Corpus Christi: Η αλήθεια για το “βλάσφημο” έργο
Ο χώρος γύρω από το θέατρο «Χυτήριο», κοντά στο κέντρο της Αθήνας, εξελίχθηκε τις τελευταίες ημέρες σε σκηνικό για πραγματικό… θέατρο του παραλόγου. Συγκεντρωμένοι προπηλακίζουν σκηνοθέτη, ηθοποιούς και υποψήφιους θεατές του θεατρικού έργου «Corpus Christi», χωρίς ίσως να καταλαβαίνουν ότι με τις ενέργειές τους λειτουργούν ως οι καλύτεροι διαφημιστές της παράστασης. Τα γεγονότα των τελευταίων ημερών κάνουν ακόμα πιο επίκαιρη την κουβέντα αν στην καλλιτεχνική δημιουργία δεν υπάρχουν όρια ή αν υπάρχουν κάποια πράγματα που πρέπει να θεωρούνται ανέγγιχτα, με πρώτο και καλύτερο την θρησκεία.
Οι συγκρούσεις ήλθαν στο επίκεντρο της επικαιρότητας και κανείς δεν ασχολήθηκε με την ουσία του πράγματος, δηλαδή την υπόθεση του έργου, για να εξακριβωθεί αν όντως είναι «επικίνδυνο» και «βλάσφημο» για τα χριστιανικά ήθη. Μια ματιά στο σενάριο του έργου (το οποίο βρίσκεται στο διαδίκτυο, στην αγγλική γλώσσα) ξεκαθαρίζει απολύτως τα ερωτήματα αυτά. Για την ακρίβεια το έργο είναι τόσο βλάσφημο, όσο είναι και ο οποιοδήποτε άλλο έργο ξεφεύγει από την «επίσημη» αφήγηση των Ευαγγελίων για τη ζωή και το έργο του Ιησού: Όσο είναι, δηλαδή, και το πασίγνωστο βιβλίο «Κώδικας Ντα Βίντσι» του Dan Brown, στο οποίο ο Ιησούς παρουσιάζεται να έχει ολοκληρωμένες σεξουαλικές σχέσεις με τη Μαρία Μαγδαληνή και να έχουν, μάλιστα, και απογόνους που επιζούν μέχρι σήμερα.
Ο βραβευμένος με Emmy συγγραφέας Τέρενς Μακ Νάλι, ο δημιουργός του έργου, είναι δηλωμένος ομοφυλόφιλος και μάλιστα παντρεμένος με τον φίλο του από τον Απρίλιο του 2010. Ως ένα σημείο είναι λογικό να δώσει τη δική του ιδιαίτερη ματιά στη ζωή και το έργο του Ιησού, τον οποίο «τοποθετεί» χρονικά στη σύγχρονη εποχή, στην πόλη Corpus Christi που βρίσκεται στην πολιτεία Τέξας των ΗΠΑ. Στο έργο υπάρχουν πολλές έμμεσες ομοφυλοφιλικές αναφορές, ως και η προδοσία του Ιούδα αποδίδεται σε σεξουαλική ζήλεια. Ο Ιησούς του έργου δίνει τη συγκατάθεσή του για τον γάμο δύο ανδρών-αποστόλων του.
Ο Μακ Νάλι, πάντως, όταν ρωτήθηκε είπε ότι περισσότερο ήθελε να φέρει στη σύγχρονη εποχή την σχέση αγάπης και αλληλεγγύης μεταξύ του Ιησού και των Αποστόλων του και λιγότερο να παρουσιάσει τον Χριστό ως ομοφυλόφιλο. Κι άλλωστε επέμεινε ότι ο καθένας μας έχει τη δική του άποψη για τη θρησκεία και φτιάχνει τη δική του εικόνα για τον Ιησού.
Το έργο, πάντως, περισσότερο ευνοήθηκε από τις αντιδράσεις που υπήρξαν εναντίον του. Στην επίσημη πρεμιέρα του το 1998 στο Manhattan Theatre Club το θέατρο είχε περικυκλωθεί από περίπου 2.000 διαδηλωτές που ζητούσαν φορτικά την ματαίωση της παράστασης. Οι αντιδράσεις κόπασαν με τον καιρό, αλλά το έργο δεν «άντεξε» ούτε σεζόν.
Στην βρετανική του πρεμιέρα το 2000 στο Theatre 28 υπήρξαν επίσης αντιδράσεις, μέχρι και μία ισλαμική οργάνωση απείλησε ανοιχτά τη ζωή του συγγραφέα (το έργο θεωρείται βλάσφημο και για το Ισλάμ, ο Ιησούς θεωρείται προφήτης και ιερό πρόσωπο). Στα 15 χρόνια, πάντως, οι παραστάσεις που έχουν δοθεί σε όλο τον κόσμο δεν έχουν υπερβεί τις 200, και απ’ όλα τα έργα του Μακ Νάλι αυτό είναι το δεύτερο χειρότερο από πλευράς εισπράξεων στις ΗΠΑ. Κάτι που σημαίνει ότι, παρά τις αντιδράσεις, το έργο απέτυχε έστω να αγγίξει τη μάζα των θεατρόφιλων.
