Γιατί εκείνο που έκλαιγε και αναζητούσε φροντίδα ήταν το πληγωμένο παιδί μέσα σου και εσύ ζητούσες από κάποιον άλλον να …
Ελευθέρωσε τον εαυτό σου από την φυλακή που τον έκλεισες
Όσο μεγαλώνεις ένα πράγμα που θα καταλαβαίνεις όλο και περισσότερο είναι πως δεν χρειάζεσαι άδεια για να είσαι ο εαυτός σου. Ο Αγαπημένος Χόρχε Μπουκάι λέει κάτι υπέροχο, «Εγώ είμαι αυτός που πρέπει πρώτα να ορίσω ποιος είμαι». Θα βασιστούμε λοιπόν σε αυτό και θα το αναλύσουμε.
Σε έναν κόσμο που μπορείς να γίνεις οτιδήποτε θέλεις, γίνε ο εαυτός σου. Όχι ότι δεν είσαι. Είσαι, αλλά με μάσκες. Σε κάθε διαφορετική δηλαδή συνθήκη εσύ παίζεις και έναν άλλο ρόλο. Εσύ λες «ναι» και δεν υποστηρίζεις αυτά τα οποία νομίζεις πως θέλεις. Εσύ νιώθεις ανασφάλεια και πολεμάς τον εαυτό σου.
Πολλές φορές μπαίνουμε στον κύκλο της αυτό-αμφισβήτησης που αυτό μας προκαλεί τα περισσότερα προβλήματα. Είναι πολύ εύκολο να πέσουμε σε ένα φαύλο κύκλο. Δεν είμαι όπως θα ήθελα να ήμουν -> άρα είμαι χάλια -> οπότε απογοητεύομαι και απομακρύνομαι ακόμα παραπάνω από αυτό που θα ήθελα να ήμουν -> άρα είμαι ακόμα πιο χάλια.
Φτάνει!
Επέτρεψε στον εαυτό σου να κάνει λάθη και να χάνει τον δρόμο. Μην είσαι αυστηρός, άσε τον ελεύθερο. Όταν καταλάβεις πως δεν έχεις την ανάγκη για την αποδοχή όλων θα ζεις πιο αληθινά. Δεν θα σε νοιάζει να κρατάς πεντακάθαρη την εικόνα σου και θα τσαλακώνεσαι περισσότερο. Μην επιτρέπεις στον χρόνο να κυλάει με εσένα κουμπωμένο. Ξεκίνα σήμερα πιστεύοντας περισσότερο σε εσένα και τους στόχους σου.
Γέλα με τα λάθη σου και μάθε από αυτά όσα περισσότερα μπορείς. Πολλές φορές αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας σαν να είναι κάτι σταθερό και αυτό είναι ίσως το μεγαλύτερο λάθος που κάνουμε. Επαναλαμβάνουμε ένα συγκεκριμένο μοτίβο και μας στερούμε την εξέλιξη. Σαφώς και δεν είμαστε κάτι σταθερό. Συνεχώς μεταβαλλόμαστε και εξελισσόμαστε και αυτό είναι το όλο νόημα.
Στο γνωστό βιβλίο “On Becoming A Person: A Therapist’s View of Psychotherapy”, ο Carl Rogers αναλύει σε βάθος τη σημασία του να είσαι αληθινός και αυθεντικός με τον εαυτό σου και γιατί μερικές φορές αυτό δεν είναι πάντα μια εύκολη και ευχάριστη εμπειρία.
«Στις σχέσεις μου με τους άλλους ανθρώπους, έχω διαπιστώσει ότι, μακροπρόθεσμα, δεν με βοηθά να ενεργώ σαν να είμαι κάποιος που δεν είμαι πραγματικά. Δεν με βοηθά να ενεργώ ήρεμα και με ευχάριστη διάθεση, όταν στην πραγματικότητα είμαι θυμωμένος και θέλω να εκφράσω την άποψή μου. Δεν με βοηθά όταν συμπεριφέρομαι σαν να γνωρίζω τις απαντήσεις και στην πραγματικότητα δεν τις γνωρίζω. Δεν με βοηθά να ενεργώ σαν ένα στοργικό άτομο, όταν στην πραγματικότητα, εκείνη τη στιγμή, αισθάνομαι επιθετικότητα. Δεν με βοηθά να ενεργώ με απόλυτη βεβαιότητα, αν στην πραγματικότητα νιώθω φόβο και αβεβαιότητα».
Το παράδοξο με την αλλαγή είναι ότι όταν αποδεχτώ τον εαυτό μου έτσι όπως είναι, τότε μπορώ να αλλάξω.
Όταν θα επιλέξετε να είστε ο εαυτός σας σε όλες τις περιστάσεις θα είστε πραγματικά ελεύθεροι. Η επιλογή αυτή θα σας κάνει να δείτε ποιες είναι οι πραγματικές σας σχέσεις και ταυτόχρονα θα χάσετε ανθρώπους από την ζωή σας. Αυτό μόνο καλό θα σας κάνει. Ο Carl Rogers λέει επίσης, «μερικές φορές το να είσαι ο εαυτός σου, μπορεί να σε κάνει να αισθάνεσαι περισσότερο μοναδικός και περισσότερο μόνος». Στο τέλος της μέρας όμως θα έχετε ξεφύγει από την φυλακή του εαυτού σας και θα έχετε πλέον χώρο για να δημιουργήσετε νέες διαφορετικές και ουσιαστικότερες σχέσεις.