Με αφορμή μια πρόσφατη και ενδιαφέρουσα έρευνα για την Τεχνητή Νοημοσύνη, θέτουμε πολλαπλά ερωτήματα φιλοσοφικής και πρακτικής χροιάς. «Ξέρω όντως …
Chat GPT: Η εφαρμογή τεχνητής νοημοσύνης που θα αλλάξει το Ίντερνετ
Λίγες εβδομάδες μετά την κυκλοφορία της, η εφαρμογή Chat GPT απειλεί ήδη να ανατρέψει πολλές μορφές της καθημερινής επικοινωνίας μας, όπως το πώς γράφουμε mail, πανεπιστημιακές εργασίες και αναρίθμητες άλλες μορφές γραφής.
Σχεδιασμένη από την εταιρεία Open AI, η εφαρμογή είναι ένα ρομπότ προορισμένο να συζητά – μπορεί να απαντά αυτόματα σε θέματα που τίθενται γραπτώς με τρόπο που συχνά προσεγγίζει τον ανθρώπινο, σε βαθμό που είναι δυσδιάκριτο ότι έχει γίνει χρήση της.
Αλλά, πέρα από την κατάπληξη σχετικά με τη δυνατότητα αντικατάστασης του ανθρώπου από μηχανήματα σε μορφές λόγου όπως η ποίηση και το σενάριο, είναι ορατή μια πολύ μεγαλύτερη απειλή: η υποκατάσταση των ανθρώπων από την τεχνητή νοημοσύνη στις δημοκρατικές διαδικασίες – όχι μέσω της ψήφου, αλλά μέσω της άσκησης πίεσης.
Οι δυνατότητες του Chat GPT
- Το Chat GPT μπορεί να συντάξει αυτόματα σχόλια που υποβάλλονται κατά τη νομοθετική διαδικασία.
- Το Chat GPT μπορεί να γράψει επιστολές προς δημοσίευση προς αρχισυντάκτες σε τοπικές εφημερίδες.
- Το Chat GPT μπορεί να σχολιάσει άρθρα ειδήσεων, αναρτήσεις σε μπλογκ και μέσα κοινωνικής δικτύωσης εκατομμύρια φορές μέσα σε μια μέρα.
- Το Chat GPT μπορεί να μιμηθεί το έργο της Ρωσικής Υπηρεσίας Πληροφοριών για το Διαδίκτυο κατά την απόπειρά του να επηρεάσει τις αμερικανικές εκλογές του 2016, αλλά χωρίς να απαιτεί τον καταγεγραμμένο προϋπολογισμό πολλών εκατομμυρίων και τους εκατοντάδες εργαζομένους που επιστρατεύτηκαν γι’ αυτόν τον σκοπό.
Η απειλή του Διαδικτυακού μποτ
Τα σχόλια που παράγονται αυτόματα δεν αποτελούν καινούργιο πρόβλημα. Για αρκετό διάστημα αντιμετωπίσαμε τις απειλές των μποτ (διαδικτυακό ρομπότ), δηλαδή των μηχανημάτων που αναρτούν αυτόματα περιεχόμενο. Θεωρείται πως πριν από μία πενταετία, τουλάχιστον ένα εκατομμύριο σχόλια που είχαν παραχθεί αυτόματα υποβλήθηκαν στην Ομοσπονδιακή Επιτροπή Επικοινωνιών όσον αφορά προταθείσες νομοθετικές ρυθμίσεις για την ουδετερότητα του Διαδικτύου.
Το 2019, ένας προπτυχιακός φοιτητής του Χάρβαρντ χρησιμοποίησε δοκιμαστικά ένα πρόγραμμα αυτόματης παραγωγής κειμένου προκειμένου να υποβάλει 1.001 σχόλια σε δημόσια διαβούλευση για ένα θέμα που αφορούσε το σύστημα Υγείας. Εκείνη την εποχή το να υποβάλει κανείς σχόλια ήταν απλώς ένα παιχνίδι αριθμητικής υπεροχής.
Διαβάστε επίσης: Τεχνολογία: ένας καταλύτης της σύγχρονης πραγματικότητας
Ο κίνδυνος για τα μέλη του Κογκρέσου
Έκτοτε οι πλατφόρμες έχουν βελτιωθεί στο να αφαιρούν «τεχνητές, μη αυθεντικές συμπεριφορές». Το Facebook, για παράδειγμα, αφαιρεί πάνω από ένα δισεκατομμύριο ψεύτικους λογαριασμούς ετησίως.
Αλλά τέτοιου είδους μηνύματα είναι μόνο η αρχή. Αντί να κατακλύζουν τα εισερχόμενα των μελών του νομοθετικού σώματος με μηνύματα υποστήριξης ή να ελέγχουν το τηλεφωνικό κέντρο του Καπιτωλίου με κλήσεις από ρομπότ, ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης προηγμένο, όσο και η εφαρμογή Chat GPT, και εκπαιδευμένο σε δεδομένα που σχετίζονται με αυτές τις διαδικασίες θα μπορούσε να επηρεάσει καταλυτικά το πολιτικό σύστημα.
Για παράδειγμα θα μπορούσε να βάλει στο στόχαστρο μέλη του νομοθετικού σώματος και πρόσωπα με επιρροή σε κρίσιμες θέσεις προκειμένου να εντοπίσει τα πιο αδύναμα κομμάτια της νομοθετικής διαδικασίας και να τα χειραγωγήσει ανελέητα με τη χρήση άμεσης επικοινωνίας, εκστρατειών δημοσίων σχέσεων, παζαριών ή άλλων τρόπων μόχλευσης.
Όταν εμείς οι άνθρωποι προβαίνουμε σε τέτοιες πράξεις, ονομάζεται άσκηση πίεσης. Οι επιτυχημένοι του είδους, δηλαδή οι κορυφαίοι λομπίστες, συνδυάζουν την ακρίβεια κατά τη σύνταξη μηνυμάτων και τις τακτικές έξυπνης στόχευσης.
Αυτή τη στιγμή, το μόνο που εμποδίζει έναν εξοπλισμένο με το Chat GPT λομπίστα από το να διαπράξει κάτι που θα μπορούσε να συγκριθεί σε επίπεδο λόγου με την πολεμική επίθεση με drones είναι η έλλειψη ακριβούς στόχευσης. Η τεχνητή νοημοσύνη όμως θα μπορούσε δυνητικά να παράσχει τεχνικές και γι’ αυτόν τον σκοπό.
Ένα σύστημα που μπορεί να ερμηνεύσει τα πολιτικά δίκτυα σε συνδυασμό με τις δυνατότητες παραγωγής κειμένου της εφαρμογής, θα μπορούσε να εντοπίσει το μέλος του Κογκρέσου με τη μεγαλύτερη βαρύτητα σε μια συγκεκριμένη πολιτική, λ.χ. την εταιρική φορολόγηση ή τις στρατιωτικές δαπάνες.
Λειτουργώντας όπως οι λομπίστες, ένα τέτοιο σύστημα θα μπορούσε να στοχεύσει στους αναποφάσιστους αντιπροσώπους του έθνους που είναι μέλη επιτροπών οι οποίες αποφασίζουν για την πολιτική που συμφέρει κάποιον, και κατόπιν να εστιάσουν τις δυνατότητές τους σε μέλη του κυβερνώντος κόμματος όταν ένα νομοσχέδιο τίθεται σε ψηφοφορία.
Από τη στιγμή που πρόσωπα και στρατηγικές θα εντοπιστούν, ένα ρομπότ συζήτησης όπως το Chat GPT θα μπορούσε να δημιουργήσει γραπτά μηνύματα προκειμένου να χρησιμοποιηθούν σε επιστολές, σε σχόλια και οπουδήποτε είναι χρήσιμο το κείμενο.
Οι λομπίστες θα μπορούσαν επίσης να στοχεύσουν αυτά τα πρόσωπα ευθέως, και εκείνο που έχει σημασία είναι ο συνδυασμός: τα σχόλια σε άρθρα και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έχουν πεπερασμένες δυνατότητες, και το να ξέρει κανείς ποια μέλη του νομοθετικού σώματος να στοχεύσει δεν είναι από μόνο του ικανή συνθήκη χειραγώγησης.
