Ο Μπαχ είναι μια από τις γνωστότερες προσωπικότητες της κλασικής μουσικής. Το όνομά του συνδέεται με επιτυχημένα έργα και μελωδίες …
Αναγκαία η καλλιέργεια μουσικής παιδείας στο σύγχρονο ελληνικό σχολείο
Αν και η μουσική αποτελεί μείζονα μορφή τέχνης και δημιουργική έκφραση η οποία έχει αναγνωριστεί εξ’ αρχαιοτάτων χρόνων (ο φιλόσοφος Πυθαγόρας έλεγε ότι η μουσική δόθηκε στον άνθρωπο ούτως ώστε να γαληνέψει τα βάσανα της ψυχής και του σώματος), εντούτοις οι μαθητές του σύγχρονου ελληνικού σχολείου δεν είναι εξοικειωμένοι μαζί της.
Είναι γεγονός ότι το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα ενδιαφέρεται αποκλειστικά για την εκμάθηση και όχι για την παιδεία, για την είσοδο των μαθητών στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα, η οποία φυσικά καθίσταται αδύνατη χωρίς την αρωγή των φροντιστηρίων. Άρα, φαίνεται λίγο ή πολύ άχρηστο το σχολείο σήμερα.
Δεν ήταν, όμως, πάντα έτσι κι ούτε πρέπει παθητικά να παρατηρούμε την κρίση που διέρχεται το σχολείο παραμένοντας αμέτοχοι. Το σημερινό σχολείο, παρ’ όλο που εν έτει 2022 θα περίμενε κανείς να είναι εναρμονισμένο με την κοινωνική πραγματικότητα, είναι στην ουσία απαρχαιωμένο. Τα παιδιά το σιχαίνονται, οι γονείς δεν το εμπιστεύονται, οι εκπαιδευτικοί θα προτιμούσαν να κάνουν οτιδήποτε άλλο εκτός από μάθημα. Χρειάζεται, επομένως, άμεση ανανέωση την οποία μεταξύ άλλων θα προσφέρει η καλλιέργεια μουσικής παιδείας.
Το σημερινό σχολείο πρέπει να είναι ελκυστικό σε μαθητές καθώς και σε εκπαιδευτικούς, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι για να επιτευχθεί, θα εστιάσει στο φαίνεσθαι και όχι στο είναι. Η μουσική εκτός από ψυχαγωγικό μέσο, κινητοποιεί την φαντασία, εμφυσεί τη δημιουργικότητα και καλλιεργεί την ευαισθησία του ατόμου. Τα παιδιά θα ενθουσιαστούν, θα αδημονούν να βρεθούν σε έναν χώρο όπου μπορούν να εκφράζουν ελεύθερα τους εαυτούς τους, να εξωτερικεύουν τους προβληματισμούς τους, να ονειρεύονται. Το ίδιο ισχύει και για τους μεγάλους, είναι μία εξαιρετική ευκαιρία να επανεκπαιδευτούν σχετικά με την επικοινωνία με τον εσωτερικό – ψυχικό τους κόσμο και την αυτοέκφραση.
Αξιοσημείωτο είναι το ότι η μουσική δεν έχει μόνο πνευματικά και ψυχικά οφέλη, αλλά και σωματικά. Μας δίνει μία διέξοδο από τους αγχώδεις ρυθμούς της καθημερινότητας – στην προκειμένη περίπτωση από το διάβασμα και τις εξετάσεις –, μας δίνεται η δυνατότητα στην κυριολεξία να κατεβάσουμε παλμούς. Κάτι ακόμη που θα χρειαστούν τα παιδιά αργότερα στην ενήλικη ζωή είναι η υπομονή και η πειθαρχία και η εκμάθηση ενός μουσικού οργάνου είναι η πλέον κατάλληλη δραστηριότητα για την απόκτηση αυτών. Επιστρέφοντας πίσω στα πνευματικά οφέλη, η μουσική βοηθά στην συγκέντρωση – απολύτως απαραίτητη και εκτός σχολείου –, ενώ βελτιώνει την μνήμη.
Αυτό το οποίο όμως μετρά περισσότερο στη σχολική αίθουσα είναι να υπάρχει πνεύμα αλληλεγγύης, ενότητας και η μουσική, ούσα μια γλώσσα πανανθρώπινη, συσφίγγει τις ανθρώπινες σχέσεις και προωθεί τη συνεργασία.
Από όσα εκθέσαμε παραπάνω, γίνεται φανερό ότι η Πολιτεία έχει χρέος με νομοθετικές ρυθμίσεις να συμπεριλάβει τη μουσική στο ωρολόγιο πρόγραμμα, στο περιεχόμενο των μαθημάτων και να ιδρύσει μουσικά σχολεία, ούτως ώστε να παροτρύνει ηθικά και υλικά μαθητές και εκπαιδευτικούς. Η κεφαλαιώδης σημασία της για τους νέους καθιστά επιτακτική ανάγκη την κρατική μέριμνα για την καλλιέργειά της.
Η προσωπική θέληση, ή των γονέων όχι μόνο δεν αρκεί, μα στερεί και από πολλούς την ευκαιρία να απολαύσουν τα πολλαπλά οφέλη που έχει να προσφέρει η ενασχόληση με τη μουσική.
