεν, ο οποίος πέρασε 20 χρόνια ως συνθέτης, μουσικός και σχεδιαστής ήχου, δήλωσε στο Big Think:
«Όταν άρχισα να κοιτάζω τον χώρο (των ηχητικών ταξιδιών) πριν από 15 χρόνια, ήμουν πάντα μπερδεμένος με το γιατί το μεγαλύτερο μέρος της «μουσικής ευεξίας» ήταν τόσο στατικό. Όλα είναι ένα πράγμα, είτε πρόκειται για ήχους της φύσης είτε για μπολ ή γκονγκ. Πάντα σκεφτόμουν, «Αυτό θα μπορούσε να είναι πολύ πιο ενδιαφέρον και διαφορετικό. Η ζωή είναι ποικίλη. Αν αντίθετα έχουμε μια εμπειρία που είναι σαν να πηγαίνουμε το νευρικό μας σύστημα στο γυμναστήριο, τα πράγματα θα πρέπει να συμβούν. Το μεγαλύτερο πράγμα για τη μουσική δεν είναι πώς ακούγεται τώρα, αλλά πώς ακουγόταν πριν και πού πηγαίνει. Συμβαίνει στον χρόνο. Όλο αυτό το ταξίδι διαφορετικών σκηνικών, υφών και ήχων δημιουργεί ένα «γυμναστήριο του νευρικού συστήματος» που μας ωθεί να σκεφτούμε «πώς ανταποκρίνομαι σε αυτή την αλλαγή από το Α στο Β στο Γ, πώς θα το αντιμετωπίσω;»
Δεδομένου ότι τα “φυσικά τοπία” διαθέτουν ένα ευρύ φάσμα συχνοτήτων – την υφή του ανέμου, της βροχής και των ζώων, για παράδειγμα – οι Πεσόνεν και Μπραζάο ταξιδεύουν σε τοποθεσίες υψηλής βιοποικιλότητας και καταγράφουν τρισδιάστατα με πολύ υψηλή πιστότητα.
«Στη συνέχεια συνθέτουμε ηχητικά ταξίδια με τέτοιο τρόπο, ώστε η φύση να είναι ο σολίστ και η μουσική απλώς να ενισχύει αυτή τη μαγεία», λέει. «Θέλουμε να δημιουργήσουμε μια συνήθεια όπου οι άνθρωποι κλείνουν τα μάτια τους και νιώθουν τον εαυτό τους».
Εκεί έρχεται η Μπραζάο, μια σωματική ψυχοθεραπεύτρια. Ο ρόλος της είναι να κατανοήσει πώς ο ήχος ρυθμίζει το νευρικό σύστημα, συμπεριλαμβανομένου του τρόπου με τον οποίο ανταποκρίνονται τα σώματα των ανθρώπων κατά τη διάρκεια μιας συνεδρίας.
«Το ηχητικό ταξίδι μπορεί να είναι το πράγμα που χρειαζόμαστε πριν συνδεθούμε με το σώμα μας», λέει, σημειώνοντας ότι μπορεί να είναι το πιο προσιτό σημείο εκκίνησης για θεραπεία. «Η θεραπεία συμβαίνει όταν υπάρχει αρκετή ασφάλεια για να συμβεί. Δεν το κάνεις να συμβεί. Εμείς δημιουργούμε τις προϋποθέσεις».
Η φιλοσοφία της Μπραζάο συνδυάζεται με μια πρόσφατη μελέτη από το Πανεπιστήμιο του Τουρκού, που δείχνει ότι οι άνθρωποι τείνουν να αντιλαμβάνονται συναισθήματα που προκαλούνται από τη μουσική σε συγκεκριμένα μέρη του σώματος – χαρά στα χέρια και τα πόδια, για παράδειγμα και θλίψη στο στήθος – σε διαφορετικούς πολιτισμούς, υποδεικνύοντας κάτι καθολικό, πανανθρώπινο σε κάποιες από αυτές τις σωματικές επιδράσεις.
Οι μουσικές μας προτιμήσεις είναι υποκειμενικές, επομένως δεν υπάρχει κάποια “χρυσή τομή” για να σχεδιάσουμε αποτελεσματικές παρεμβάσεις. Αλλά αυτό που φαίνεται καθολικό, είναι ότι η μουσική, στο σωστό σκηνικό και πλαίσιο, μπορεί να πυροδοτήσει μέσα μας μια αίσθηση σύνδεσης και υπέρβασης – τα είδη των εμπειριών που η επιστήμη δεν θα μπορέσει ποτέ να συλλάβει πλήρως.
«Η μουσική έχει τη δύναμη να συνηχεί με τα συναισθήματά μας ή την κατάσταση ύπαρξής μας, με τρόπο που είναι άφατος», είπε στο Big Think ο Τορνίκε Μαργκβελασβίλι, συνθέτης από την Τιφλίδα με έδρα το Βερολίνο. «Μπορεί να προσφέρει μια αίσθηση σύνδεσης ή κατανόησης ή να παρέχει ένα χώρο για ενδοσκόπηση, η οποία είναι μια θεραπευτική διαδικασία από μόνη της».
Για τον Μαργκελασβίλι και τον Αγιούμι Πολ – βιολονίστα, συνθέτη και καλλιτέχνη – η δημιουργία των κατάλληλων συνθηκών για θεραπεία μπορεί να μοιάζει εξίσου με την επιστήμη και τη δημιουργία τέχνης.
«Ως συνθέτης, μπορείς να παίξεις με την ψυχοφυσική (ψυχοακουστική) με πολλούς τρόπους, όπως πώς διαδίδεται ο ήχος, πώς συμπεριφέρεται στον χώρο, πώς τον αντιλαμβάνονται οι άνθρωποι και το χρησιμοποιούν ως ένα είδος συνθετικού εργαλείου», λέει ο Μαργκελασβίλι
Η μουσική αποτελεί μέρος των θεραπευτικών και πνευματικών παραδόσεων για αιώνες, αν και μόνο τις τελευταίες δεκαετίες αποτέλεσε αντικείμενο σοβαρής επιστημονικής έρευνας.
Μελλοντική έρευνα μπορεί να δείξει ότι ο ήχος έχει μεγάλες δυνατότητες θεραπείας, ειδικά όταν συνδυάζεται με γνώσεις τόσο από επιστήμονες, όσο και από καλλιτέχνες. Αξίζει επίσης να έχετε κατά νου το απλό γεγονός ότι, όταν η διάθεσή σας έχει κάνει “βουτιά”, το να βάλετε την αγαπημένη σας μουσική μπορεί να είναι ο ευκολότερος τρόπος για να τονώσετε τη διάθεσή σας.
