Οι εμπειρίες στη μικρή ηλικία… καθορίζουν την ανάπτυξη της ευφυΐας ενός ανθρώπου! Πολλοί γονείς αναρωτιούνται ποιο είναι το καλύτερο για …
«Γιατί η αγάπη μετράει…», της Σου Γκέρχαρντ
Ένα εξαιρετικό βιβλίο που εξηγεί τον κεντρικό ρόλο που παίζει η αγάπη κατά τα πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού στην μετέπειτα συναισθηματική και κοινωνική ωρίμανση.
Η Σου Γκέρχταντ (Sue Gerhardt), συγγραφέας του βιβλίου «γιατί η αγάπη μετράει» (why love matters) εκδόσεις Καλέντης, έχοντας μεγάλη εμπειρία ως ψυχαναλύτρια – ψυχοθεραπεύτρια, παρατηρώντας πολλές περιπτώσεις δυσλειτουργικών σχέσεων ανάμεσα σε βρέφη και γονείς, κατ’ εξοχήν μητέρες, ούσα ένα από τα ιδρυτικά μέλη του OXPIP (Oxford Parent Infant Project), μιας πρωτοπόρας οργάνωσης παροχής βοήθειας σε γονείς και παιδιά, προσεγγίζει και εξηγεί πως η προσφορά ή όχι, συναισθηματικής ασφάλειας σε ένα βρέφος τα πρώτα χρόνια της ζωής του, μπορεί να επηρεάσει με διάφορους τρόπους την ανάπτυξη του εγκεφάλου του αλλά και τη μεταγενέστερη ψυχολογική λειτουργία του ως ενήλικο άτομο.
Η ανάλυση και η παρουσίασή της στηρίζονται στα ευρήματα και τις έρευνες που αφορούν στους τομείς της νευροεπιστήμης, της ψυχολογίας, της ψυχανάλυσης και της βιοχημείας αλλά δίνονται στο αναγνωστικό κοινό της με ένα κατανοητό και όπως αναφέρει η ίδια «μεταφρασμένο τρόπο», έτσι ώστε αυτές οι σημαντικές και θεμελιώδης πληροφορίες να είναι προσβάσιμες σε όλους.
Στο πρώτο μέρος του βιβλίου η συγγραφέας αναφέρεται στα «θεμέλια», εννοώντας τη δομή, την ανάπτυξη και την λειτουργία του εγκεφάλου στην βρεφική ηλικία. Ασχολείται εκτενώς με την διαδικασία ανάπτυξης του «κοινωνικού εγκεφάλου» το τμήμα εκείνο του εγκεφάλου το οποίο μαθαίνει να διαχειρίζεται τα αισθήματα προς τους άλλους, αλλά και τους μηχανισμούς αντίδρασης σε καταστάσεις όπως το στρες.
Στο δεύτερο μέρος, η συγγραφέας μιλά για τα «σαθρά θεμέλια» και τις συνέπειές τους. Μέσα από παραδείγματα, αποσπάσματα βιβλίων και προσωποποιημένες ιστορίες, η συγγραφέας εξηγεί πως η μη έκφραση των συναισθημάτων των γονιών απέναντι στα παιδιά ή η καταπιεσμένη βρεφική ηλικία ή η λάθος διαχείριση των αισθημάτων του παιδιού από τους γονείς αλλά και άλλες δυσλειτουργικές συμπεριφορές, είναι πιθανό να μετεξελιχθούν και να οδηγήσουν σε παθολογίες όπως η ανορεξία, οι ψυχοσωματικές νόσοι, ο εθισμός, η αντικοινωνική συμπεριφορά, οι διαταραχές προσωπικότητας ή η κατάθλιψη.
Στο τρίτο και τελευταίο μέρος η συγγραφέας αφού τονίσει την σπουδαιότητα της βρεφικής ηλικίας προτείνει τρόπους βελτίωσης της σχέσης γονιού – παιδιού αλλά και κατευθυντήριες γραμμές στους ήδη ενήλικες για «μια νέα ενηλικίωση», «επιδιορθώνοντας τη βλάβη» όπως χαρακτηριστικά αναφέρει.
Συνοψίζοντας λοιπόν, πρόκειται για ένα χρήσιμο και ουσιώδες ανάγνωσμα που απευθύνεται τόσο στους γονείς όσο και στους εκπαιδευτικούς αλλά και σε όσους αναλαμβάνουν τη φροντίδα μικρών παιδιών. Τέλος, είναι ένα βιβλίο που μας καλεί να αναλογιστούμε τον ρόλο αλλά και την ηθική και συναισθηματική ευθύνη που έχουμε απέναντι στη νέα γενιά ανθρώπων..
