Η εξαίρετη Λίμνη Βουλιαγμένη του Λουτρακίου Κορινθίας

Οι περισσότεροι, λίγο πολύ, έχουμε γνώση για την περίφημη Λίμνη Βουλιαγμένης, η οποία βρίσκεται στην ομώνυμη περιοχή, και συγκεκριμένα στα νότια προάστια της Αθήνας. Λίγοι, όμως, γνωρίζουν για τον συνώνυμο επίγειο παράδεισο που βρίσκεται μόλις μερικά χιλιόμετρα έξω από αυτήν.

Ο λόγος φυσικά γίνεται για τη «Λίμνη Βουλιαγμένη» του Λουτρακίου Κορινθίας ή αλλιώς «Λίμνη Ηραίου». 

Για όσους αγνοούν την ύπαρξη της περιοχής αυτής, το Λουτράκι αποτελεί μία κωμόπολη, η οποία απέχει μιάμιση ώρα από την Αθήνα και εντάσσεται στο νομό της Κορίνθου. Το όνομά της, βεβαίως, δεν είναι τυχαίο, αφού φημίζεται για τα ιαματικά λουτρά της και τα μεταλλικά νερά. 

Τοποθεσία Λίμνης 

Η Λίμνη, ειδικότερα, βρίσκεται 16 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Λουτρακίου, στο λεγόμενο οικισμό «Περαχώρα», και η απόσταση, που διανύεται με όχημα από το κέντρο της πόλης, καλύπτει περίπου τα 20 λεπτά.

Περιγραφή τοπίου

Φτάνοντας κανείς στη Λίμνη Ηραίου ή αλλιώς Βουλιαγμένη, θα εντυπωσιαστεί μονομιάς από την πρώτη κιόλας οπτική επαφή με το τοπίο, καθώς η ομορφιά του είναι πρωτοφανής και δίνει την αίσθηση μιας πολύ μακρινής εξόρμησης από όλους και όλα. Το συνολικό μήκος της ακτής εκτείνεται στα 2 χιλιόμετρα με μία απέραντη αμμουδιά να περιτριγυρίζει τους λουόμενους, εν αντιθέσει με τις παραλίες της προαναφερόμενης κωμόπολης, οι οποίες χαρακτηρίζονται για τα βοτσαλωτά γνωρίσματά τους. 

Τα νερά, από την άλλη, είναι τόσο λαγαρά που ο βυθός της θαλάσσης είναι σε αρκετά μεγάλο βαθμό ευδιάκριτος. Αυτός σκεπάζεται, επίσης, από άμμο και σε ορισμένα, μόνο, λίγα σημεία υπάρχουν μικρά βραχάκια. 

Τα χρώματα των λουτρών διακρίνονται από έντονα ανοιχτό γαλάζιο και ζωηρό πράσινο χρώμα, ενώ στον περίγυρο υπάρχουν μικρά beach bar με ξαπλώστρες και κρεβάτια για να απολαμβάνουν οι επισκέπτες τη μαγευτική θέα, πίνοντας το αγαπημένο τους ρόφημα και κάνοντας βουτιές. 

Μέσα σε όλο αυτό το θαύμα της φύσης έρχεται να προστεθεί και μία προβλήτα στη μέση της ακτής, επί της οποίας είθισται να τρέχουν μικροί και μεγάλοι, συναγωνιζόμενοι για το ποιος θα πρωτοβγεί στη σέντρα, επιδεικνύοντας το καλύτερο μακροβούτι και συνάμα τις ικανότητές τους. Πιο πέρα υπάρχει και ένα γαλανόλευκο εκκλησάκι να στέκει εκεί διακριτικά και να στολίζει με την παρουσία του ολόκληρο τον τόπο. 

Η Λίμνη, οφείλουμε να διευκρινίσουμε, πως είναι λιμνοθάλασσα για την ακρίβεια. Στην άκρη της υπάρχει ένα στενό κανάλι το οποίο διασταυρώνεται με τον Κορινθιακό κόλπο και έτσι μέσω αυτού ανανεώνεται ανά τακτά διαστήματα το αλμυρό νερό της. 

Τα μυστικά της Λίμνης

Σύμφωνα με μελέτες, η Λίμνη αυτή αποτελεί ένα γεωλογικό φαινόμενο και η ύπαρξή της μετράει από την πολύ παλαιά εποχή. Λέγεται πως τα υπόγεια στρώματα του υπεδάφους ήταν σαθρά και με έναν ισχυρό σεισμό που έγινε, αυτά υποχώρησαν και έτσι δημιουργήθηκε η λίμνη. Μάλιστα, στην αρχαιότητα η ονομασία της ήταν «Εσχατιώτις», αλλά και «Γοργωπίς», από την Γόργη, κόρη του Μεγαρέα, η οποία και πνίγηκε εκεί. 

Ο αρχαιολογικός πλούτος 

Σε πολύ κοντινή απόσταση από τη Βουλιαγμένη υπάρχει το Ηραίο, ένας αρχαιολογικός χώρος αφιερωμένος στη Θεά Ήρα, εξ’ου και το δεύτερο όνομά της λίμνης. Εκεί θα διαπιστώσει κανείς πόσο όμορφα και απλά συνδυάζεται ο όρμος  της θαλάσσης με τα αρχαία ευρήματα που ανακαλύφθηκαν μόλις ελάχιστα μέτρα πιο πάνω. 

Ο άλλοτε ναός της Ήρας είναι χτισμένος πάνω στην ακροθαλασσιά και ακριβώς από κάτω κάποιος έχει την ευκαιρία να ρίξει μία βουτιά, αντικρίζοντας στο βυθό ερείπια του αρχαίου φυσικού λιμανιού. Όμως και το τοπίο που απλώνεται τριγύρω από την ακτή είναι απίστευτο, καθώς θεόρατοι γκρεμοί στέκονται επιβλητικά σαν να αγκαλιάζουν τους παραθεριστές που λιάζονται για λίγο στην αμμουδιά της Ακραίας Ήρας ή αλλιώς Λημενίας. Το επίθετο αυτό προήλθε από επιγραφές στις οποίες καταγραφόταν η θέα με αυτό το όνομα. 

Λίγο παραπάνω από το ναό της Ήρας και προς τα δεξιά, δίπλα στο σημερινό τσιμεντένιο μονοπάτι που υπάρχει για να είναι πιο εύκολη η πρόσβαση στη θάλασσα, υπάρχει το εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη του Νηστευτή και μία αψιδωτή πολυδαίδαλη αρχαία δεξαμενή με 11 πεσσούς  να στηρίζουν την οροφή και το εστιατόριο για τα επίσημα γεύματα των αξιωματούχων. Από εκεί συλλεγόταν πόσιμο νερό για τις ανάγκες του ιερού. 

Από την άλλη πλευρά, ακριβώς απέναντι, αν κοιτάξει κανείς, θα δει να εκτείνεται το μεγάλο ακρωτήρι «Μελαγκάβι» με τον μεγαλύτερο φάρο του Κορινθιακού κόλπου, ο οποίος αποτέλεσε και ιστορικό μνημείο. Για να φτάσει κάποιος εκεί χρειάζεται να διασχίσει ένα σχετικά προσβάσιμο χωματένιο μονοπάτι, το οποίο, ωστόσο, χρήζει προσοχής τόσο στην ανάβαση όσο και στην κατάβαση. Ο φάρος αυτός ενδείκνυται για το πιο όμορφο ηλιοβασίλεμα στην περιοχή, ενώ η θέα του όρμου από ψηλά είναι επικίνδυνα ελκυστική. 

Tip: Το καλό είναι πως τα παραμυθένια αυτά τοπία συνοδεύονται από μικρά ταβερνάκια, τα οποία το πρωί αξιοποιούνται και ως καφενεδάκια. Μαζέψτε λοιπόν τα μπαγκάζια σας και ορμήστε για μία ενδιαφέρουσα εξερεύνηση!

Συντάκτης: Μαρία Τατιάνα Πινακούλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.