Άστο να φύγει

Συντάκτης: Νάνσυ Παπαδοπούλου

Βαθιά μέσα μας όλοι γνωρίζουμε πότε κάτι φτάνει στο τέλος του. Αυτό που δύσκολα κατανοούμε είναι πως όταν κάτι φτάνει στο τέλος του, πρέπει να το αφήνουμε και να φεύγει. Η αποδέσμευση είναι πράγματι μια περίεργη συνθήκη και πολλές φορές χρειάζεται χρόνο για να συμβεί. Πρέπει να ξέρουμε πότε κάποιο στάδιο έχει ολοκληρώσει το έργο του και με ευγνωμοσύνη για ότι ζήσαμε να προχωράμε.

Καμία νέα αλλαγή δεν έρχεται χωρίς έστω και κάποια μικρή απώλεια. Πόσες φορές περιορίζουμε την εξέλιξη των πραγμάτων μόνο και μόνο επειδή αρνούμαστε να δεχτούμε το τέλος; Μένουμε τόσο εύκολα σε κάτι τελειωμένο από φόβο. Η συνήθεια μας είναι εύκολη, δεν μας ξεβολεύει. Λίγο ή πολύ όλοι έχουν έναν μικρό φόβο για το άγνωστο, απλά κάποιοι είναι αρκετά θαρραλέοι στο να κάνουν βήματα και να το γνωρίσουν.

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί τι χάνετε όσο αρνείστε να αφήσετε αυτά που πρέπει να φύγουν; Πόσα νέα ξεκινήματα και πόσες νέες εμπειρίες περνάνε από μπροστά σας χωρίς να το καταλαβαίνετε; Όσο μένουμε προσκολλημένοι σε κάτι, χάνουμε την χαρά και την ουσία των υπόλοιπων σταδίων που πρέπει να ζήσουμε. Είναι ανάγκη να ελευθερωθούμε από τις προσδοκίες μας για να καταφέρουμε να προχωρήσουμε. Τις προσδοκίες μας σε ότι έχει να κάνει με άλλους ανθρώπους, γεγονότα και καταστάσεις. Αντίθετα πρέπει να έχουμε προσδοκίες που αφορούν τον εαυτό μας και την εξέλιξή του.

Πρέπει όμως να γίνει αντιληπτό πως όλο αυτό δεν έχει να κάνει με την αποφυγή της ευθύνης και την εύκολη φυγή. Χρειάζεται να κατανοήσουμε το βαθύτερο νόημα που κρύβεται πίσω από την φράση. Να φεύγεις πάντα περισσότερος, μην χαραμίζεσαι. Και ποτέ μην παίρνεις μαζί σου κακία. Να φεύγεις ελεύθερος. Ο Λάο Τσε κάποτε είχε γράψει, «αυτό που η κάμπια ονομάζει τέλος του κόσμου, η ζωή το λέει πεταλούδα». Αν ένα πράγμα είναι αναγκαίο σε αυτή την ζωή, είναι να έχουμε πίστη. Πίστη σε αυτό που έρχεται. Είναι τυχερός όποιος νιώθει τυχερός. Να πιστεύεις στο καλύτερο και να το δημιουργείς.

Ακόμα και αν έχεις αδικηθεί προχώρα. Αποδοχή δεν σημαίνει απαραίτητα παραιτούμαι, εγκρίνω ή συγχωρώ. Αποδοχή σημαίνει πως αποδέχομαι την πραγματικότητα ως έχει. Μην σέρνεις τίποτα πίσω σου σαν βαρίδι προηγούμενων καταστάσεων. Να συγχωρείς όμως για να μπορείς να φεύγεις ελεύθερος. Να μην σε νοιάζει αν κάποιος σε πρόδωσε. Να συγχωρείς. Αυτό μπόρεσε, αυτό έκανε. Εσύ είσαι άλλος άνθρωπος. Κράτα ότι χρειάζεσαι και άλλαξε επίπεδο. Σταμάτα να είσαι αυτός που ήσουν και μεταμορφώσου σε αυτόν που είσαι.

Συντάκτης: Νάνσυ Παπαδοπούλου,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.