Ευρώπη: Μέρη της που πρέπει να επισκεφθούμε στη ζωή μας-Μέρος Ε

Συντάκτης: Saky Koulibaly

Πέμπτο και τελευταίο μέρος του αφιερώματος σε μέρη της Ευρώπης-ορόσημα πολιτιστικής κληρονομιάς. Σήμερα κάνουμε τουρ σε όλη την Ευρώπη με 13 συνολικά σταθμούς. Είστε έτοιμοι να ξεκινήσουμε;

  1. Το Κάστρο Νόισβανστάιν, Βαυαρία, Γερμανία: Μία φορά και έναν καιρό ήταν ένας βασιλιάς, Ο Λουδοβίκος Β’ της Βαυαρίας. Ο βασιλιάς Λουδοβίκος Β’ της Βαυαρίας έζησε από το 1845 έως το 1886 και υπήρξε ανιψιός του Όθωνα της Ελλάδος. Ο Βαυαρός Βασιλιάς ήταν λάτρης του Ρίχαρντ Βάγκνερ και τα παραμυθένια μεσαιωνικά κάστρα. Από τη λατρεία του για αυτά τα δύο διατάχθηκε η κατασκευή του Κάστρου του Νόισβανστάιν, ένα παλάτι με ανάμεικτους αρχιτεκτονικούς ρυθμούς, σε λόφο πάνω από το χωριό Σβάγκαου κοντά στο Φύσεν στη νοτιοδυτική Βαυαρία. Το περίφημο κάστρο των Βαυαρικών Άλπεων αποτέλεσε την έμπνευση για το κάστρο της Ωραίας Κοιμωμένης στην κινηματογραφική ταινία του Ουόλτ Ντίσνεϋ, αλλά και μεταγενέστερες κινηματογραφικές παραγωγές. Ο εμπνευστής του ο Λουδοβίκος έχει μείνει στην ιστορία με το παρατσούκλι «ο Τρελός Βασιλιάς» . Τον Ιούνιο του 1886 ο Λουδοβίκος κλείνεται, μετά από διαταγή της βαυαρικής κυβέρνησης σε ψυχιατρική κλινική στις όχθες της λίμνης Στάρνμπεργκ, μέσα στην οποία βρίσκεται πνιγμένος λίγες μέρες από τον εγκλεισμό του.

  1. Λίμνη Μπλεντ, Σλοβενία: Πάνω στην επιφάνεια της λίμνης Μπλεντ στη Σλοβενία, υψώνεται ένα μοναδικής ομορφιάς νησί. Περιτριγυρισμένο από βουνά και δάση γύρω από τη λίμνη, το νησί Μπλεντ μοιάζει βγαλμένο από τις σελίδες ενός παραμυθιού και θεωρείται ότι έχει εδώ και χιλιάδες χρόνια πολύ μεγάλη σημασία στην περιοχή. Το πιο αναγνωρίσιμο σύμβολο της λίμνης είναι η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου με τη μακρά ιστορία της, αλλά η πλούσια βλάστηση την άνοιξη κρύβει διάφορα ενδιαφέροντα σημεία του νησιού, όπως το καμπαναριό και μια μικρή σκήτη. Οι τουρίστες συνηθίζουν να χτυπούν την καμπάνα στην εκκλησία για καλή τύχη. Εκεί θα δει κανείς επίσης και τοιχογραφίες με τη ζωή της Παναγίας, με τους ειδικούς να αναφέρουν ότι χρονολογούνται από τον 15ο αιώνα.

Πριν χτιστεί η εκκλησία, υπήρχε ένας ναός αφιερωμένος στη θεά Ziva, τη σλαβική θεά του έρωτα και της γονιμότητας. Το νησάκι έχει 99 σκαλοπάτια και μια τοπική παράδοση λέει ότι στους γάμους ο γαμπρός πρέπει να μεταφέρει τη νύφη αγκαλιά στα σκαλιά, ενώ καθ’ όλη τη διάρκεια αυτού εκείνη πρέπει να παραμείνει σιωπηλή. Όποιος επισκέπτης μάλιστα φτάσει στο νησί την κατάλληλη στιγμή μπορεί να δει από κοντά το ρομαντικό μυστήριο. Το νησί συνοδεύουν και διάφοροι θρύλοι τους οποίους αφηγούνται οι ντόπιοι στους τουρίστες που φτάνουν στην περιοχή. Στη λίμνη που έχει μήκος 2,12 χιλιόμετρα και πλάτος 1,38 χιλιόμετρα φιλοξενούνται επίσης γνωστές διοργανώσεις κωπηλασίας.

  1. Λάπλαντ, Φινλανδία: Στο βορειότερο άκρο της Φιλανδίας βρίσκεται η περιοχή Λάπλαντ. Πρόκειται για μία μεγάλη έκταση που επικρατεί το χιόνι, ο πάγος, και η άγρια ομορφιά της φύσης. Το Λάπλαντ είναι επίσης, λόγω της σκληρής και αντίξοης καθημερινότητας η πιο αραιοκατοικημένη περιοχή της Φιλανδίας , καθώς οι μέρες ηλιοφάνειας είναι ελάχιστες, ενώ οι θερμοκρασίες βρίσκονται αρκετούς βαθμούς υπό του μηδενός. Ο συνολικός της πληθυσμός ανέρχεται στους 180.000  κατοίκους, και πρωτεύουσα της επαρχίας Λάπλαντ είναι το Ροβανιέμι, το ονειρικό χωριό του Άη- Βασίλη. Το Kakslauttanen Arctic Resort, προσφέρει διαφορετικά είδη δωματίων: την περιέργειά μας πυροδοτούν τα γυάλινα ιγκλού, που είναι χτισμένα μέσα στο έδαφος -είναι απολύτως ζεστά προσφέροντας μία μοναδική εμπειρία διαμονής στον επισκέπτη.

  1. Βόρειο Σέλας, Φιλανδία: Οι επιστήμονες το αποκαλούν «μια ανάκλαση του φωτός, με τα ενεργητικά φορτισμένα σωματίδια», οι περιπετειώδεις «το κατώφλι της Γης», και οι ρομαντικοί «το ουράνιο τόξο των ερωτευμένων». Ο λόγος γίνεται για το aurora borealis, το βόρειο σέλας. Το Σέλας, είναι ένα φωτεινό ουράνιο φαινόμενο, το οποίο εμφανίζεται στα ανώτερα ατμοσφαιρικά στρώματα και εντοπίζεται κυρίως στις πολικές περιοχές, τον Αρκτικό Κύκλο και την Ανταρκτική (Βόρειο και Νότιο Σέλας). Είναι ένα από τα πιο όμορφα φυσικά φαινόμενα με τεράστια ποικιλία χρωμάτων και σχεδίων, που εμφανίζεται ξαφνικά και χάνεται όπως ήρθε. Το σέλας, σύμφωνα με επιστημονικές μελέτες, δημιουργείται όταν συγκρούονται φορτισμένα σωματίδια (ηλεκτρόνια και πρωτόνια) και παγιδεύονται στο μαγνητικό πεδίο της γης, μετακινούμενα εν τέλει στους πόλους. Εξαιτίας των εντυπωσιακών χρωμάτων που παίρνει, ονομάστηκε aurora, το οποίο αντιστοιχεί στην Ρωμαϊκή θεότητα Αυγή (Aurora). Δεν υπάρχει σίγουρη εγγύηση ότι αν ταξιδέψει κανείς στις πολικές περιοχές θα δει το σέλας, παρ’ όλα αυτά ακολουθώντας τρία βήματα μπορείτε να αυξήσετε τις πιθανότητές σας: να επιλέξετε την κατάλληλη τοποθεσία κοντά ή μέσα στη ζώνη του βορείου σέλαος, την κατάλληλη χρονικό περίοδο (Οκτώβριο, Φεβρουάριο ή Μάρτιο), καθώς και την κατάλληλη φάση της σελήνης, κυρίως όταν εμφανίζεται η νέα σελήνη, όπου το φεγγάρι δεν φαίνεται καθόλου. Οι Εσκιμώοι πίστευαν πως ήταν οι ψυχές των νεκρών που αναζητούσαν τους δικούς τους, με αποτέλεσμα όσο διαρκούσε το φαινόμενο ούτε μιλούσαν ούτε τραγουδούσαν φοβούμενοι μη κατέβει το Σέλας χαμηλά και τους αρπάξει αναγνωρίζοντάς τους από τη φωνή τους.

  1. Πλατεία της Ισπανίας, Σεβίλλη: Ο γοητευτικός Νότος της Ισπανίας απολαμβάνει έναν καταγάλανο ουρανό τις περισσότερες  ημέρες το χρόνο σε ένα εντυπωσιακό περιβάλλον, που δοκιμάστηκε αδιάκοπα από εισβολείς. Στις μέρες μας, οι νεότεροι «εισβολείς» είναι τα 40-50 εκατομμύρια τουρίστες ετησίως. Πόλεις σαν την Κόρδοβα, τη Γρανάδα, τη Σεβίλλη, κοντά η μία στην άλλη, αποτελούν ορόσημα στην ιστορία της χώρας, με παλιά δοξασμένα χαλιφάτα από τα βάθη της Ανατολής και ιστορίες που θυμίζουν παραμύθι. Η Σεβίλλη, η ωραία πρωτεύουσα της  Ανδαλουσίας, στην καλύτερη εποχή της. Στη Σεβίλλη, στις όχθες του Γουαδαλκιβίρ, άνθησαν περισσότερο από οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη οι τέχνες του Ισλάμ, σ’ έναν εκρηκτικό συνδυασμό αρχιτεκτονικής και διακόσμησης που έφεραν μαζί οι Άραβες από τα βάθη της Ανατολής. Και, φυσικά, καλωσορίσατε στην πόλη όπου γεννήθηκε το φλαμένκο και γράφτηκαν διάσημα ειδύλλια με δον ζουάν, Κάρμεν και τορεαντόρ εντός και εκτός αρένας ταυρομαχιών.

Η πλατεία της Ισπανίας φαίνεται ότι είναι μία αρχιτεκτονική έμπνευση περασμένων εποχών. Ιδρύθηκε το 1928 για την Ιβεροαμερικανική Έκθεση του 1929 και είναι εξαίσιο αποτύπωμα αναγεννησιακής τέχνης και αρχιτεκτονικής. Είναι σχεδιασμένη από τον Ανίμπαλ Γκονθαλεθ ο οποίος τη σχεδίασε με βάση την αρτ ντεκό της δεκαετίας του 1920 με το νεομουδέχαρ. Το σύμπλεγμα της Πλάθα ντε Εσπάνια είναι ένα τεράστιο ημικύκλιο με τάφρο και γέφυρες που αντιπροσωπεύουν τα τέσσερα βασίλεια της Ισπανίας. Το κέντρο αυτής στολίζει το σιντριβάνι Βιθέντε Τράβερ. Η σημερινή όψη της πλατείας απαρτίζεται από πολλά κυβερνητικά κτίρια και μουσεία.

  1. Παραλία των Λας Τερεσίτας: Στην επαρχία του Σάντα Κρουζ, βόρεια του Σαν Αντρέ στη νήσο Τενερίφη υπάρχουν παραλίες που η ομορφιά τους ξεπερνά την ανθρώπινη φαντασία. Δημιουργούν μοναδικούς ιριδισμούς με τα βαθυγάλαζα και τυρκουάζ νερά τους. Η Τενερίφη είναι το μεγαλύτερο από τα επτά Κανάρια νησιά του Ατλαντικού Ωκεανού απέναντι από τις ακτές της Βορείου Αφρικής.

  1. Ηλιακός Πύργος του Ηλιακού σταθμού ενέργειας, Ανδαλουσία: Ο ηλιακός σταθμός PS10 στο Sanlucar la Mayor  της Ισπανίας ήταν ο πρώτος εμπορικός ηλιακός πύργος στον κόσμο, που κατασκευάστηκε από την ισπανική εταιρεία Solucar (Abengoa). Ως  προς το λειτουργικό του έργο μπορεί να παρέχει ηλεκτρική ενέργεια για έως και 6.000 σπίτια, ενώ είναι παράλληλα μία κατασκευή που εμπνέει θαυμασμό με τις διαστάσεις της.

  1. Εθνικό Μουσείο Τέχνης της Καταλονίας:  Το μουσείο Εθνικής Τέχνης της Καταλονίας βρίσκεται στον λόφο Μοντζουίκ, σε μικρή απόσταση από την         Πλατεία της Ισπανίας. Το Εθνικό μουσείο τέχνης συγκαταλέγεται μεταξύ των σημαντικότερων μουσείων της χώρας και είναι γνωστό για τη συλλογή του από καταλανικά έργα τέχνης , εκκλησιαστικούς πίνακες ρομανικής τεχνοτροπίας που χρονολογούνται από τα τέλη του 19ου και τον 20ο αιώνα. Το Μουσείο εθνικής Τέχνης στεγάζεται στο Παλάου Νασιονάλ από το 1934. Οι κυριότερες από τις συλλογές του μουσείου είναι ρομανικής, γοτθικής, αναγεννησιακής και μπαρόκ , καθώς και μοντέρνας τέχνης.

  1. Νησιά των Αζόρων, Πορτογαλία: Στο γαλαζοπράσινο αρχιπέλαγος του Ατλαντικού που σχηματίζουν εννέα ηφαιστιογενή νησιά ο ορίζοντας μοιάζει να μην γνωρίζει τέλος. Γνωστές περισσότερο για την ξεχωριστή ομορφιά της ενδοχώρας παρά για τις παραλίες τους, παραμένουν μέχρι και σήμερα ένας μυστικός παράδεισος στα ανοιχτά της Πορτογαλίας. Ένα σύμπλεγμα εννέα κυρίως νήσων που συνδυάζει παραλίες σμιλεμένες από τη λάβα των ηφαιστείων με μία ενδοχώρα απαράμιλλης φυσικής ομορφιάς.

  1. Κοιλάδα του Ντούρο, Πορτογαλία: Με την οινοποιητική της παράδοση να έλκει την καταγωγή της από τους Φοίνικες, τους Καρχηδόνιους, τους Έλληνες και τους Ρωμαίους, η Πορτογαλία έβαλε τα θεμέλια το 1758 με τη δημιουργία της οριοθετημένης παραγωγικής περιφέρειας στην κοιλάδα του ποταμού Ντούρο -ανήκει στη λίστα με τα Μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς της UNESCO.   Άγρια άλογα, μονοπάτια με ελαιώνες και φελλόδρυες, αμπέλια σε καστανόχρυσους λόφους, παμπάλαια μονοπάτια που οδηγούσαν σε αρχοντικά του 17ου αιώνα συνιστούν το σκηνικό της κοιλάδας του Ντούρο.

  1. Η Γέφυρα του Πύργου, Λονδίνο: Tower Bridge, η Γέφυρα του Πύργου, είναι μια από της πιο αναγνωρίσιμες γέφυρες στον κόσμο. Η πασίγνωστη κρεμαστή, κινητή γέφυρα που αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά σύμβολα του Λονδίνου. Η γέφυρα των 265 μέτρων, Βικτοριανού γοτθικού στυλ σχεδιάστηκε από τον αρχιτέκτονα Horace Jones,σε συνεργασία με τον John Wolfe Barry και ολοκληρώθηκε το

  1. Οι Λευκοί Βράχοι του Ντόβερ, Μάγχη:  Πριν αιώνες ολόκληρη η περιοχή ήταν βυθισμένη στη θάλασσα: τα θαλάσσια πλάσματα τα οποία πέθαιναν, άφηναν εκεί τους σκελετούς και τα κελύφη τους τα οποία, συσσωρευμένα και συμπιεσμένα μετατράπηκαν, μέσα από το πέρασμα και το σμίλευμα των αιώνων, σε κιμωλία. Τα κύματα της Μάγχης ξεπλένουν τα βράχια και το λευκό χρώμα τους παραμένει. Οι βράχοι εκτείνονται κατά μήκος της ακτογραμμής για 13 χιλιόμετρα στο στενότερο της αγγλικής Μάγχης δημιουργώντας ένα πανέμορφο τοπίο.

13. Γέφυρα Φορθ, Σκωτία: Η σιδηροδρομική γέφυρα του Φορθ βρίσκεται 14 χιλιόμετρα από το κέντρο του Εδιμβούργου και είναι ένα ορόσημο της Σκωτίας. Διαθέτει τρεις καμάρες και τη βάφουν κάθε χρόνο προκειμένου να συντηρηθεί το χαρακτηριστικό κόκκινο χρώμα της. Οικοδομήθηκε κατά το 1882 και απαιτήθηκαν οκτώ χρόνια για την αποπεράτωσή της. Η γέφυρα Φορθ είναι προλοβός, δηλαδή γέφυρα με υποστηρίγματα που προορίζεται για σιδηροδρομική χρήση. Η γέφυρα συνδέει τη πρωτεύουσα της Σκωτίας, Εδιμβούργο, με το Φάιφ, ενώνοντας το Λόθιανς στο Dalmeny στα νότια και το Φάιφ στη βόρεια πλευρά του Φιρθ οφ Φορθ. Λειτουργεί ως κύρια αρτηρία που συνδέει τη βορειοανατολική και νοτιοανατολική Σκωτία. Περιγράφεται στην εγκυκλοπαίδεια Collins της Σκωτίας ως «το άμεσα και διεθνώς αναγνωρισμένο Σκωτικό ορόσημο».

Συντάκτης: Saky Koulibaly,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.