Συνέντευξη Γιώργου Καραμίχου

Ο ηθοποιός, ο σκηνοθέτης, ο καλλιτέχνης, ο επαγγελματίας, ο άνθρωπος. Το Flowmagazine συναντάει τον Γιώργο Καραμίχο και σκιαγραφεί ορισμένες από τις ιδιότητες της πολύπλευρης προσωπικότητας του. Σταθερά σε πρωταγωνιστικούς ρόλους τα τελευταία χρόνια, με έντονη παρουσία σε …γυαλί, πανί, και σανίδι μοιράζετε μαζί μας τις σκέψεις και τα σχέδια του. Ας ανοίξει η αυλαία…

– Η “εργογραφία” σας είναι από τις πιο εντυπωσιακές. Ποια θεωρείτε ως κορυφαία στιγμή σας και ποια θα θέλατε να ξεχάσετε;

– Ολες μου τις δουλειές τις έχω αγαπήσει για διαφορετικούς λόγους. Ακόμη κι αυτές που έγιναν με προβλήματα, ακόμη κι αυτές που έγιναν με κάποια ευκολία. Στο θέατρο αναμφισβήτητα ξεχωρίζω τη Μέθοδο Γκρόνχολμ με το θέατρο Τέχνης. Κυρίως λόγω της εξαιρετικής συνεργασίας με το σκηνοθέτη και τους συναδέλφους ηθοποιούς αλλά κι επειδή είναι ένα πολύ σύγχρονο κείμενο για τον σαρκοφαγικό “μοντέρνο” άνθρωπο. Στο σινεμά ξεχωρίζω τις δύο ταινίες που κάναμε με τον Πάνο Καρκανεβάτο: Χώμα και Νερό, Αθανασία. Ο Πάνος είναι καταπληκτικός σκηνοθέτης και φτιάχνει αδρούς, δωρικούς χαρακτήρες με μια εσωτερικότητα που μού ταιριάζει πολύ. Στην τηλεόραση ξεχωρίζω την Τελευταία Παράσταση και τα Ματωμένα Χώματα, γιατί και για τις δύο χρειάστηκε να ματώσω. Ουσιαστικά δεν ξεχνάω καμία δουλειά μου γιατί κάτι πρόσφεραν στον τρόπο που αντιμετωπίζω τον κόσμο. Aκόμη κι αν χρειάστηκε κάποιες φορές να τις δω απ’ την ανάποδη προκειμένου να εφαρμόσουν στη νοοτροπία μου.

– Από όλους τους ρόλους που έχετε παίξει, υπάρχει κάποιος που ξεχωρίζετε και να έχει σημαντική θέση στην καρδιά σας;

– Ο Νικόλας από το Χώμα και Νερό. Ήταν το ντεμπούτο μου στο σινεμά. Και είχε να κάνει πολύ με τα παιδικά μου βιώματα. Επίσης η υποκριτική μου αθωότητα είχε μια φρεσκάδα που τώρα πασχίζω να εφεύρω κάθε φορά.

– Από τα έργα που έχουν γυριστεί μέχρι σήμερα (στην ιστορία του σινεμά), αναφέρετε μας ένα στο οποίο θα θέλατε να είχατε παίξει, και ποιο ρόλο;

– Θα ήθελα να έχω παίξει το ρόλο του Χιου Τζάκμαν στην Πηγή της Ζωής του Αρονόφσκι. Λόγω ζωής και θανάτου.

– Κινηματογράφος, θέατρο, τηλεόραση. Ποια είναι η μεγαλύτερη αγάπη σας;

-Ο κινηματογράφος αναμφίβολα. Μου αρέσει η ατμόσφαιρα στην κινηματογραφική αίθουσα κι επίσης οι τεχνικές δυνατότητες που σού δίνει να κάνεις πιο πιστευτό τον παραμυθένιο κόσμο του. Επίσης υποκριτικά σου δίνει τη δυνατότητα να παίζεις με τα μύχια, με ένα πετάρισμα τού βλεφάρου σου.

– Φέτος επιστρέφετε με τρεις ταινίες. Μάλιστα η «Άπνοια» εξασφάλισε τη συμμετοχή στο διεθνές κινηματογραφικό φεστιβάλ της Γλασκόβης. Τι καινούργιο πήρατε-μάθατε από αυτές τις δουλειές;

– Από την Άπνοια έμαθα κάποια πράγματα παραπάνω για τις οικολογικές οργανώσεις και διερωτήθηκα για άλλη μια φορά αν στη ζωή είναι πιο σημαντικός ο πρωταθλητισμός ή η αυτοθυσία για το κοινό καλό. Στο Dosτου Στάθη Αθανασίου πείστηκα για το πόσο σημαντική είναι η αυτοπεποίθηση στη δουλειά του ηθοποιού και ήταν ένα μάθημα κινηματογραφικής αισθητικής. Στο Χωρίς Σύνορα θαύμασα για άλλη μια φορά τον τρόπο που δουλεύουν στο σινεμά οι άνθρωποι στο εξωτερικό.

– Γιατί διαλέξατε να σκηνοθετήσετε το έργο «Συμβολαιογράφος» με την Υρώ Μανέ;

– Γιατί επί της ουσίας είναι ένα ανέκδοτο που έχει ωστόσο προεκτάσεις κοινωνικές και προσωπικές για όλους μας. Έτσι βλέπω και τη ζωή. Δραματική αλλά με χιούμορ.

– Είστε ηθοποιός, αλλά από πέρσι αναλάβατε και το ρόλο του σκηνοθέτη. Πόσο διαφορετική ματιά πλέον έχετε ως ηθοποιός μετά τη σκηνοθετική εμπειρία;

-Αρκετά διαφορετική. Αγάπησα πιο πολύ τους ηθοποιούς. Κι απέκτησα και μια πιο διευρυμένη άποψη από αυτή της ατομικής ερμηνείας.

– Ποια είναι τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που πρέπει να έχει ένας ηθοποιός για να παίξει στην τηλεόραση, ποια στο θέατρο και ποια στον κινηματογράφο;

– Αλήθεια και γενναιοδωρία. Και στα τρία μέσα το ζητούμενο είναι να καταφέρει ο ηθοποιός να δημιουργήσει ένα νέο πρόσωπο, απτό και σημαντικό.

– Με ποιο κριτήριο θα πρέπει να κρίνει το κοινό έναν ηθοποιό;

– Αυτό φοβάμαι ότι είναι προσωπική υπόθεση του καθενός. Όσο λιγότερες προκαταλήψεις έχει κάποιος, τόσο πιο εύκολα θα ταυτιστεί με έναν ρόλο αν φυσικά ο ρόλος διαθέτει ακρίβεια και συνέπεια συναισθηματική και νοητική.

– Μετράτε περισσότερο την κριτική που θα σας κάνει το κοινό, ένας σκηνοθέτης ή ένας κριτικός θεάτρου-κινηματογράφου;

– Μετράω την κριτική που θα μου κάνει το κοινό με τα μάτια φεύγοντας απ’ την αίθουσα. Μπορεί ένα πρόσωπο που χαμογελάει ή ένα βλέμμα που χαμηλώνει να είναι πιο εκφραστικό από χίλιες λέξεις.

– Ποια βήματα προτείνετε για την ανάπτυξη του ελληνικού κινηματογράφου;

– Να αναγκάσει η πολιτεία τους έχοντες να αναλάβουν τη χορηγία των ταινιών και όλων των πολιτιστικών εκδηλώσεων. Έτσι γινόταν και στην αρχαιότητα. Οι πιο πλούσιοι όφειλαν να χορηγήσουν από μία παράσταση.

– Τι σας αρέσει να κάνετε στον ελεύθερο σας χρόνο;

– Φαντάζομαι ό,τι και στους περισσότερους ανθρώπους. Να κάνω βόλτες, να διαβάζω, να τρώω με φίλους, να πηγαίνω σινεμά, να τσαλακώνω τα σεντόνια μου, να χορεύω και να τραγουδάω, να κλαίω και να γελάω. Κι όταν είναι αρκετός ο ελεύθερος χρόνος να ταξιδεύω.

– Πείτε μας το μεγαλύτερο προτέρημα και ελάττωμά σας.

– Προτέρημα μου θεωρώ την ανεκτικότητα κι ελάττωμα το ότι μιλάω πολύ, και μοιραία κάποιες φορές άκαιρα.

– Το Flowmagazine πρεσβεύει γενικότερα τη θετική στάση απέναντι στη ζωή. Ακολουθείτε γενικότερα αυτή τη φιλοσοφία στη ζωή σας «πάντα σε κάτι άσχημο υπάρχει και η θετική πλευρά»;

– Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Πάντα υπάρχει κάτι που μας βελτιώνει ακόμη και στην πιο δυσάρεστη κατάσταση αρκεί να έχουμε τα μάτια μας ανοιχτά και την καρδιά μας έτοιμη.

– Μέσα από τα ταξίδια ο καθένας μπορεί να μαζέψει εμπειρίες, κάτι ιδιαίτερα σημαντικό για έναν καλλιτέχνη. Τι «κυνηγάτε» σε ένα ταξίδι;

– Ησυχία, περιπέτεια, νέες παραστάσεις. Ουσιαστικά να μάθω τους ανθρώπους και τον εαυτό μου καλύτερα.

– Για τον Πέτρο, τον ήρωα της Ονειροπαγίδας, είχατε δηλώσει σε συνέντευξή σας, ότι πρόκειται για έναν τύπο που δεν κάνει όνειρα, αλλά που ζει τα όνειρα του. Εσείς είστε τέτοιος χαρακτήρας;

– Όχι πάντα. Πολλές φορές αισθάνομαι στριμωγμένος στα γρανάζια της κοινωνικής σύμβασης. Αγωνίζομαι κάθε φορά να ξεφύγω.

– Παίξατε στην πρώτη σας ταινία «Χώμα και Νερό» το 1999. Ο άνθρωπος που είστε σήμερα, είναι αυτός που είχατε ονειρευτεί ότι θα γίνετε όταν ξεκινήσατε αυτή τη δουλειά;

– Έγινα κάτι άλλο προφανώς αλλά με τα υλικά του αλλοτινού ονείρου μου. Για όλους μας έτσι συμβαίνει νομίζω. Νιώθω ευγνωμοσύνη για όσα μου δόθηκαν ή κατάφερα κι αισθάνομαι σε εγρήγορση για όσα ακολουθούν. Είναι ούτως ή άλλως ήδη σημαντικό το ότι είμαι ακόμη παρών.

BIO

Ο Γιώργος Καραμίχος είναι ηθοποιός με αξιόλογη πορεία στο θέατρο, με παραστάσεις στο Εθνικό. Έχει συμμετάσχει σε πολλές κινηματογραφικές ταινίες και είναι ιδιαίτερα γνωστός για τις τηλεοπτικές του συμμετοχές σε επιτυχημένες εμπορικά σειρές. Γεννήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 1974 και μεγάλωσε στη Βέροια. Είναι απόφοιτος του τμήματος Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου και της Ανωτέρας Σχολής Δραματικής Τέχνης του Εθνικού Θεάτρου. Μιλάει αγγλικά, γαλλικά, ιταλικά, ισπανικά και γερμανικά.

Συντάκτης: Κατερίνα Βαϊμάκη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.