Επιθετικότητα στα παιδιά: Ποιες είναι οι αιτίες;

Γιατί τα παιδιά εκδηλώνουν επιθετικές συμπεριφορές; Είναι απλά μια έκρηξη ή είναι ένδειξη για κάποιο βαθύτερο πρόβλημα; Πολλές φορές είναι δύσκολο να δοθεί μια ξεκάθαρη απάντηση, καθώς το θέμα είναι πολυπαραγοντικό και περίπλοκο.

Η επιθετικότητα στα παιδιά μπορεί να είναι σύμπτωμα πολλών διαφορετικών υποκείμενων προβλημάτων. Είναι κάτι πολυμορφικό, ένα κοινό χαρακτηριστικό πολλών διαφορετικών ψυχιατρικών καταστάσεων, ιατρικών προβλημάτων και συνθηκών ζωής. Έτσι, η ουσία της θεραπείας της επιθετικότητας είναι να ανακαλύψουμε πρώτα τι την προκαλεί.

Τα αίτια της επιθετικότητας μπορούν να χωριστούν σε διάφορες ομάδες.

Διαταραχές της διάθεσης

Πρώτον, υπάρχουν προβλήματα διάθεσης; Τα παιδιά που είναι διπολικά, στα μανιακά τους στάδια, πολύ συχνά γίνονται επιθετικά. Χάνουν τον αυτοέλεγχο, γίνονται παρορμητικά. Στο άλλο άκρο του φάσματος, όταν παθαίνουν κατάθλιψη, αν και η επιθετικότητα είναι λιγότερο συχνή, μπορεί να γίνουν ευερέθιστα, και μερικές φορές αυτή η ευερεθιστότητα και η κακοκεφιά κάνει τα παιδιά να ξεσπάσουν.

Ψύχωση

Οι ψυχωσικές ασθένειες μπορεί επίσης να εκδηλωθούν με επιθετικότητα. Για παράδειγμα, τα παιδιά με σχιζοφρένεια συχνά ανταποκρίνονται σε εσωτερικά ερεθίσματα που μπορεί να γίνουν ενοχλητικά. Μερικές φορές τα παιδιά με σχιζοφρένεια γίνονται δύσπιστα ή καχύποπτα -ή πλήρως παρανοϊκά- και καταλήγουν να χτυπούν εξαιτίας του φόβου τους.

Απογοήτευση

Τα παιδιά που έχουν προβλήματα με τη νόηση (αυτό που σήμερα ονομάζεται νοητική υστέρηση) ή την επικοινωνία (συμπεριλαμβανομένου του αυτισμού) μπορεί επίσης να εκδηλώσουν επιθετικότητα. Όταν τα παιδιά με αυτές τις καταστάσεις γίνονται επιθετικά, συχνά το κάνουν επειδή δυσκολεύονται να διαχειριστούν το άγχος ή την απογοήτευσή τους και δεν μπορούν να εκφράσουν τα συναισθήματά τους όπως οι άλλοι. Η επιθετικότητα μπορεί επίσης να είναι μια μορφή παρορμητικότητας.

Διαβάστε επίσης: Μαμά ξέρεις γιατί θυμώνω;

Παρορμητικότητα

Και έπειτα υπάρχουν οι διαταραχές της διαταραγμένης συμπεριφοράς. Στα παιδιά με ΔΕΠΥ, την πιο κοινή από αυτές, η παρορμητικότητα και η κακή λήψη αποφάσεων μπορεί να οδηγήσουν σε συμπεριφορά που ερμηνεύεται ως επιθετική. Αυτά τα παιδιά συχνά δεν λαμβάνουν υπόψη τους τις συνέπειες των πράξεών τους, οι οποίες μπορεί να φαίνονται ως ανάλγητες ή κακόβουλες, ενώ στην πραγματικότητα απλώς δεν σκέφτονται.

Διαταραχή συμπεριφοράς

Στη διαταραχή συμπεριφοράς, η επιθετικότητα αποτελεί σημαντικό δομικό στοιχείο της ασθένειας. Σε αντίθεση με το παιδί που απλώς δεν σκέφτεται τις συνέπειες των πράξεών του, τα παιδιά με διαταραχή συμπεριφοράς είναι σκόπιμα κακόβουλα. Κατά συνέπεια τόσο η θεραπεία όσο και η πρόγνωση είναι αρκετά διαφορετικές.
Τραυματισμός

Μερικές φορές υπάρχουν οργανικοί λόγοι για τα επιθετικά ξεσπάσματα, όπως για παράδειγμα όταν ένα παιδί έχει βλάβη του μετωπιαίου λοβού ή ορισμένους τύπους επιληψίας. Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να μην υπάρχει κατανοητός λόγος για το επιθετικό επεισόδιο και το επεισόδιο μπορεί να έχει τη μορφή έκρηξης.

Τραύμα

Τέλος, υπάρχουν φορές που η επιθετικότητα στα παιδιά ή τους εφήβους προκαλείται από στρεσογόνους παράγοντες της κατάστασής τους και δεν αντιπροσωπεύει κάποια υποκείμενη συναισθηματική ασθένεια. Ωστόσο,  είναι σημαντικό να αντιληφθούμε ότι αυτό είναι αρκετά σπάνιο. Όταν η επιθετικότητα αρχίζει να συμβαίνει σε πιο συχνή βάση, θα μπορούσε να αντιπροσωπεύει ένα υποβόσκον συναισθηματικό πρόβλημα.

Πηγή

Συντάκτης: Αθανασία Ζημιλιάγκου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.