Άριστοι μαθητές: Γιατί έρχονται συχνά σε αντιπαράθεση με τους καθηγητές τους;

Ποιος ισχυρίστηκε πως η δουλειά ενός εκπαιδευτικού είναι εύκολη; Μέσα στις δυσκολίες που έχει να αντιμετωπίσει ένας εκπαιδευτικός, ήρθαμε τώρα να σας προσθέσουμε ακόμα μία, που ίσως αγνοούσατε: την σωστή αντιμετώπιση και διαχείριση των καλών και άριστων μαθητών. Ναι, καλά ακούσατε.

Στην πορεία ενός εκπαιδευτικού δεν είναι όλα ρόδινα. Συχνά, θα συναντήσει πολλές προκλήσεις, πράγμα, βέβαια, το οποίο ξέρει από την αρχή της επαγγελματικής του δράσης. Μια από τις πιο γόνιμες απαιτήσεις είναι και η συνεργασία του δασκάλου ή του καθηγητή με μαθητές ιδιαίτερα προσεκτικούς και παρατηρητικούς. Αυτοί οι μαθητές θέτουν τον πήχη της μάθησης τους ψηλά. Πρόκειται για μαθητές με υψηλό δείκτη αντίληψης και προσληψιμότητας.

Οι μαθητές αυτοί ξέρουν πολύ καλά τι θέλουν να μάθουν. Διακρίνονται από περιέργεια και φιλομάθεια. Έχουν καλή εποπτεία της μελέτης τους. Διακρίνουν τα σημεία που θέλουν ιδιαίτερη προσοχή, ενώ προσαρμόζουν την εστίασή τους ανάλογα με τις απαιτήσεις του κάθε αντικειμένου και κάθε ενότητάς του.

Έχουν καλλιεργήσει τη μεταγνώση τους, την ικανότητα δηλαδή να καταλαβαίνουν και να αξιολογούν τον τρόπο με τον οποίο μαθαίνουν. Αλλάζουν διαρκώς για να βελτιωθούν και να αποδώσουν καλύτερα. Έχουν κριτική σχέση με τη διδακτέα ύλη, και δεν καταναλώνουν οτιδήποτε τους δίνεται στο σχολικό περιβάλλον. Κατά τη μελέτη τους, επειδή είναι παρατηρητικοί, μπορούν να εντοπίσουν ασάφειες ή λάθη.

Ακόμη, για τους ίδιους λόγους, τους δημιουργούνται πολλά ερωτήματα. Καταφέρνουν, όμως, με κάποιον τρόπο να οργανώνουν στο μυαλό τους τα ερωτήματά τους. Όχι μόνο αυτό, αλλά περιμένουν, ή καλύτερα απαιτούν από τον εκπαιδευτικό να πάει την ύλη όπως θέλουν οι ίδιοι, για να ταιριάζει στο δικό τους οργανόγραμμα. Ταυτόχρονα με αυτό, συχνά μπορεί να του θέτουν ερωτήσεις που δεν του θέτει κανένα άλλο παιδί. Οι απαντήσεις του εκπαιδευτικού ανατροφοδοτούν τη συζήτηση, κάτι που σαν φαινόμενο είναι καλό, γιατί μπορεί να εμπλακούν και άλλοι. Το πρόβλημα εμφανίζεται στην συνέχιση των ερωτήσεων από τον ίδιο μαθητή, στις οποίες, αν ο εκπαιδευτικός επίσης συνεχίζει να απαντάει, δημιουργείται ένα κλίμα διαλόγου που εξαιρεί όλα τα υπόλοιπα παιδιά από αυτόν.

Είδαμε, λοιπόν, πως τουλάχιστον σε δύο επίπεδα, στο επίπεδο της οργάνωσης και κάλυψης της ύλης και στο επίπεδο της επίλυσης των αποριών τους, δημιουργούνται οι κατάλληλες συνθήκες για συγκρούσεις με τον διδάσκοντα. Οι συγκρούσεις αυτές είναι είτε ανοιχτές, είτε καλυμμένες, και μπορεί να προκαλέσουν μια συνθήκη ψυχρού πολέμου, που μόνο τη μάθηση δεν προάγει. Ο εκπαιδευτικός πρέπει να θυμάται πως αυτός έχει το ρόλο της καθοδήγησης των μαθητών και της εποπτείας με τη σειρά του δικού του προγράμματος διδασκαλίας. Αν στέκεται στο ύψος του διατηρώντας κύρος και αποφασιστικότητα, αλλά όχι αυστηρότητα, η σχολική χρονιά θα κυλήσει ομαλά.

Συντάκτης: Ασημίνα Σταυρίδη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.