Τα λάθη που κάνουμε καθημερινά στο γραπτό και τον προφορικό λόγο είναι αμέτρητα. Η ελληνική γλώσσα είναι από τις δυσκολότερες. Μερικά …
Αργκό: η γλώσσα των νέων
Φέρνοντας στο νου τον όρο «αργκό», αυτόματα σκεφτόμαστε τη γλώσσα μας και πώς έχει κατακρεουργηθεί από τη νεολαία, που ανά πάσα στιγμή εφευρίσκει μια καινούργια λέξη… Μια λέξη άμεσα, λιγότερο άμεσα ή και καθόλου κατανοητή από τους περισσότερους.
Οι νέοι όμως, όχι μόνο δεν πάσχουν από λεξιπενία, όπως ενδεχομένως να θεωρείται, αλλά αντίθετα έχουν γλώσσα πλούσια και συνεχώς εξελισσόμενη. Είναι απλώς διαφορετική από αυτή των μεγάλων. Από την εποχή των baby boomers (της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς) παρατηρείται αυτό το φαινόμενο της ιδιολέκτου της νεολαίας, καθώς πάντοτε η νεαρή γενιά προσπαθούσε να διαφοροποιηθεί από τους ενηλίκους και μέσω της γλώσσας.
Η αργκό είναι ανατρεπτική και σοκάρει αυτούς που όντως ενοχλούνται, κυρίως τους παππούδες ή τους καθηγητές στο σχολείο, που καταγγέλλουν τη νέα γενιά για το φτωχό της λεξιλόγιο.
Το βασικό χαρακτηριστικό της γλώσσας αυτής είναι ότι εκφράζει τα χαρακτηριστικά μιας ομάδας και παράλληλα εκφράζεται μέσα σ’ αυτήν, στο δίκτυο των συνομηλίκων. Κατά συνέπεια, δεν υπάρχει μια ενιαία γλώσσα· Εφόσον, κάθε παρέα έχει δικό της κώδικα επικοινωνίας, που μπορεί να υιοθετήσει και κάποιες άλλες εκφράσεις – ειδικά με την εξέλιξη της τεχνολογίας της επικοινωνίας – η αργκό αποδεικνύεται σήμα κατατεθέν της εκάστοτε γενιάς.
Γιατί όμως οι νέοι αναπτύσσουν δικούς τους τρόπους έκφρασης; Η καθημερινή χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης εντείνουν την πίεση της γλωσσικής συμμόρφωσης με την παρέα, προκειμένου οι νέοι να γίνουν κοινωνικά αποδεκτοί από την ομάδα στην οποία εντάσσονται.
Απ’ την άλλη, η γλωσσική ευγένεια που απαιτείται στην ενήλικη ζωή δεν είναι ακόμη πλήρως αποδεκτή από την εφηβική ηλικία. Έτσι εξηγείται το γεγονός ότι η παρουσία μη πρότυπης γλώσσας είναι συχνότερη στη νέα γενιά από ό,τι στην ενήλικη ζωή. Κατά τη νεανική ηλικία διαμορφώνεται η προσωπική και κοινωνική ταυτότητα. Η αμφισβήτηση και απόρριψη των κατεστημένων τρόπων συμπεριφοράς, του status quo και ο πειραματισμός με εναλλακτικούς τρόπους, που αποτελούν τάσεις τις εφηβικής ηλικίας, εκφράζονται και γλωσσικά.
Με την ιδιαίτερη γλώσσα τους, οι νέοι δηλώνουν έμμεσα ότι ανήκουν σε μια ηλικία με δικά της ενδιαφέροντα και αξίες, που διαφέρει τόσο από τα παιδικά όσο και από τα ενήλικα χρόνια.
