Σίγουρα, γνωρίζετε το ποδόσφαιρο, την ορειβασία, τη πάλη και την ιππασία. Τι γίνεται, όμως, όταν σε αυτά τα αθλήματα υπεισέρχεται …
Η τοξοβολία στην αρχαιότητα
Η τοξοβολία μπορεί πλέον να μην είναι τόσο διαδεδομένη, όμως στην αρχαία Ελλάδα ήταν μια μορφή τέχνης. Υπάρχει για πολλά χρόνια, στην αρχή ως «εργαλείο» στον άνθρωπο και μετέπειτα ως άθλημα.
Στα προϊστορικά χρόνια
Η τοξοβολία υπήρχε στη ζωή του ανθρώπου από πολύ πολύ νωρίς, από τα προϊστορικά ακόμα χρόνια. Το τόξο με το βέλος ήταν απαραίτητα εργαλεία για την επιβίωση του ανθρώπου των πρώτων χρόνων. Με αυτό μπορούσε να αντιμετωπίσει κάποιο πιθανό κίνδυνο, να κυνηγήσει και να σκοτώσει την τροφή του. Ίσως θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ένας από τους πιο σημαντικούς λόγους που κατάφερε το είδος μας να επιβιώσει και να εξελιχθεί τόσα πολλά χρόνια. Είναι σημαντικό, τέλος να σημειωθεί ότι σε όλους τους αρχαίους πολιτισμούς του κόσμου, υπάρχουν αποδείξεις χρήσης τόξου και βέλους.
Στα χρόνια της αρχαίας Ελλάδας
Στην αρχαία Ελλάδα, η τοξοβολία δεν ήταν πλέον τρόπος επιβίωσης. Πέρα από θαυμαστό άθλημα, ήταν και μια μορφή τέχνης. Κατατασσόταν μαζί με τη μουσική και τη ζωγραφική. Το πιο σημαντικό, όμως, είναι ότι συνδεόταν άμεσα με τον κόσμο των θεών του Ολύμπου. Λόγω αυτού, τόξα και φαρέτρες εμφανίζονται πολύ συχνά σε απεικονίσεις σε τοιχογραφίες και αγγεία, με τη θεά Άρτεμη και τον θεό Απόλλωνα. Μάλιστα, οι δύο αυτοί θεοί διδάσκουν (με βάση τον μύθο) και προστατεύουν την τοξοβολία.
Σημαντική είναι η αναφορά της τοξοβολίας στην ιστορία επιστροφής του Οδυσσέα στην Ιθάκη, όπου συμμετείχε στον αγώνα τοξοβολίας που είχε διεξαχθεί ανάμεσα στους επίδοξους μνηστήρες της Πηνελόπης. Άλλα παραδείγματα ηρώων από την ελληνική μυθολογία που έκαναν χρήση του τόξου ήταν ο Ηρακλής, ο Αχιλλέας, ο Μηριόνης, ο Πάρις και πολλοί άλλοι.
Μία από τις πιο μεγάλες προσωπικότητες που έμεινε στη ιστορία και χειριζόταν με ιδιαίτερη δεξιοτεχνία το τόξο ήταν ο Μέγας Αλέξανδρος. Γνωστός για τις επιτυχίες του στα πεδία της μάχης και την στρατηγική του σκέψη, ο Μέγας Αλέξανδρος είχε ως δασκάλους του τον Λυσίμαχο και τον Λεωνίδα και μετέπειτα τον φιλόσοφο Αριστοτέλη, που γαλούχησαν και εκπαίδευσαν τον άνθρωπο αυτό.
Η αξία της τοξοβολίας
Στα προϊστορικά χρόνια είδαμε ότι η τοξοβολία είχε πιο πολύ χρηστικό χαρακτήρα. Στα χρόνια, όμως της αρχαίας Ελλάδας, κατείχε επίσης σημαντική, αλλά διαφορετική θέση στη ζωή των ανθρώπων. Αφού προστατευόταν από τους θεούς είχε ένα ιδιαίτερο κύρος. Θεωρείτο ευγενικό άθλημα και πολεμικό και καταπιάνονταν με αυτό κυρίως άντρες.
Λόγω της ανάπτυξης της τεχνολογίας αργότερα η περίοδος ακμής του πέρασε, όμως παρέμεινε ένα άθλημα στο οποίο εκπαιδεύονταν πολλοί. Ακόμα και σήμερα διατηρεί το κύρος του. Μπορεί να έχει χάσει την ιδιότητα να είναι χρηστικό ή απαραίτητο, όμως παραμένει ένα άθλημα που προσφέρει πολλά στο σώμα και στο πνεύμα.
