Μεγαλώνοντας τα παιδιά μας στην σύγχρονη εποχή, που τα πάντα είναι πιο εύκολα, θα έπρεπε να είναι σχεδόν δεδομένο ότι …
Όχι μόνο γονείς, αλλά και σύντροφοι
Το να είσαι γονιός είναι αρκετά δύσκολο. Μέσα σε λίγους μήνες αλλάζουν τόσα πολλά. Το εμείς μεγαλώνει για να χωρέσει μέσα του ένα ακόμη άτομο, πράγμα που μπορεί να προκαλέσει μικρές ρωγμές στα τοιχώματα της σχέσης. Εκτός όμως από γονείς, είστε και κάτι ακόμα ή μήπως το ξεχάσατε;
Το να είσαι γονιός είναι συχνά εξουθενωτικό. Οι μέρες μοιάζουν πολλές φορές ατέλειωτες, ενώ οι υποχρεώσεις αυξάνονται και πληθύνονται. Καθώς λοιπόν η αγάπη τεντώνεται, απλώνεται και μεγαλώνει, οι αλλαγές είναι αναπόφευκτες και έχουν την τάση να μην αφήνουν τίποτα ανεπηρέαστο.
Μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα το κέντρο βάρους μετατοπίζεται αυτομάτως από τη φροντίδα της σχέσης και του έρωτα, στην προσοχή και τις ανάγκες του παιδιού/ιών. Έτσι, πριν καν το καταλάβετε ολόκληρος ο κόσμος περιστρέφεται γύρω από ένα μικρούτσικο πλασματάκι.
Η απόκτηση ενός παιδιού πράγματι επηρεάζει σε σημαντικό βαθμό τη δυναμική του ζευγαριού. Όσο ευχάριστη και αν είναι αυτή η κατάσταση, δε συνηθίζεται εύκολα από πολλούς γονείς, δεδομένου ότι απαιτείται η αναδιοργάνωση της συντροφικής σχέσης, μέχρι η οικογένεια να προσαρμοστεί στις νέες συνθήκες, να βρει τους ρυθμούς και τις ισορροπίες της. Επομένως για κάποιο χρονικό διάστημα ο σύντροφος παύει να αποτελεί το άλφα και το ωμέγα, οι ρομαντικές εκδρομές, οι απρόσμενοι περίπατοι, το πρωινό σεξ, κτλ δίνουν τη θέση τους σε ανησυχίες όπως «γιατί κλαίει το παιδί», «μήπως αρρώστησε, μήπως πεινάει;», σε νανουρίσματα, βόλτες σε διάφορους παιδότοπους, κοκ. Αν κάτι παραμένει σχεδόν ίδιο, αυτό δεν είναι άλλο από τα… ξενύχτια χωρίς αύριο.
Κάθε μέρα λοιπόν γονείς, ένα επάγγελμα 24ώρης απασχόλησης, το οποίο απαιτεί αφοσίωση. Τι σημαίνει όμως αυτό; Και το ζευγάρι, ο έρωτας, το πάθος; Που πήγαν; Έμειναν μέσα στο δωμάτιο του μαιευτηρίου;
Πολλά ζευγάρια προσπαθώντας να ανταπεξέλθουν στις νέες απαιτήσεις που φέρει μαζί της η γονική ιδιότητα, εγκλωβίζονται στο ρόλο του γονιού, δαπανώντας όλη τους την ενέργεια στο/στα παιδί/-ιά τους. Αναπόφευκτα όμως ξεχνούν ότι η αγάπη δεν είναι αρκετή συχνά, ειδικά όταν δεν επικοινωνείται. Πριν γίνουν γονείς ήταν σύντροφοι, εραστές, φίλοι, πράγμα που αρκετοί γονείς βάζουν στην άκρη στην προσπάθειά τους να γίνουν «σωστοί» γονείς.
Κάθε σχέση όμως λειτουργεί σαν ένας ζωντανός οργανισμός. Αν δεν της δώσουμε τροφή, νερό, αν δεν της προσφέρουμε χώρο και χρόνο να αναπτυχθεί, αν δεν την στηρίξουμε, τότε αυτή θα φθαρεί, θα ξεφτίσει και θα περιέλθει σε μια κατάσταση στασιμότητας και αδράνειας.
______________________
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πώς μεγαλώνουμε δυστυχισμένα παιδιά χωρίς να το καταλάβουμε!
______________________
Πέρα από κάθε μέρα γονείς, είστε κυρίως και πάνω από όλα κάθε μέρα ζευγάρι. Μην ξεχνάτε λοιπόν να το δείχνετε ο ένας στον άλλο αυτό με λόγια και πράξεις. Τα συναισθήματα αρκούν, αν δεν εκφράζονται. Η συντροφικότητα, η ιδιότητα του ζευγαριού δεν είναι κάποιο αντίτιμο που πρέπει να πληρώσετε ούτως ώστε να θεωρήστε «καλοί» γονείς.
Φυσικά η πραγματική ζωή δε μοιάζει με τις διαφημίσεις ή τις χολιγουντιανές ταινίες, όπου όλοι είναι ευδιάθετοι, ξεκούραστοι, χωρίς γκρίνια και εντάσεις ή ερωτευμένοι όπως την πρώτη μέρα. Η φυσική και συναισθηματική εξάντληση είναι μέρος του παιχνιδιού. Αυτό ωστόσο δε συνεπάγεται ότι πρέπει να δομήσετε τη ζωή σας και τις ανάγκες σας λαμβάνοντας υπόψη μόνο το παιδί. Είστε γονείς και παράλληλα ολοκληρωμένοι άνθρωποι. Αγκαλιάστε λοιπόν τον εαυτό σας, το σύντροφό σας, συνεχίστε να κάνετε πράγματα που σας αρέσουν, να ανακαλύπτετε ο ένας τον άλλο, να βρίσκετε χρόνο για εσάς, να μη μιλάτε συνεχώς για τα προβλήματα που προκύπτουν μεγαλώνοντας ένα παιδί.
Τα παιδιά χρειάζονται γονείς γεμάτους, γονείς που θα μπορούν να τους προσφέρουν αναμνήσεις, να τους μάθουν τι είναι ο έρωτας, η αγάπη, η κατανόηση, ο σεβασμός.
