Έρωτας είναι να αγαπάς τις ομοιότητες κι αγάπη να ερωτεύεσαι τις διαφορές!

Έχουμε αναλογιστεί ποιά είναι η διαφορά του έρωτα και τις αγάπης; Πότε καταλαβαίνουμε ότι ερωτευόμαστε και πότε τα συναισθήματα γίνονται πιο βαθιά;

Έρωτας, πρωτίστως, είναι να αγαπάς τις ομοιότητες. Να εξιδανικεύεις τον άνθρωπο που έχεις απέναντί σου ως προσωπικότητα, να τον θεωρείς ιδανικό για εσένα ως σύντροφο και να μην αλλάζεις τίποτα σε αυτόν, γιατί θεωρείς, πως όλα κουμπώνουν μεταξύ σας. Ξαφνικά, «να ένας άνθρωπος, που μαζί μου φαίνεται να έχει μόνο ομοιότητες» σκέφτεσαι. «Και κάποια ελαττώματα, που μπορεί να παράτησα μια μέρα, ανήκουν στο παρελθόν. Ποια ελαττώματα; Δεν τα θυμάμαι καλά!».

Έρωτας είναι, ακόμη, η απόλυτη φυσική έλξη, ένα μείγμα συναισθημάτων, που δεν μπορείς να ελέγξεις με τη λογική, μια παρότρυνση που φαντάζει η ιδανική επιλογή στο μυαλό σου. Παρότι ο έρωτας είναι μοναχικό συναίσθημα, δεν μπορεί, δηλαδή, να συγκριθεί ο έρωτας και τα συναισθήματα που βιώνει κάποιος με κάποιου άλλου, δεν υπάρχει μέτρο σύγκρισης.

Στον έρωτα φαντάζουν απόλυτα, μοναδικά και ονειρικά τα πάντα. Πράγματι, αισθάνεσαι, πως ανάμεσα σε τόσους ανθρώπους, μονάχα εσύ ζεις τον «μεγαλύτερο έρωτα» που υπάρχει, λες και πετάς ψηλά κι όλα τα άλλα από κάτω φαντάζουν τόσο μικρά στα μάτια σου. Η μυρωδιά, η επαφή, οι πρώτες μεγάλες συζητήσεις, όλα γιγαντώνονται, όλα κουμπώνουν αβίαστα με αυτά, που εσύ θεωρείς απαραίτητα και συμπληρώνουν την προσωπικότητά σου, όλα εκπληρούν τις προσδοκίες σου και γι’ αυτό το λόγο αγαπάς, μέρα με τη μέρα, περισσότερο τα κοινά σας σημεία.

Στον έρωτα, τα μικρολαθάκια στα οποία μπορεί να υποπέσει ο άλλος, φαντάζουν ασήμαντα. Στον έρωτα, αγαπάς τις ομοιότητες, οι οποίες είναι και αυτές, που τον πυροδοτούν εξαρχής. Από το πουθενά, βλέπεις έναν άνθρωπο ταυτόσημο με εσένα σε αρκετά πράγματα, παραμερίζεις εκείνα για τα οποία δεν ταιριάζετε, και μεγαλοποιείς τα κοινά σας «θέλω». Ο έρωτας δυναμώνει, όταν τα συναισθήματά σου και οι φιλοδοξίες για το μέλλον σου, βρίσκουν ανταπόκριση.

Η αντίδραση του συντρόφου σου σε έναν καυγά ήταν εκείνη η αντίδραση, που εσύ ιδανικά επιθυμούσες να είχε, η έκπληξη που σου έκανε, ήταν κάτι που πάντα ήθελες. Είναι η αρχή της σχέση σας, που δεν έχουν περάσει ακόμη πολλές φουρτούνες και συνεπώς, βρίσκεστε και οι δύο στο στάδιο του ενθουσιασμού και κατ’επέκταση του εντυπωσιασμού. Εξιδανικεύεις και εξιδανικεύεσαι. Προσφέρεις οτιδήποτε νιώθεις, πως θα εντυπωσιάσει τον άλλον και θα εξισώσει εσένα ως τον κατάλληλο σύντροφο. Αρχίζεις να γνωρίζεις τον άλλον και σου φαίνεται σωστό και αισιόδοξο, για το πιθανό κοινό σας μέλλον, να εστιάζεις στα καλά σας. Γι’ αυτό στον έρωτα αγαπάς τις ομοιότητες.

Από την άλλη, η αγάπη είναι το καταστάλαγμα του πυροτεχνήματος του έρωτα. Είναι αυτό το σταθερό, ιδανικό, από τις δικές του πλευρές συναίσθημα, που έρχεται και κουμπώνει τις διαφορές σας με το σύντροφό σου, τις οποίες κάποτε παραμελούσες, αλλά στη συνέχεια, δυστυχώς, γιγαντώθηκαν στο μυαλό σου και αφού τις κουμπώνει και τις ενώνει με τις δικές σου, δημιουργεί ένα ασφαλές έδαφος, μια κοινή γραμμή, για να βαδίζετε μαζί συνοδοιπόροι.

Στην αγάπη δεν αιθεροβατείς σε ένα ροζ σύννεφο, αναγνωρίζεις τα ελαττώματα και των δύο σας, αναγνωρίζεις τις διαφορές στην συμπεριφορά και στις απόψεις σας, όμως όλα αυτά είναι που σας κουμπώνουν μαζί. Όλα αυτά είναι τα συνεχή μαθήματα, που παραδίδει ο ένας τον άλλον τα λιθαράκια διαφορετικών προσωπικοτήτων, που δομούν και ζωντανεύουν τη σχέση σας. Η αγάπη έτσι μετατρέπεται ξανά σε έρωτα, απλώς ως προς τις διαφορές σας πλέον.

Στην αγάπη δε σημαίνει ότι υπομένεις συμπεριφορές ή απόψεις, που θίγουν την προσωπικότητά σου, που σε απομακρύνουν από τους στόχους σου ή μειώνουν την αυτοπεποίθηση σου. Δε σημαίνει ότι γίνεσαι έρμαιο εκείνου που αγαπάς, ούτε ότι θα μείνεις σε μία σχέση μόνο επειδή υπάρχει αγάπη, ενώ οι χαρακτήρες σας είναι άκρως αντίθετοι και η νοοτροπία σας δεν ταυτίζεται πουθενά.

Σε αυτό το σημείο, η αγάπη μετατρέπεται σε μία ουτοπική ανάγκη, ότι, δηλαδή, χρειάζεσαι τον άλλον άνθρωπο, γιατί έχεις συνηθίσει μαζί του και όχι επειδή τον αγαπάς και επιθυμείς να πορευτείτε μαζί. Πολύ εύκολα, έτσι η σχέση σας εξελίσσεται τοξικά, πιθανόν και για τις δυο πλευρές που την αποτελούν, επηρεάζει την ψυχοσύνθεσή σας αρνητικά και δημιουργεί περισσότερα προβλήματα και στη μεταξύ σας επικοινωνία και στην προσωπικότητα του καθένα ξεχωριστά. Σταδιακά, η αρνητική σας διάθεση, θα επηρεάσει οποιοδήποτε περιβάλλον (εργασιακό, φιλικό, οικογενειακό) συναναστραφείτε και θα δημιουργήσει εντάσεις σε πολλές διαπροσωπικές, μελλοντικές σας σχέσεις.

Στην ουσιαστική αγάπη, υπάρχει, πέρα από τη φυσική έλξη, η διανοητική έλξη κι η ψυχική έλξη. Έχει περάσει το στάδιο, που η σωματική επαφή αποτελεί το σημαντικότερο κομμάτι της μεταξύ σας σχέσης και επιτρέπει νέες συνθήκες και συναισθήματα να αναπτυχθούν. Αυτό δε σημαίνει, ότι η φυσική έλξη εκμηδενίζεται ή ότι θεωρείται δεδομένη, αλλά ότι οι σύντροφοι εξελίσσουν και άλλα κομμάτια του εαυτού τους, βάζουν πιο γερά θεμέλια σε πολλούς διαφορετικούς τομείς, ώστε το τελικό οικοδόμημα να αντέξει στον χρόνο.

Η διανοητική και η ψυχική έλξη συμβαδίζουν παράλληλα με έναν μεγάλο σεβασμό απέναντι στο πρόσωπο του άλλου, μια αμοιβαία εκτίμηση της προσωπικότητα του άλλου, μια αυτοσυγκράτηση η οποία δεν επιτρέπει στον έναν να εισβάλει στον προσωπικό χώρο του άλλου, μια ανάγκη παραχώρησης ελευθερίας και αποδοχής των αλλαγών που ίσως εκείνη επιφέρει. Στην αγάπη μακαρίζεις ο άλλος να είναι καλά, ακόμη και αν επιλέξει να είναι καλά μακριά σου. Η αγάπη είναι το απόλυτο συναίσθημα δέσμευσης και ελευθερίας ταυτόχρονα.

Στην αγάπη δε ζηλεύεις, δίνεις τον απαραίτητο χρόνο που χρειάζεται να αναπτυχθεί η σχέση σου, δε βλέπεις ανταγωνιστικά τον άλλον άνθρωπο, δεν υπάρχουν νικητές και ηττημένοι σε έναν καυγά, αλλά άνθρωποι που αναγνωρίζουν τα λάθη τους και βρίσκουν αμοιβαίες λύσεις.

Στην αγάπη οι διαφορές σας είναι ερωτεύσιμες για σένα, γιατί δε θα άλλαζες αυτά που σας κάνουν να ξεχωρίζετε και τα αγαπάς με διαφορετικούς τρόπους και για διαφορετικούς λόγους.

Στην αγάπη, λοιπόν, κάνεις ένα βήμα πίσω για να κάνει η σχέση σας ένα βήμα μπροστά. Στην αγάπη υπερισχύει η λογική, αφού πρώτα το συναίσθημα έχει κατασταλάξει και ανθίσει στο χρόνο του. Οι καρποί που φύτρωνες στο στάδιο του έρωτα, πλέον αρχίζουν να μεγαλώνουν και να ανθίζουν. Δε σκέφτεσαι μόνο το δικό σου εξιδανικευμένο συναίσθημα, αλλά και το συναίσθημα του άλλου.

Η αγάπη είναι η γέφυρα που ενώνει όλα τα θετικά συναισθήματά σας, προσφέρει ασφαλές πέρασμα ακόμη και για τα αρνητικά και ταυτόχρονα, πρόσβαση σε μια όμορφη θέα. Αυτή των όσων χτίσατε μαζί, ξεκινώντας από τον έρωτα σας.

Επομένως, ο έρωτας και η αγάπη είναι ξεχωριστά συναισθήματα, το ένα συμπληρώνει το άλλο, το ένα ανανεώνει το άλλο, το ένα βοηθάει στην ομαλή δημιουργία του άλλου και στην εξέλιξη της σχέσης στο σύνολό της. Μια επιτυχημένη ερωτική σχέση προϋποθέτει την ύπαρξη και των δυο αυτών συναισθημάτων και την ομαλή «συνύπαρξή» τους.

Δεν υπάρχει κάτι πιο όμορφο, πιο ανθεκτικό στον “κλήρο του χρόνου”, πιο αυθεντικό και ουσιώδες, από το να ερωτεύεσαι τον σύντροφό σου για τις ομοιότητές σας και να τον αγαπάς για τις διαφορές σας.

Συντάκτης: Μαρίνα Πανέλα,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.