Η ανθρώπινη ιδιοτέλεια και η καταστροφή των δασών

Ζούμε σε μία κοινωνία στην οποία ο καθένας λειτουργεί με βάση το δικό του προσωπικό όφελος, τις δικές του ανάγκες, τη δική του σκοπιμότητα, τις δικές του αρχές, τις δικές του αξίες και το δικό του τρόπο αντίληψης των πραγμάτων.  Αυτό όμως γιατί είναι κακό και σε τι μας επηρεάζει; 

Τέτοιου είδους συμπεριφορές είναι επιβλαβείς για την κοινωνία, εφόσον στα πλαίσια αυτής οι άνθρωποι συνυπάρχουν και συζούν.  Αυτός είναι ο λόγος που θεσπίζονται κανόνες με βάση τους οποίους πρέπει να πορευόμαστε και να λειτουργούμε. Δεν είναι ηθικό και ωφέλιμο να ενεργούμε μονομερώς με βάση το δικό μας συμφέρον και σκεπτικό. Δυστυχώς ιδιοτελείς συμπεριφορές φαίνονται καθημερινά σε όλες τις πτυχές της κοινωνικής ζωής, όπως είναι η οδήγηση, οι συναλλαγές, οι καθημερινές συναναστροφές,  η οικονομία,  το εμπόριο ακόμα και το περιβάλλον.  Αυτό φάνηκε και στα πρόσφατα γεγονότα με το κυριολεκτικό ολοκαύτωμα του Αμαζονίου, της νότιας Ευρώπης και μαζί και της χώρας μας. Ας μείνουμε λίγο όμως σε αυτά. 

Στην προκειμένη περίπτωση, ο εμπρησμός αποτελεί μία πράξη που υποδηλώνει ένα χαμηλό πολιτιστικό, μορφωτικό και ηθικό υπόβαθρο μιας ομάδας ανθρώπων, οι οποίοι κρίνουν πως για χάρη των συμφερόντων τους μπορούν να λειτουργούν κατά έναν απολίτιστο τρόπο ενεργώντας σαν να ήταν μόνοι τους, σαν η γη να τους ανήκει. Το ιδιο ισχύει φυσικά και για αυτούς που επιλέγουν να βλάψουν το περιβάλλον, όχι μέσω εμπρησμού, αλλά μέσω της καθημερινής ρύπανσης. Καθώς είδαμε πως και αυτό μπορεί να οδηγήσει μακροπρόθεσμα στην καταστροφή των δασών απ΄ τις πυρκαγιές. Όσοι, όμως, επιλέγουν να πράττουν κατά αυτόν τον τρόπο οφείλουν να συνειδητοποιήσουν πως δεν ζουν μόνοι τους σε αυτόν τον κόσμο και πως μια δική τους ανεπίτρεπτη ενέργεια έχει μη αναστρέψιμες επιπτώσεις και στον υπόλοιπο πλανήτη.  

Ακόμα και αν επέλθει μια φυσική καταστροφή, μια τεράστια βροχόπτωση, μια πλημμύρα, μια φωτιά από φυσικά αίτια, το φυσικό περιβάλλον έχει τόσο ακρωτηριαστεί από την ίδια την ανθρωπότητα που δεν μπορεί να αναστρέψει την επικείμενη αυτή καταστροφή.

Η ιδιοτέλεια και ο ωχαδερφισμός των ανθρώπων φαίνεται καθημερινά μέσα από τις πράξεις μας. Καλό θα ήταν να αρχίζαμε να μαθαίνουμε ήδη από το σπίτι μας και από το σχολείο πώς να σεβόμαστε τους γύρω μας και την κοινωνία και έτσι όπως δεν βλάπτουμε το σπίτι μας να μη βλάπτουμε και το περιβάλλον στο οποίο ζούμε, γιατί αυτό αν καταστραφεί θα μας ζημιώσει πολύ περισσότερο. Και στην πραγματικότητα αυτό είναι που στο τέλος θα μας χαρακτηρίσει.  

Συντάκτης: Κατερίνα Μπασαγιάννη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.