Η ευτυχία ορίζεται ως η ψυχική ικανοποίηση του ανθρώπου, η οποία προέρχεται από την εκπλήρωση των επιθυμιών και την επιτυχία …
Αξιοποίησε σωστά μία απόρριψη!
Ένας από τους λόγους που όλοι οι άνθρωποι τρέμουμε την απόρριψη, είναι επειδή την έχουμε συνδέσει στο μυαλό μας και τη θεωρούμε ως μία απόδειξη αναξιότητας. Μόλις ένας εκδοτικός οίκος απορρίψει ένα βιβλίο μας, μόλις αποτύχουμε σε μία εξέταση, μόλις μία σχέση διαλυθεί, αμέσως υποφέρουμε θεωρώντας πως δεν αξίζουμε.
Πόσο μπορεί μία απόρριψη όμως να μας βελτιώσει και να μας βοηθήσει να μάθουμε καινούργια πράγματα για τον εαυτό και τις δυνατότητές μας;
Η απόρριψη είναι μία ευκαιρία να γίνουμε καλύτεροι!
Η απόρριψη είναι και αυτή ένα αναπόσπαστο κομμάτι της ανθρώπινης εμπειρίας; είναι ικανή να μας πληγώσει και να μας αποθαρρύνει, αλλά αν αξιοποιηθεί σωστά, μπορεί να γίνει ακόμα και μία αφορμή για την επιτυχία.
Η ίδια η απόρριψη μπορεί να μας ενθαρρύνει να αγωνιστούμε περισσότερο για όλα αυτά που θέλουμε, μη αφήνοντας προσωρινές αποτυχίες να μας αποθαρρύνουν. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να θεωρείται σπουδαίος και να μη βρήκε στο ξεκίνημά του αποτυχίες, ματαιώσεις και θλίψεις. Η ζωή πολλές φορές επιλέγει να μας περάσει μέσα από σκοτεινά μονοπάτια, επειδή επιθυμεί στο τέλος, να αφήσει το φως μας να λάμψει περισσότερο.
Όλη αυτή η εξιδανίκευση της επιτυχίας από την κοινωνία, είναι σαφώς λανθασμένη; ο άνθρωπος επιθυμεί πραγματικά να ξεπεράσει τον εαυτό του όταν αποτύχει.
Η απόρριψη δε σημαίνει πως αυτό που θέλουμε δε μπορεί κάποια στιγμή να γίνει; αν για παράδειγμα, ένα βιβλίο μας δεν εκδόθηκε, αυτό δε σημαίνει πως δε θα καταφέρουμε στο μέλλον να γίνουμε συγγραφείς. Είναι σημαντικό να σταματήσουμε να ταυτίζουμε μία απόρριψη, με την ίδια την καταστροφή. Η ζωή είναι απρόσμενη και σίγουρα, θα φέρει και άλλες ευκαιρίες σε εκείνους που προσπαθούν.
Η απόρριψη είναι μία στιγμή παροδική; δεν είναι όλη μας η ζωή.
Πώς πρέπει να αντιμετωπίσω μία απόρριψη;
Όταν κάποιος μας απορρίπτει, συνηθίζουμε πάντοτε να κατηγορούμε τον εαυτό μας και να καταλογίζουμε μόνο αρνητικά, ποτέ όμως δε σκεφτόμαστε μήπως και ο άλλος άνθρωπος είχε εσωτερικά θέματα. Δηλαδή αποκλείεται κάποιος να με απορρίπτει εξαιτίας της δικής του ζήλιας, κακίας, φθόνου, ανικανότητας ή λανθασμένης κρίσης;
Η απόρριψη μπορεί να μας διδάξει πως η ευτυχία μας στη ζωή δεν κρίνεται από έναν άνθρωπο και μόνο. Μας δείχνει πως η ανικανότητα κάποιου να δει πόσο αξίζουμε, δεν πρέπει να οδηγεί και εμάς τους ίδιους να αμφισβητούμε την αξία μας.
Μπορεί μία απόρριψη, είναι μάλιστα πιθανό, να συμβάλλει και προστατευτικά για εμάς. Σκέψου για παράδειγμα, έναν άνθρωπο για τον οποίο τρέφεις αισθήματα και, δυστυχώς, εκείνος διαπνέεται από έναν σκληρό και ιδιαίτερα ατίθασο χαρακτήρα. Σκέψου πως αν πραγματικά ήσουν με τον άνθρωπο αυτό, πόσο μεγαλύτερο συναισθηματικό πόνο θα σου είχε προσφέρει με τη συμπεριφορά του; η απόρριψη, λοιπόν, φαντάζει και αυτή επώδυνη, αλλά λειτουργεί εκείνη τη στιγμή ακόμα και προστατευτικά απέναντι σε έναν μεγαλύτερο συναισθηματικό πόνο που θα μπορούσε να είχε δημιουργηθεί.
Την απόρριψη πρέπει να την αντιμετωπίζουμε ως μία περιγραφή του άλλου, όχι ως μία περιγραφή του εαυτού μας.
Η απόρριψη μπορεί να γίνει μία ευκαιρία για προσωπική βελτίωση, καλυτέρευση και την μεγαλύτερη προσήλωση στο στόχο μας. Αρκεί να την αξιοποιήσουμε σωστά.
