Η Dorothea Lange, η Frida Kahlo, η Anna Pavlova, η Taylor Swift και φυσικά η Μελίνα Μερκούρη είναι μερικές μόνο από τις …
Η τέχνη είναι λύτρωση για τον άνθρωπο
Κατά την πάροδο των χρόνων, έχει αποδειχθεί ότι η τέχνη σε όλες της τις εκφάνσεις είναι βοηθητική για την ανθρώπινη ύπαρξη. Σε δύσκολες ιστορικά περιόδους, όπως περίοδοι πολέμων, οι άνθρωποι κατέφευγαν στην τέχνη για να βρουν μια ψυχική διέξοδο.
Η τέχνη είναι αποτέλεσμα ανθρώπινης ανάγκης και θέλησης, είναι αποτέλεσμα της απαίτησης του ανθρώπου να δίνει υπόσταση στην βασική ανάγκη του εαυτού του να εκφραστεί και όχι σε κάποια πολυτέλεια. Αυτό επιβεβαιώνεται από τα λεγόμενα του φιλοσόφου Άρθουρ Σοπενχάουερ που θεωρούσε πως η τέχνη σε κάθε της έκφανση είναι μια λύτρωση της ψυχής για τον πόνο και το άγχος της ύπαρξης.
Επιπλέον, μέσω όλων των μορφών τέχνης αναδεικνύεται η δημιουργικότητα του ανθρώπου. Ο Pablo Picasso αναφέρει πως το κάθε παιδί κρύβει έναν καλλιτέχνη μέσα του. Η μουσική, η ζωγραφική, ο χορός και η γλυπτική ως μορφές τέχνης παρουσιάζουν την ικανότητα του ανθρώπου να δημιουργεί και να βοηθάει στην αισθητική βελτίωση του κόσμου γύρω του. Άλλωστε, σπουδαίες δημιουργίες, από πίνακες μέχρι μουσικές συνθέσεις, εξυμνούνται διαχρονικά ως δημιουργήματα που αναβάθμισαν την πνευματική και αισθητική υπόσταση του ανθρώπου.
Μέσω των έργων τέχνης, ο άνθρωπος ανυψώνεται ηθικά και ευεργετείται αισθητικά από τη θέαση ή το άκουσμα των δημιουργημάτων. Έτσι, αναδεικνύεται η δύναμη της ανθρώπινης ψυχής να παράγει και να δώσει σχήμα σε άυλες σκέψεις και συναισθήματα. Τα έργα τέχνης έχουν την ευκαιρία να συμμετέχουν στους αγώνες που γίνονται ανά τα χρόνια και να υμνούν πανανθρώπινα αισθήματα. Για παράδειγμα, από τη μία πίνακες αναπαριστούν ιστορικά γεγονότα και μπορούν να έχουν καταγγελτικό χαρακτήρα, αλλά από την άλλη τραγούδια μπορούν να υπερασπίζονται την ισότητα των ανθρώπων και να υμνούν τον έρωτα, τη φιλία και την αγάπη.
Επίσης, η τέχνη βοηθάει την ίδια την ανθρωπότητα να ξεπεράσει τις άσχημες στιγμές της και να μάχεται για την βελτίωση της ανθρώπινης ζωής. Συγκεκριμένα, είναι έκφραση του ψυχικού κόσμου και χωρίς αυτήν ο άνθρωπος θα υπέφερε, θα μαράζωνε και θα διαλυόταν ψυχικά. Δεν μπορεί να περιοριστεί σε λογικούς κανόνες και ωθεί τον άνθρωπο να σπάσει τα δεσμά της λογικής και του δίνει την ευκαιρία να εκφράσει αυτό που αισθάνεται με τον τρόπο που εκείνος θέλει και να απελευθερώνεται από τους περιορισμούς. Αυτό φαίνεται και από το έργο του Σαλβαδόρ Νταλί που απεικόνισε μυρμήγκια να τρέχουν πάνω σε ρολόι προσπαθώντας με αυτό να παραλληλίσει τον χρόνο που κυλάει και κατατρώει τα πάντα.
Συνεπώς, επιβεβαιώνεται ότι η τέχνη είναι απελευθέρωση, έκφραση, αγάπη, ζωή. Δεν περιορίζει, παραχωρεί χώρο, δεν εγκλωβίζει ανάμεσα σε «μη» και «πρέπει» που είναι αποθαρρυντικά τις περισσότερες φορές. Αντίθετα, απελευθερώνει από το άγχος, ωθεί την δημιουργικότητα για να αναδυθεί κάποιος στην επιφάνεια. Άλλωστε, η τέχνη βοηθάει τους ψυχικά ασθενείς ανθρώπους και μπορεί ο εσωτερικός πόνος να εκφραστεί πιο ήπια, πιο δημιουργικά και πιο γαλήνια. Γι’ αυτό το λόγο ασχολούνται με χειρωνακτικές δραστηριότητες που συμπεριλαμβάνουν την γλυπτική, τη ζωγραφική και την κατασκευή πήλινων πραγμάτων. Συνεπώς, αποτοξινώνεται ο άνθρωπος από αρνητικά συναισθήματα και ανακουφίζεται από το ψυχικό βάρος που κουβαλάει.
Είναι, λοιπόν, λογικό να συμπεράνει κανείς ότι η τέχνη δεν είναι πολυτέλεια που επιζητά κάποιος ως χάρη, αλλά είναι η καταξίωση της ανθρώπινης φύσης, η κατάθεση της προσωπικής αλήθειας σε κάθε δημιούργημα, η σύνδεση του καθενός με τον αληθινό του εαυτό. Όμως, είναι σημαντικό να αναφερθεί ότι τα παιδιά στο σύγχρονο εκπαιδευτικό σύστημα δε μαθαίνουν να χρησιμοποιούν τη φαντασία τους, δεν έχουν περιθώριο να ασχοληθούν ουσιαστικά με την έκφραση των αναγκών τους. Καταπιέζονται να πετύχουν μέσα από ανούσιες αποστηθίσεις και μανιώδεις βαθμοθηρίες. Τα παιδιά θα είχαν την ευκαιρία δίνοντας τους χώρο να εκφραστούν ελεύθερα και να δημιουργηθούν ελεύθεροι άνθρωποι με σκέψη και συναίσθηση. Εξάλλου, ο Einstein είχε αναφέρει πως «η φαντασία είναι σημαντικότερη από τη γνώση».
Συνεπώς, η τέχνη είναι ανύψωση του ανθρώπου σε κάτι ανώτερο, η ύμνηση της δημιουργικότητάς του και ο σεβασμός στη φαντασία και στην επιθυμία της ελεύθερης έκφρασης. Υπάρχει η άποψη ότι αξίζει να γίνουμε στη ζωή μας – έστω για μία φορά – μικροί καλλιτέχνες. Άλλωστε δε χρειάζεται να είναι κάποιος μεγάλος ζωγράφος για να ζωγραφίσει, κάποιος μεγάλος συγγραφές για να γράψει. Αξίζει απλώς να δώσει μια ευκαιρία στην αυτοέκφραση για εκείνον, δε χρειάζεται οι άλλοι να βλέπουν πάντοτε αυτό που δημιουργεί.
