Συνέντευξη με την Ηρώ
Με χαρακτηριστική φωνή και ανεπιτήδευτη ερμηνεία που «χτυπά» κατευθείαν μέσα στη ψυχή, η Ηρώ δεν σταματά να μας ταξιδεύει μέσα από τους στίχους και τη ροκ διάθεσή της. Ασυμβίβαστη και άκρως άνετη, δεν διστάζει ποτέ να υποστηρίξει τη γνώμη και τις επιλογές της… μέχρι τέλους! Η Ηρώ μιλάει στο flowmagazine.gr για τον ανατρεπτικό χαρακτήρα της, την καριέρα, το νέο «αίμα» τραγουδιστών, την οικονομική κρίση και τη σημερινή επιρροή των media! Παραδέχεται πως: « …μου έχει κοστίσει το γεγονός ότι ποτέ δεν ήθελα να μπω στον κυκεώνα των media και της τηλεόρασης» αλλά το μόνο που θέλει είναι: «…απλά να μιλάω με την αλήθεια μου στον κόσμο».
Οι παραστάσεις στον Ιανό… με «Ψυχραιμία»
– Επιστρέφετε μετά από τρία χρόνια δισκογραφικής απουσίας με τη δουλειά «Ψύχραιμα». Γιατί αποφασίσατε να απέχετε από τη δισκογραφία τόσο καιρό;
– Δεν είναι ότι απείχα από τη δισκογραφία! Γενικά δεν βγάζω πολύ συχνά δίσκους… κάθε δύο-τρία χρόνια περίπου, γιατί γράφω και στίχους ταυτόχρονα. Σίγουρα χρειάζομαι περισσότερο χρόνο και δεν είμαι έτοιμη να ακολουθήσω του γρήγορους ρυθμούς της δισκογραφίας και των καλλιτεχνικών δρώμενων. Άλλωστε, για εμένα η επιτυχία δεν κρίνεται από την ποσότητα αλλά από την αντοχή μέσα στο χρόνο.
– Θέλετε να περάσετε κάποιο μήνυμα μέσα από το δίσκο σας;
– Δεν ξέρω αν μπορεί να μιλήσει κανείς για μήνυμα. Σαν καλλιτέχνης, το μόνο που θέλω είναι να χρησιμοποιώ σωστά το ταλέντο που μας έχει δοθεί από το σύμπαν. Θεωρώ πως όταν έχουμε την ευκαιρία πρέπει να κάνουμε τα πάντα για τη δημιουργία…
– Τι θέλετε να επικοινωνήσετε με τον κόσμο; Τι σας οδήγησε σε αυτό το concept των συναυλιών που θα δώσετε στον Ιανό τα προσεχή Σάββατα;
– Πάντα ήμουν από τους καλλιτέχνες που έπαιζα πιάνο και τραγουδούσα. Μόλις πριν από λίγα χρόνια σηκώθηκα στη σκηνή μπροστά από το μικρόφωνο. Με το πιάνο, όμως, έχω την ελευθερία να κάνω το πρόγραμμα που θέλω, να επικοινωνήσω περισσότερο με τον κόσμο! Είναι πολύ όμορφο να αφήνεις τον κόσμο να σε οδηγεί προς τα πράγματα ανάλογα με τις ανάγκες του.
Από τις μπουάτ στην Πάτρα… στην Αθήνα!
-Τι γεύση σας έχει αφήσει ως τώρα το ταξίδι από τις μπουατ στην Πάτρα μέχρι τις μεγάλες συνεργασίες στην Αθήνα;
– Από την αρχή προχωρούσα με βάση ότι η ουσία της ζωής είναι το ταξίδι… και όχι ο τελικός προορισμός του. Μέχρι τώρα, είχε στάσεις, ταχύτητα, όμορφα αλλά και άσχημα τοπία. Είναι ένα μεγάλο και πολυδιάστατο ταξίδι, το οποίο με έκανε να βάλω νέα όρια στον εαυτό μου, να θέλω να εξελιχθώ όλο και περισσότερο.
-Υπάρχουν κάποια σημεία ορόσημα στην καριέρα σας;
– Δεν θα έλεγα ότι υπάρχουν! Ποτέ δεν είπα: «Ω εδώ έγινε κάτι καταπληκτικό»! Δεν μπορώ να σκεφτώ ως ορόσημο ένα χρυσό ή έναν πλατινένιο δίσκο της καριέρας μου. Κάποιες φορές η δουλειά μου είχε μεγάλη ανταπόκριση και άλλες όχι. Άλλωστε, υπάρχουν πολλοί παράγοντες που επηρεάζουν τη δουλειά μας. Στην εικόνα μου κόστισε το γεγονός ότι ποτέ δεν ήθελα να μπω στον κυκεώνα των media και της τηλεόρασης. Μου αρέσει το ραδιόφωνο και οι συνεντεύξεις, αλλά δεν προσπάθησα να βρεθώ στο επίκεντρο. Αυτό που θέλω είναι απλά να μιλάω με την αλήθεια μου στον κόσμο…
– Ποιους νέους τραγουδιστές ξεχωρίζετε στο μουσικό χώρο;
– Θα μπορούσα να σας αναφέρω τόσα νέα ονόματα που μου αρέσουν… αλλά ερμηνευτές που ξεχωρίζουν μέσα στο πλήθος είναι δύσκολο να πω! Σήμερα δεν έχουμε τις χαρακτηριστικές φωνές που είχαν οι γενιές των προηγούμενων δεκαετιών. Δυστυχώς, όλοι πατούν σε αυτά τα χνάρια, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσουν την προσωπική τους ταυτότητα! Δύσκολα, δηλαδή, να ακούσεις μια φωνή σήμερα και να πεις: «Είναι αυτός!». Βέβαια, σε αυτό δεν φταίνε τα παιδιά, αλλά η εποχή. Υπάρχουν φανταχτερές ερμηνείες… αλλά συναίσθημα δύσκολα βλέπεις.
Η Ηρώ… ως στιχουργός και ερμηνεύτρια
– Γράφετε μαζί τη μουσική και τους στίχους;
– Πολλές φορές έχει τύχει και αυτό! Στο τελευταίο cd, όμως, τους περισσότερους στίχους τους έγραψε ο Γεράσιμος Ευαγγελάτος. Σε γενικές γραμμές γράφω και στίχους, χωρίς να αυτοαποκαλούμαι ως στιχουργός. Τα συναισθήματα είναι τόσο δυνατά που με οδηγούν εκεί. Υπήρχαν στιγμές, βέβαια, που έγραψα στίχους απλά από ανάγκη… επειδή δεν είχα ένα στιχουργό που να βρισκόταν κοντά σε αυτό που αναζητούσα. Τόσο απλά!
– Τι αποτελεί πηγή έμπνευσης για εσάς;
– Η έμπνευση βρίσκεται παντού. Δεν σημαίνει ότι πηγάζει αποκλειστικά από τα προσωπικά μου βιώματα. Πολλές φορές η παρατηρητικότητα αποτελεί σημαντικό κομμάτι έμπνευσης. Η αλήθεια είναι ότι λειτουργώ πολύ ως παρατηρητής των ανθρώπων, των κινήσεων αλλά των συμπεριφορών του… ακόμα και αν έτσι επηρεάζομαι!
– Στους στίχους έχετε ασχοληθεί περισσότερο με τις σχέσεις των ανθρώπων. Υπάρχει κάτι άλλο για το οποίο θα θέλατε να κάνετε τραγούδι;
– Έχω γράψει και πολιτικά τραγούδια, με επαναστατικό χαρακτήρα, αλλά νομίζω ότι αν τα έβγαζα σε κάποιο δίσκο… θα κινδύνευα να γίνω ακόμα και ρετρό! Σήμερα οποιοσδήποτε κάνει ένα πολιτικό τραγούδι θεωρείται αναχρονιστικός. Περνάμε μια εποχή που ισοπεδώνει τις αξίες, με αποτέλεσμα να είναι πολύ δύσκολο να ερεθιστεί η σκέψη ενός ανθρώπου. Όλοι κινούνται με απεριόριστη καχυποψία! Κάποια στιγμή ο λόγος ενός δημιουργού θα αποκτήσει μεγαλύτερη βαρύτητα…
Μια ζωή… με ροκ διάθεση!
– Φαίνεστε ένας ροκ χαρακτήρας με δυναμισμό. Ποια ροκ στοιχεία υπάρχουν στη ζωή σας;
– Η δουλειά μου με αναγκάζει να βρίσκομαι στην Αθήνα, όμως το μυαλό μου ταξιδεύει σε μια ζωή πιο εναλλακτική! Είμαι στην ηλικία που είμαι, (ε εντάξει δεν είμαι και πολύ μεγάλη), και έχω ένα παιδί! Καβαλάω τη μηχανή μου και ζω μια αειθαλή εφηβεία. Βέβαια, μπορώ να συμμεριστώ τους ανθρώπους που ακούνε: «Κοίτα πως έγινες, όλη ημέρα μαγειρεύεις!». Είναι πολύ εύκολο να μπεις σε αυτό το τρυπάκι, ειδικά όταν έχεις ένα παιδί. Αν ήμουν λογίστρια ή δημόσιος υπάλληλος σε ένα γραφείο πιθανόν να ήμουν και εγώ έτσι! Η δουλειά μου με βοηθά να μην πνίγομαι στην καθημερινότητα.
– Υπάρχουν ακόμα όνειρα που δεν έχετε εκπληρώσει… είτε στο επαγγελματικό, είτε στο προσωπικό τομέα;
– Ποτέ δεν έκανα τεράστια σχέδια και όνειρα για το μέλλον… για αυτό και σχεδόν όλα έγιναν πραγματικότητα. Δεν είμαι τόσο φιλόδοξη, ώστε να βλέπω τόσο μακριά. Πάντα προχωρούσα με βάση το επόμενο βήμα! Τα μεγάλα σχέδια δεν με αφορούν και αυτό έχει να κάνει, όχι με την καριέρα, αλλά καθαρά με το χαρακτήρα μου….
– Πως βλέπετε τον εαυτό σας σε 10 χρόνια;
– Δεν βλέπω τον εαυτό μου σε δέκα χρόνια! Μπορεί να είμαι εδώ… μπορεί να είμαι και εκεί! Δεν βάζω τον εαυτό μου στο σκεπτικό… «σε δέκα χρόνια θα με γνωρίζει όλη η Ελλάδα, θα βγάζω πολλά χρήματα». Αυτά τα πράγματα δεν με αφορούν. Μου αρέσουν οι αλλαγές τη ζωής μου. Το μόνο που θα ευχόμουν, είναι να έχω τους φίλους που έχω τώρα, να μην είμαι μόνη μου και να νιώθω ακόμη γεμάτη, όπως τώρα!
Η Ελλάδα του σήμερα…
– Τι σας κάνει να αισιοδοξείτε;
– Η αλήθεια είναι ότι κανονικά δεν θα αισιοδοξούσα! Η μόνη σωτηρία είναι ότι η φύση του ανθρώπου δεν παύει να ανακαλύπτει νέα όρια. Βέβαια, ως πότε θα παλεύεις για αυτή; Το θέμα δεν αφορά μόνο τους Έλληνες, καθώς εμείς μπορεί να περνάμε μια οικονομική κρίση, αλλά η ενασχόληση με το χρήμα δείχνει μια παγκόσμια πνευματική κρίση. Παλιά χαιρόμασταν με τις οικογενειακές εκδρομές του σαββατοκύριακου, κοιτάζαμε τα λουλούδια στα χωράφια. Τώρα ασχολούμαστε αναγκαστικά μόνο με το πως θα βγάλουμε το μήνα… και οι πιο «άρρωστοι» με το χρηματιστήριο και τις τράπεζες.
– Πιστεύετε πως μερίδιο ευθύνης έχει και η τηλεόραση;
– Εννοείται! Πρέπει να κοιτάξουμε λίγο πιο μακριά από ό,τι μας πλασάρουν τα media. Δεν μπορούν να καταλάβουν το μέγεθος της ευθύνης που κουβαλάει ένας δημοσιογράφος στη σημερινή εποχή. Μπορεί να ακούγομαι γραφική…. αλλά πραγματικά δεν με νοιάζει! Ζούμε σε μια κοινωνία «φούσκα» που ο καθένας κατηγορεί τον άλλο για πλάκα. Ασχολούμαστε με τις τράπεζες και τις οικονομίες… μα όλοι αυτοί οι άνθρωποι είναι για το ψυχιατρείο… Και παράλληλα βλέπω τραγουδιστές να ασχολούνται με το αν έχουν ξαναφορέσει τα ρούχα που θα βάλουν! Μα είναι δυνατόν;
* Με ένα πιάνο και «γεμάτο» ρεπερτόριο, η Ηρώ θα βρίσκεται για τέσσερις βραδιές (06, 13, 20 & 27/10) στον Ιανό, με την παράσταση «Μόνο εμείς»…
