Εμείς πόσο καλοί άνθρωποι είμαστε στην πραγματικότητα απέναντι στα άτομα με αναπηρίες;

Η ψυχολόγος και παιδοψυχολόγος, Ντέμι Φωτιάδου, δίνει συμβουλές σε γονείς, εκπαιδευτικούς, άτομα με αναπηρίες αλλά και γενικότερα προς την κοινωνία. Οι συμβουλές αφορούν τον σωστό τρόπο αντιμετώπισης των ατόμων αυτών από το υπόλοιπο κοινωνικό σύνολο αλλά και από την συμπεριφορά των ίδιων απέναντι στον εαυτό τους. Πάμε να δούμε, λοιπόν, τι μας προτείνει η ψυχολόγος να κάνουμε.

-Τι συμβουλή θα δίνατε σε άτομα που λόγω της αναπηρίας τους μένουν κλεισμένα στον εαυτό τους;

-Να βρουν να ασχοληθούν με πράγματα που τους ενδιαφέρουν (χόμπι) και που νιώθουν δημιουργικοί μέσα από αυτά. Επίσης να εκφράζουν αυτά που νιώθουν σε φίλους και να μην τα “πνίγουν”. Τέλος, θεωρώ απαραίτητη την ψυχοθεραπευτική παρέμβαση για την καλύτερη ψυχολογική τους κατάσταση.

-Πώς πρέπει να φέρονται οι γονείς στα παιδιά τους αν αυτά έχουν κάποιου είδους αναπηρία;

-Οι γονείς πρέπει πρώτα απ’ όλα να αποδεχτούν το παιδί τους και την όποια αναπηρία έχει. Αυτό είναι το σημαντικότερο δώρο που μπορούν να τους κάνουν. Έπειτα, να ενημερωθούν σχετικά με την αναπηρία του και τις δυσκολίες που μπορεί να αντιμετωπίσει, ώστε να μπορούν να το βοηθήσουν να τις ξεπεράσει. Κατά τα άλλα, δεν βοηθάει να το αντιμετωπίζουν σαν “άρρωστο” και να του κάνουν όλα τα χατίρια. Να το αντιμετωπίζουν όπως θα αντιμετώπιζαν ένα παιδί χωρίς αναπηρία, έχοντας βέβαια, πάντα κατά νου τις δυνατότητες που έχει.

-Πώς πρέπει να φέρονται οι εκπαιδευτικοί σε μαθητές με αναπηρίες;

-Οι εκπαιδευτικοί πρέπει και αυτοί να αντιμετωπίζουν τα παιδιά με αναπηρίες με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν τα υπόλοιπα παιδιά, σε ό,τι αφορά τους κανόνες και τα όρια που βάζουν, χωρίς να τα εξαιρούν, γιατί με αυτό τον τρόπο τα κάνουν να αισθάνονται ακόμη πιο διαφορετικά. Σε ό,τι αφορά το εκπαιδευτικό κομμάτι, να έχουν απαιτήσεις που να συμβαδίζουν με το εξελικτικό στάδιο των παιδιών και το νοητικό τους επίπεδο. Επίσης, να είναι σε διαρκή επαφή με τους γονείς και τους θεραπευτές του παιδιού, ώστε να τους δίνονται οδηγίες σχετικά με το πως να χειρίζονται τις διάφορες συμπεριφορές που μπορεί να τους δυσκολεύουν στην ομαλή λειτουργία της τάξης.

-Αν οι εκπαιδευτικοί αντιληφθούν φαινόμενα bullying σε άτομα με αναπηρίες, τι πρέπει να κάνουν;

-Πριν ακόμη αντιληφθούν φαινόμενα bullying, είναι απαραίτητο να έχουν κουβεντιάσει με τα υπόλοιπα παιδιά της τάξης για τη διαφορετικότητα και τον σεβασμό που πρέπει να δείχνουν στα άτομα με αναπηρίες, και όχι μόνο. Να συζητήσουν για τη διαφορετικότητα των ανθρώπων. Μπορούν, επίσης, να κάνουν ασκήσεις βάζοντας τα παιδιά να βιώσουν, για παράδειγμα πώς είναι να είσαι τυφλός, για να μπορέσουν να μπουν στη θέση του άλλου. Τέλος, μπορούν να ζητήσουν τη βοήθεια ψυχολόγων από τον δήμο, που μπορεί να ενημερώσουν οι ίδιοι τα παιδιά.

-Τι συμβουλές πρέπει να δίνουν οι γονείς στα παιδιά τους, ώστε να φέρονται σωστά σε άτομα με αναπηρίες;

-Οι γονείς καλό είναι να μιλάνε στα παιδιά τους από μικρή ηλικία για τη διαφορετικότητα των ανθρώπων, έτσι ώστε να είναι εξοικειωμένα. Να τους μιλήσουν για τις διαφορετικές φυλές, για την εξωτερική εμφάνιση των ανθρώπων και φυσικά, για τα άτομα με αναπηρίες. Είναι σημαντικό, να τους μάθουν να μην τους περιθωριοποιούν, να μην τους κοιτάνε παράξενα, να μην τους λυπούνται, και να κατανοήσουν ότι έχουν διαφορετικές ικανότητες, και ίσως χρειάζονται τη βοήθειά μας κάποιες φορές. Υπάρχουν αρκετά βιβλία παιδικά, που μιλάνε για τα παιδιά με αναπηρίες και που προσεγγίζουν πολύ ωραία το θέμα.

(διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στην επόμενη σελίδα)

Συντάκτης: Ανθή Νατσικοπούλου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr