Από την αρχαιότητα ο άνθρωπος ελκυόταν από τον ήχο. Τα πρώτα του ακούσματα δεν ήταν άλλα από τους ήχους της …
Επιστροφή στη φύση
Μια φράση που αποκρυσταλλώνει τον ρομαντισμό του Ρουσσώ και μέχρι σήμερα προκαλεί τον αναγνώστη, είναι η προτροπή: «Φύγετε στα βουνά, για να γίνεται άνθρωποι». Η φράση υπονοούσε πως ο σύγχρονος άνθρωπος, ο αστικοποιημένος και εγκλωβισμένος στις τσιμεντουπόλεις, έχει απωλέσει μέρος της ανθρώπινης υπόστασής του. Άλλωστε, ο άνθρωπος αποτελεί κομμάτι της φύσης, αυτή είναι η τροφός του και χωρίς αυτήν δεν θα μπορούσε να υπάρξει. Η διαρκής ανανέωση της φύσης, η φθορά και η αναδημιουργία της, δημιούργησαν τα πρώτα ερωτηματικά στον άνθρωπο, αλλά ακόμα και σήμερα μπορούν να διδάξουν το φιλοσοφημένο άτομο. Τον θωρακίζουν δηλαδή με την αποδοχή των θνητών ορίων του, και ταυτόχρονα τον προσκαλούν να αντιστρέψει την ποσοτική φθορά με την ποιοτική αθανασία που μπορεί να αγγίξει. Μάλιστα, αυτή η σκληρή παραδοχή, ώθησε αρκετούς καλλιτέχνες, όπως τον Όσκαρ Ουάιλντ, να δημιουργήσουν προσδοκώντας να υπερβούν τη φύση και να αφήσουν και στις επόμενες γενιές το στίγμα τους. Αλλά και η ίδια η επαφή με τη φύση, καλλιεργεί την καλαισθησία μας, καθώς η αρμονία των χρωμάτων και των ήχων, συχνά μας κάνει να νομίζουμε πως θεώμαστε ένα έργο τέχνης.
Ακόμα, δεν πρέπει να ξεχνάμε πως βρισκόμαστε σε μία χώρα όπου η επαφή με τη φύση δημιούργησε τη μακρο-ιστορία και τη μικρο-ιστορία των κατοίκων της. Συχνά, τα φυσικά μνημεία στη γειτονιά μας έχουν να μας διηγηθούν τους δικούς τους μύθους και θρύλους, αλλά και τους αγώνες των προγόνων μας για την ελευθερία. Έτσι, η γνωριμία μας με αυτά λειτουργεί σαν πυξίδα στις προκλήσεις του καιρού μας.
Για αυτό όσο φορτωμένο κι αν μας φαίνεται το πρόγραμμά μας αξίζει καθημερινά να κλέβουμε μία ώρα την ημέρα για να ερχόμαστε, έστω και σε σύντομη, επαφή με τη φύση.
Συχνά επικαλούμαστε την έλλειψη χρόνου, όμως τις περισσότερες φορές ο χρόνος που λείπει βρίσκεται ακριβώς στην οθόνη του κινητού μας. Επίσης, πολλές φορές λέμε γιατί να τρέχω στη φύση αφού μπορώ να βγω για βόλτα στην πόλη. Δυστυχώς όμως, μάλλον δεν είναι το ίδιο. Το θέμα διερευνήθηκε από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, το οποίο κατέληξε πως οι άνθρωποι που περπατάνε στις πόλεις, δίπλα από έναν δρόμο με κίνηση, έχουν μεγαλύτερη πιθανότητα να αναπτύξουν αγχώδεις διαταραχές ή κατάθλιψη. Και αυτό γιατί, πολλές φορές, ακόμα και κατά τη διάρκεια της βόλτας τους ενδέχεται να επαναφέρουν στη σκέψη τους τις αρνητικές ή αγχώδεις σκέψεις της ημέρας.
Είναι κρίμα να ζούμε στην Ελλάδα, η οποία διαθέτει άφθονα όμορφα φυσικά τοπία και χαμογελαστό ήλιο και να μην το εκμεταλλευόμαστε. Ακόμα, και στις πόλεις υπάρχουν πάρκα και παραλίες που περιμένουν να τα επισκεφτούμε. Και φυσικά, για τις αποδράσεις μας στη φύση μπορούμε να επιλέξουμε μέσα από ένα πλήθος διαφορετικών τοπίων και δραστηριοτήτων, όπως πεζοπορία, ποδηλασία, ορειβασία, παρατήρηση άγριων πουλιών και ζώων, πικνίκ, περιβαλλοντική ενημέρωση, και αθλητικές δραστηριότητες, όπως ιππασία ή τοξοβολία. Κι αν επιλέξουμε να κάνουμε αυτές τις δραστηριότητες μαζί με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, σίγουρα αυτές οι εμπειρίες θα μας βοηθήσουν να κερδίσουμε ποιοτικό και αυθεντικό χρόνο μαζί τους, μακριά από το άγχος και την κεκτημένη ταχύτητα της καθημερινής ζωής μας.
(οι φωτογραφίες είναι παρμένες στην Ανώπολη Σφακίων)