Alice Cooper – Scorpions: Το δίδυμο της θετικής ενέργειας!

Συντάκτης: Γεωργία Μυστριώτη

Η συναυλία του Alice Cooper και των Scorpions την Τετάρτη 6/7 στο ΟΑΚΑ ήταν ύμνος στα θετικά συναισθήματα, κάνοντας άλλη μια καλοκαιρινή νύχτα να γεμίσει χαμόγελα!

Η βραδιά Alice Cooper – Scorpions

Η συναυλία του Alice Cooper και των Scorpions έγινε την Τετάρτη 6/7 στο ΟΑΚΑ, γεμίζοντας το στάδιο με 30.000 θεατές. Ο ηλιόλουστος καιρός έδινε την κατάλληλη αντίθεση στη «σκοτεινή» ατμόσφαιρα της συναυλίας του Alice Cooper, η οποία ξεκίνησε στις 19.30, με το κάστρο του Alice Cooper να κερδίζει τις εντυπώσεις.

Από την άλλη πλευρά, οι Scorpions εμφανίστηκαν επί σκηνής λίγο πριν από τις 10 το βράδυ, με την έναστρη νύχτα να αναδεικνύει ακόμα περισσότερο τα εφέ τους! Το σκοτάδι και το φως συνέδραμαν πολύ στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα της συναυλίας, μίας από τις πρώτες στη χώρα μας μετά την κορύφωση της πανδημίας, επιτυγχάνοντας με αυτόν τον τρόπο τη δημιουργία των θετικών συναισθημάτων, όπως έλεγε ο Pawel Mąciwoda, μπασίστας των Scorpions, στη συνέντευξη τύπου!

Alice Cooper: o ήλιος με το σκοτάδι

Το ηλιακό φως έκανε πιο έντονες τις γκρίζες αποχρώσεις της σκηνής κατά την είσοδο του Alice Cooper. Ξεκινώντας με το τραγούδι “Feed my Frankenstein” από το album του Hey Stoopid (1991), o Alice Cooper θέτει τον τόνο για το show του, από το οποίο δεν λείπουν οι μεταμφιέσεις και το χιούμορ! Στη διάρκεια της συναυλίας, απολαύσαμε τραγούδια όπως το “No More Mr. Nice Guy”, “Bed of Nails” και “Poison”.

Έκλεισε τη συναυλία με το καθόλου τυχαίο “School’s Out” και μια διασκευή του “Another Brick in the Wall” των Pink Floyd, τρίζοντας τα δόντια σε ένα ισοπεδωτικό και εκμηδενιστικό εκπαιδευτικό σύστημα, το οποίο κάθε άλλο παρά προωθεί τη θετική σκέψη.

Ιδιαίτερη μνεία αξίζει το τραγούδι “Hey Stoopid”. Το τραγούδι αυτό προέκυψε σε μια περίοδο ηθικής κατακραυγής της metal, καθώς συνδεόταν στο νου της κοινής γνώμης με την αυξημένη χρήση ναρκωτικών στους εφήβους. Ο Alice τονίζει χαρακτηριστικά στο τραγούδι ότι «δεν ζεις σε ένα βιντεοκλίπ» και συμβουλεύει τα κορίτσια «πάψε να κυκλοφορείς με μισή, σπασμένη καρδιά». Μέσα από αυτούς τους στίχους, ο Alice υπενθυμίζει το αληθινό πνεύμα του rock’n’roll και της metal δεν είναι τα ναρκωτικά και η έξαλλη ζωή, αλλά η δύναμη και η αισιοδοξία απέναντι στις προκλήσεις της ζωής.

Η ιδιαιτερότητα της μαεστρίας του Alice Cooper βρίσκεται και στα …θεατρικά του. Στο “Billion Dollar Babies” εμφανίζεται ένα τεράστιο φουσκωτό μωρό, ενώ στο “Roses on White Lace”, η ιδιότυπη χορογραφία του Alice με τη ματωμένη νύφη επί σκηνής δίνει μια χιουμοριστική και τραγική νότα στο σόου.

Επιπλέον, δεν μπορεί να μην παρατηρήσει κάποιος το χιούμορ στο “Escape”, όπου ο Alice Cooper έρχεται και φεύγει από τη σκηνή με τη συνοδεία δύο μασκοφόρων! Μέσα σε αυτή τη θεατρική πανδαισία, η μπάντα του είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ της φαντασίας και της πραγματικότητας, είτε τραγουδώντας το “I Love the Dead” είτε μέσα από τα σόλο της. Δεν είναι δυνατόν να μην αναφερθώ στη Nita Strauss, την κιθαρίστρια του Alice Cooper, την οποία ο ίδιος σύστησε στο κοινό ως “Her Majesty” («Η Μεγαλειότητά της»). Πρόκειται για άλλο ένα θετικό στοιχείο της rock’n’roll, και αυτό δεν είναι άλλο από τη συνεργασία, μέσα από την οποία αναδεικνύεται η διαφορετικότητα του καθενός από εμάς!

Οι Scorpions για την ειρήνη

Το θέμα του show των Scorpions ήταν η ειρήνη, η οποία αντικατοπτρίζεται και στα τραγούδια τους. Το νέο τους album Rock Believer έλκει την πηγή έμπνευσής τους από τη συναυλία των Scorpions στο Καλλιμάρμαρο το 2018.

Η φετινή εμφάνισή τους στην Ελλάδα είναι η 27η (!), και από ό,τι φαίνεται από την ανταπόκριση του κόσμου, δεν θα είναι και η τελευταία τους. Λίγο μετά το εισαγωγικό τους τραγούδι “Gas in the Tank” από το νέο άλμπουμ, εμφανίστηκε η ελληνική σημαία, δηλώνοντας την αγάπη των Scorpions για το ελληνικό κοινό τους!

Καθώς προχωρούσε η συναυλία τους, τα φιλειρηνικά μηνύματα άρχισαν να εμφανίζονται, πρώτα με το εκπληκτικό “Peacemaker” από το νέο τους album και έπειτα με τις μικρές, αλλά σημαντικές παραλλαγές στους στίχους του “Winds of Change”, ώστε το τραγούδι να αναφέρεται στην Ουκρανία, η οποία δοκιμάζεται από τον πόλεμο. Είναι χαρακτηριστικό ότι χρησιμοποιήθηκε ένα εφέ όπου το σήμα της ειρήνης έφερε τα χρώματα της σημαίας της Ουκρανίας!

Επιπλέον, το “Send me an angel” έγινε μια μικρή εκδήλωση μνήμης, όπου όλοι μας ανάψαμε φακούς και αναπτήρες προς τιμήν του Έλληνα promoter τους για χρόνια, που έφυγε από τα γήινα. Όλες αυτές οι μικρές στιγμές ανέδειξαν τη δύναμη της ροκ να εξορκίζει τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης ζωής με φως.

Από πλευράς τραγουδιών, οι Scorpions έδωσαν χώρο σε παλιά κομμάτια τα οποία είχαν επαναφέρει στο live τους στο Καλλιμάρμαρο, όπως το “The Zoo” και το “Seventh Sun”. Προς το τέλος, αύξησαν τους ρυθμούς τους με το “Blackout” και το “Big City Nights”, λίγο πριν επανέλθουν δυναμικά με τα “Still Loving You” και “Rock You Like a Hurricane”. Αυτή τη φορά δινόταν περισσότερη έμφαση στα σόλο των κιθαριστών Matthias Jabs και Rudolf Schenker, αλλά την παράσταση έκλεψε το πεντάλεπτο drum solo του Mikkey Dee, ο οποίος έχει αναδείξει το ταλέντο του μέσα από μπάντες όπως ο King Diamond και οι Motörhead.

Είναι φανερό ότι και οι δύο συναυλίες κατέδειξαν το πνεύμα που διέπει το ροκ και τη μέταλ: η ειρήνη, η αγάπη, η κατανόηση, η αντίσταση στο σκοτάδι και η ανάδειξη της ιδιαιτερότητας του καθενός μας, όπου όλοι είμαστε αποδεκτοί όπως πραγματικά είμαστε, ανεξαρτήτως φύλου, φυλής, θρησκείας, ηλικίας, προσανατολισμού και πιστεύω.

Alice και Scorpions, σας ευχαριστούμε για την υπέροχη νύχτα! Μέχρι την επόμενη φορά…

Συντάκτης: Γεωργία Μυστριώτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.