Εμμονή με το κινητό
Έχεις σκεφτεί ποτέ αν το κινητό σου τηλέφωνο έχει γίνει προέκταση του χεριού σου; Αν αναλογιστείς για λίγα δευτερόλεπτα αυτό το ερώτημα η απάντηση που θα λάβεις θα είναι θετική.
Το κινητό μας ακολουθεί παντού: όταν κοιμόμαστε, στη βόλτα μας, στη δουλειά, στο σχολείο ακόμα και όταν τρώμε. Έχουμε πάθει εξάρτηση από αυτό. Νομίζουμε πως αν χάσουμε μια κλήση ή ένα μήνυμα θα έρθει το τέλος του κόσμου. Όπου και αν είμαστε, το παίρνουμε μαζί μας. Όχι μόνο αυτό αλλά επειδή το κινητό μας δίνει πρόσβαση στα social media, έχουμε πάθει εμμονή και με αυτά. Βγαίνεις με τους φίλους και δεν αντέχεις να μην ελέγξεις την αρχική του Facebook. Όσο και αν προσπαθείς να μην συμβεί, σίγουρα θα το κάνεις τουλάχιστον δύο φορές τη βραδιά.
Oι άνθρωποι που είναι δέσμιοι των κινητών τους χωρίζονται σε κατηγορίες. Αυτοί που ανέφερα πριν, δηλαδή εκείνοι που κοιτάνε τουλάχιστον δύο φορές το τηλέφωνο τους, εκείνοι που είναι συνεχώς με αυτό στο χέρι και τέλος αυτοί που το χρησιμοποιούν για να βγάζουν όλη την ώρα φωτογραφίες. Όταν βγαίνεις μαζί με αυτούς που ανήκουν στη δεύτερο είδος, αντιλαμβάνεσαι πως δεν παρακολουθούν τη συζήτηση της παρέας, αλλά αντίθετα μιλάνε με άλλους φίλους τους στο messenger. Αγνοούν το περιβάλλον γύρω τους προτιμώντας την εικονική ψυχρή συνομιλία. Όπως αντιλαμβάνεσαι, αυτή η πράξη είναι εκνευριστική για εκείνους που βρίσκονται στην ίδια παρέα. Οι τελευταίοι, εκείνοι δηλαδή που είναι στη τρίτη κατηγορία μας, όχι μόνο έχουν «ψύχωση» (μανία) με το κινητό αλλά έχουν και με τις φωτογραφίες. Βγαίνεις μαζί τους για να πιείς καφέ και θα τραβήξουν φωτογραφία ακόμα και τα ποτήρια. Το προφίλ τους στο Instagram είναι η ιστορία της ζωής τους. Τι φόρεσαν χτες και τι ήπιαν σήμερα.
Με την τεχνολογία να αναπτύσσεται συνεχώς, έχουμε χάσει την αίσθηση της πραγματικότητας. Αντί να χρησιμοποιούμε το κινητό μας τηλέφωνα ως εργαλείο για τη ζωή μας, το κάνουμε μέρος της ζωής μας. Ακόμα χειρότερα το κάνουμε την ίδια μας τη ζωή. Μήπως αξίζει να το ξανασκεφτείτε;
