Γιατί ζαλίζεσαι όταν σηκώνεσαι από το κρεβάτι;
Συχνά αισθήματα ζάλης για αρκετά λεπτά μόλις σηκωθείτε από το κρεβάτι μπορεί να σημάνουν ένα υποκείμενο πρόβλημα υγείας, σύμφωνα με νέα έρευνα που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Neurology.
Όταν σηκώνεστε απότομα από το κρεβάτι, μια ξαφνική πτώση της αρτηριακής πίεσης μπορεί να οδηγήσει σε ζάλη ή ακόμη και θολή όραση, αν και απλά μπορεί να οφείλεται σε αφυδάτωση ή φαρμακευτική αγωγή.
Ωστόσο, αν ζαλίζεστε συχνά, θα μπορούσε να είναι ένας δείκτης ορθοστατικής υπότασης, σύμφωνα με νέα έρευνα από μια ομάδα της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ στη Βοστώνη.
Όταν λέμε ορθοστατική υπόταση εννοούμε την υπερβολική μείωση της αρτηριακής πίεσης όταν κάποιος μεταβαίνει στην όρθια θέση, με αποτέλεσμα να μειώνεται η παροχή αίματος στον εγκέφαλο και να εμφανίζονται μια σειρά συμπτωμάτων που συχνά υποβιβάζουν την ποιότητα ζωής του πάσχοντα, όπως αίσθημα ζάλης, θόλωση της όρασης, αδυναμία, απώλεια αισθήσεων, πόνος στον αυχένα και την περιοχή των ώμων, σφίξιμο στο στήθος.
Η ερευνητική ομάδα εξέτασε τα ιατρικά αρχεία 165 ανθρώπων. Από τα άτομα αυτά, 48 είχαν διαγνωστεί με καθυστερημένη ορθοστατική υπόταση, 42 είχαν διαγνωστεί με μια πιο σοβαρή μορφή ορθοστατικής υπότασης, ενώ τα 75 ήταν υγιή. Η μέση ηλικία των συμμετεχόντων ήταν 59.
Κατά τη διάρκεια παρακολούθησης 10 χρόνων, το 54% των ατόμων με καθυστερημένη ορθοστατική υπόταση προχώρησε σε μια πιο σοβαρή μορφή ορθοστατικής υπότασης, ενώ το 31% ανέπτυξε μια εκφυλιστική ασθένεια του εγκεφάλου, όπως νόσος του Πάρκινσον ή άνοια με σωματίδια Lewy, μία ασθένεια που προκαλείται από ανώμαλη συσσώρευση πρωτεΐνης στον εγκέφαλο.
Το ποσοστό θανάτου μεταξύ των συμμετεχόντων στη μελέτη ανήλθε σε ένα ποσοστό της τάξης 29% για τα άτομα με καθυστερημένη ορθοστατική υπόταση και 64% για τα άτομα με την πιο σοβαρή μορφή ορθοστατικής υπότασης.
Σχολιάζοντας τα αποτελέσματα, ο συγγραφέας της μελέτης δρ Christopher Gibbons, της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ, σημειώνει:
«Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι περισσότερο από το ήμισυ των ανθρώπων με τη μορφή καθυστερημένης νόσου θα αναπτύξει την πιο σοβαρή μορφή της».
Τα ευρήματά μας οδηγούν πιθανώς σε έγκαιρη αναγνώριση, διάγνωση και θεραπείες αυτής της κατάστασης και, ενδεχομένως, άλλα υποκείμενα νοσήματα που μπορούν να συμβάλουν σε πρόωρο θάνατο.
