Αγαπημένα μεγαλωμένα αδέρφια
Συχνά στη θεραπεία εμφανίζονται στα προχωρημένα στάδια ή και αποσπασματικά τα αδέρφια μας. Είναι αυτά με τα οποία μοιραζόμαστε τους ίδιους αν και όχι πάντα γονείς, τις ίδιες εμπειρίες με διαφορετικές αναγνώσεις, οπτικές και ερμηνείες. Καθώς οι άνθρωποι προχωρούν, μαθαίνουν να κοιτούν δίπλα τους και ανακαλύπτουν αλλιώς τα αδέρφια τους. Σχέσεις ζωής, οι πρώτες σχέσεις με τους συνομηλίκους μας, οι πρώτες μας ισότιμες σχέσεις, ή η πρόβα μας για το πώς θα συνταιριάζουμε με τους άλλους, πώς θα είμαστε σαν σύντροφοι. Και όταν πια γινόμαστε γονείς πώς οι ίδιοι θα φερόμαστε στα παιδιά μας πόσο θα ενθαρρύνουμε την αδερφική τους σχέση ή θα τη σαμποτάρουμε άθελά μας.
Συνήθως, τα αδέρφια που δεν μπόρεσαν να πάρουν ικανοποίηση από την αδερφική σχέση, είτε επειδή καταδυναστεύονταν από ευθύνες ή προσδοκίες των γονέων, κυρίως τα πρώτα, ή μάθανε να νταντεύονται και να τους πατρονάρουν καθώς ήταν τα ‘μικρά’, πια να δυσκολεύονται να βιώσουν μία ισότιμη σχέση και να εμπιστευτούν τον εαυτό τους, αλλά και το μαζί.
Αδέρφια που αναγκάστηκαν από την άλλη να θωρακιστούν απέναντι σε μία οικογενειακή απειλή, όπως ένα βίαιο γονιό, ή μια απώλεια, δέθηκαν με αναπόσπαστα δεσμά. Εκεί, δύσκολα θα μπει κάποιος σύντροφος. Κι ύστερα τα άλλα, τα αδέρφια που η σχέση τους παρεμποδίστηκε από συνθήκες αλλά και από μία συνεχή σύγκριση, που συνήθως μετέφερε στην παρούσα γενιά άλυτες συγκρούσεις προηγούμενων. Υπάρχουν όμως και τα αδέρφια που παραβίασαν τη σχέση και απομακρύνθηκαν για λόγους ασφάλειας και παραμένουν σταθερά μακριά γιατί το μυστικό αυτό τα βαραίνει.
Μέσα στη θεραπεία και ειδικότερα στις ψυχοθεραπευτικές ομάδες, οι άνθρωποι βιώνουν ξανά ως συμβολικά πια αδέρφια όλα αυτά τα συναισθήματα.
-
Ζητούν βοήθεια, συναισθάνονται και μπορούν και βιώνουν αλλιώς την αδερφική σχέση. - Μπορούν να αναγνωρίσουν το κόστος του ρόλου που οι ίδιοι έπαιξαν στην οικογένειά τους αλλά και ότι και οι άλλοι δεν είναι χωρίς κόστος.
- Αρχίζουν να βιώνουν τα καλά και τους περιορισμούς που ενέχει ο κάθε ρόλος.
- Να πενθήσουν τη σχέση που δεν είχαν.
- Να κατανοήσουν τις ειδικές συνθήκες που ισχύουν στη δική τους οικογένεια, τι σήμαινε ο ερχομός τους στη ζωή των γονιών τους, και των άλλων παιδιών στην οικογένεια, τι συνέβαινε τότε, τι είδους σχέση είχε ο κάθε γονιός με τα δικά του αδέρφια, και πώς αυτά συνέβαλαν στο ποιος είναι αυτός ο άνθρωπος στο εδώ και τώρα, στις σχέσεις του με τους άλλους.
- Μπορούν να συναισθανθούν τους άλλους.
- Αρχίζουν να δοκιμάζουν άλλου είδους σχέσεις μέσα στην συναισθηματική ασφάλεια που παρέχει η ομάδα και έξω από αυτή.
- Και οι γονείς ενθαρρύνουν τα παιδιά τους σεβόμενοι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του καθενός σε μία αδερφική σχέση πιο αυθεντική.
Δεν είναι αλήθεια ότι όλοι μαζί θα προχωρήσουμε. Είναι προσωπικός ο κάθε δρόμος, ο κάθε άνθρωπος θα κάνει τη δική του διαδρομή με το δικό του ρυθμό. Είναι όμως σίγουρα ανακουφιστικό και συνάμα υπέροχο να υπάρχουν και σταθμοί με παρέα, για να μπορεί κανείς να ενθαρρύνεται και να συνεχίζει σε αυτή τη ζωή.
Σταυρούλα Στυλ. Παπαδονικολάκη, Ψυχολόγος ΜΑ Οικογενειακή Ψυχοθεραπεύτρια, Τηλ. 694 7211 665
Email: info@psyathens.gr, Website: www.psyathens.gr
