Η έναρξη της φοιτητικής ζωής για τους περισσότερους νέους σημαίνει απομάκρυνση από το πατρικό και εγκατάσταση σε ένα φοιτητικό σπίτι …
Φοιτητική ζωή μακριά από το σπίτι (Μέρος Β΄)
Τα αποτελέσματα των πανελληνίων βγαίνουν και χαμόγελα χαράς και συγκίνησης πλημμυρίζουν τα πρόσωπα των υποψήφιων φοιτητών. Μία σκέψη κυριαρχεί στο μυαλό τους: τώρα αρχίζει η πραγματική ζωή…
Τα φοιτητικά τα χρόνια, μας στιγματίζουν και μας σημαδεύουν για πάντα. Είναι εκείνα τα χρόνια που χαράζονται στην μνήμη μας και την καρδιά μας εφ’ όρου ζωής. Είναι τα χρόνια που καθορίζουν την πιο όμορφη φάση της ζωής μας και αυτά τα χρόνια που σκεφτόμαστε νοσταλγικά έως τα βαθιά μας γηρατειά. Είναι τα χρόνια, όπου αναπτύσσονται ισχυροί δεσμοί και βαθιές φιλίες, τις οποίες έχουμε σαν οικογένειά μας και οι οποίες κρατάνε για πάντα.
Τι να πρωτοθυμηθούμε από την φοιτητική μας ζωή. Πόσες φορές, μαζευόμασταν για ταινία παρέα με ποπ-κορν, σουβλάκια και πίτσες.
Ατελείωτα πάρτυ που διαρκούσαν μέχρι το πρωί με τις νούμερο ένα επιτυχίες της εποχής.
Χειμερινές βραδιές με ζεστή σοκολάτα και ατελείωτες συζητήσεις…
Βόλτες με τα πόδια, ολόκληρα μπουλούκια τα ξημερώματα.
Διακοπές σε κάμπινγκ μέσα στη φύση με την υπέροχη αίσθηση ελευθερίας.
Καλοκαιρινά βραδινά μπάνια και όμορφα ηλιοβασιλέματα με φόντο το απέραντο γαλάζιο.
Ρεμπετάδικα και ταβερνάκια που μας ξεσήκωναν με τις μελωδίες τους.
Εξεταστικές με πολύ διάβασμα, ξενύχτι, γεμάτες κούπες καφέ και πολλά γλυκά……….
Τα πιο γλυκά και ανέμελα χρόνια της ζωής μας έχουν χαραχτεί ανεξίτηλα στη μνήμη μας. Φυσικά συνοδεύονταν ταυτόχρονα και από πολλές ευθύνες και υποχρεώσεις. Ως φοιτητές, μάθαμε να καθαρίζουμε το σπίτι μας, να μαγειρεύουμε, να συγυρίζουμε και να πληρώνουμε το ενοίκιό μας και τους λογαριασμούς μας.
Για να προσθέσουμε, στη φοιτητική φάση της ζωής μας, μάθαμε να φροντίζουμε για την σίτιση και την ένδυσή μας, να ρυθμίζουμε τα πάγια έξοδά μας και να κάνουμε αποταμίευση.
Όσοι συγκατοικούσαμε, μάθαμε να σεβόμαστε και να έχουμε κοινοκτημοσύνη και ενσυναίσθηση. Επιπλέον, μάθαμε να εφαρμόζουμε και να υπακούμε σε κανόνες, να βάζουμε όρια, να συνεργαζόμαστε και να κάνουμε αμοιβαίες υποχωρήσεις.
Οι συμβιβασμοί σε μία συγκατοίκηση είναι αναγκαίοι. Η σωστή και καλή επικοινωνία και συνεννόηση αποτελούν «το κλειδί της επιτυχίας» για μία υγιή και ομαλή συγκατοίκηση.
Σε γενικές γραμμές, τα φοιτητικά μας χρόνια είναι οι αναμνήσεις και οι στιγμές που χρειαζόμαστε δυο ζωές να τις διηγούμαστε.
Εάν μπορούσαμε να γυρίσουμε τον χρόνο πίσω, το μόνο σίγουρο είναι ότι τα ίδια πράγματα θα θέλαμε να ζήσουμε, με την ίδια ένταση και την ίδια συχνότητα.