Οι δυσκολίες των μαθητών στα σχολικά χρόνια – μέρος Β
Συνεχίζοντας το άρθρο για την πορεία των παιδιών στα σχολικά χρόνια με όλες τις δυσκολίες που αττή συνεπάγεται έχουμε φτάσει πια στο Λύκειο. Πόσο ομαλή είναι η μετβάση από το γυμνάσιο στο Λύκειο; Τι μπορεί να βοηθήσει; Και μετά το Λύκειο τι; Σταματούν οι έννοιες των γονιών; Μπα, μάλλον τότε αρχίζουν.
Λύκειο: παρ’ ολίγο ενήλικες
Τα παιδιά που ξεκινούν το λύκειο είναι τα πιο “ευνοημένα” πρωτάκια των σχολείων, καθώς δεν αλλάζουν συνήθως ούτε κτίριο, ούτε συμμαθητές. Κι ενώ αλλάζουν τυπικά βαθμίδα εκπαίδευσης, στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πολύ πιο ήπια και ελάχιστα αισθητή αλλαγή. Ο τρόπος διδασκαλίας, το είδος των καθηγητών, οι ευθύνες και οι υποχρεώσεις δεν αλλάζουν. Αντίθετα το παιδί έχει περάσει το στάδιο της εφηβείας, αναζητεί τον εαυτό του και αυτά που τον ενδιαφέρουν, άρα αντιμετωπίζει και με περισσότερη ψυχραιμία το λύκειο. Δεν παρουσιάζουν, λοιπόν, φόβο για το άγνωστο, ούτε άγχος προσαρμογής.
Το γεγονός μάλιστα ότι μετά το λύκειο το παιδί θα ξεκινήσει την ενήλικη, φοιτητική του ζωή συνήθως αντιμετωπίζεται με υπευθυνότητα και ενθουσιασμό. Όμως να μη ξεχνάμε ότι τα παιδιά του λυκείου παραμένουν σε μια ευαίσθητη ηλικία. Εάν θα πρέπει να προσέξουν κάτι οι γονείς είναι μην το υπερβολικό άγχος από τη μεριά τους φέρει στην ψυχοσύνθεση του παιδιού τα αντίθετα αποτελέσματα και τα απομακρύνει από το στόχο τους.
Από μαθητής φοιτητής
Όταν όμως το λύκειο τελειώσει και ο νέος καλείται να ξεκινήσει μια ανώτερη ή ανώτατη σχολή, τότε πρόκειται πραγματικά για μια περίοδο – σταθμό στη ζωή του. Το κάθε παιδί το αντιμετωπίζει διαφορετικά. Δεν είναι λίγα τα παιδιά που αρνούνται να μετακομίσουν σε άλλη πόλη, μακριά από τη γονεϊκή φροντίδα, συνειδητοποιώντας εκείνη τη στιγμή το μέγεθος της αλλαγής στη ζωή τους.
Από την άλλη πλευρά, δεν είναι λίγα τα παιδιά αυτής της ηλικίας, που αντιμετωπίζουν με ανωριμότητα την ξαφνική “απαλλαγή” από την εποπτεία των γονέων, αποκτώντας επικίνδυνες συνήθειες. Υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ, καθημερινά ξενύχτια, άστατη διατροφή αλλά και το σεξ χωρίς προφυλάξεις είναι μερικά από τα “συμπτώματα” της ανωριμότητας αρκετών 18χρονων να διαχειριστούν την ελευθερία τους.
Και πάλι ο γονιός πρεπει να βρίσκεται κοντά στο παιδί του στο νέο αυτό ξεκίνημα της ζωής του. Να τον αντιμετωπίζει ως ενήλικα πλέον, αλλά να του υπενθύμιζει ότι η ελευθερία δεν έρχεται χωρίς ευθύνες. Να έχει συνεχή επαφή μαζί του, για να νιώθει το παιδί την παρουσία του και να αισθάνεται ασφάλεια. Ο γονιός οφείλει, λοιπόν, από νωρίς στις τάξεις του λυκείου να συζητά διεξοδικά τα θέματα αυτά με τα παιδιά του και να προσπαθεί να τα “μυήσει” στην ενήλικη ζωή, δίνοντας περιθώρια για πρωτοβουλίες και λάθη που έχουν συνέπειες.
Κάθε αλλαγή στη ζωή ενός ανηλίκου έχει επιπτώσεις στην ψυχολογία του. Είναι δουλειά, ευθύνη και έννοια του γονιού να βοηθήσει το παιδί, να του δημιουργεί συνθήκες ασφάλειας και περιθώρια ανάπτυξης, να βοηθήσει στην ανάπτυξη ενός ώριμου και γεμάτου αυτοπεποίθηση ανθρώπου που θα ξέρει να βλέπει το θετικό σε κάθε νέα προσαρμογή, αλλά και να αντιμετωπίζει το αρνητικό με ψυχραιμία.
Πάντως όπως θα διαπιστώσουμε στην πορεία, το σχολείο παρ’ολες τις δυσκολίες του, τελικά είναι ένα προστατευμένο και ασφαλές περιβάλλον για τα παιδιά. Το τι ξενοιασιά διέθεταν στα σχολικά χρόνια τα παιδιά θα το ανακαλύψουν πικρά, ως ενήλικες αφότου βγουν στην κοινωνία. Και όσο μεγαλώνουμε, τόσο αυξάνονται οι έννοιες και σε πλήθος αλλά και σε βάθος. Γι’ αυτό λένε πολλοί ότι και τι δεν θα έδιναν για να ξαναγυρίσουν στο σχολικά χρόνια. Εσείς αλήθεια τι λέτε;
ΓΡΑΨΤΕ ΜΑΣ ΤΗ ΓΝΩΜΗ ΣΑΣ
Εσείς θα θέλατε να επιστρέψετε στα μαθητικά τα χρόνια; Αν ναι, σε ποια τάξη; Γράψτε μας στα σχόλια κάτω από το άρθρο τη γνώμη σας.
