Όταν ακούμε τη λέξη παραμύθια, αμέσως έρχονται στο μυαλό μας τα παιδιά. Από πολύ παλιά, έχουμε συνδέσει αυτές τις δύο …
Συνέντευξη από τον παιδικό συγγραφέα Λούκα Παναγή
Το σημερινό μας ταξίδι στον κόσμο του παραμυθιού θα είναι λίγο διαφορετικό, καθώς αυτή τη φορά, έχω τη χαρά να φιλοξενώ στους «Μικρούς Αναγνώστες εν Δράσει», έναν νέο παιδικό συγγραφέα κυπριακής καταγωγής, έναν σύγχρονο Αίσωπο, όπως θα τον χαρακτήριζα, τον κύριο Παναγή Λούκα. Μέσα από τον τρόπο επικοινωνίας, κατάλαβα γιατί τα παραμυθάκια του είναι τόσο αγαπητά στο παιδικό κοινό. Είναι πρόσχαρος, δοτικός και γεμάτος ιδέες και όρεξη.
Ο συγκεκριμένος συγγραφέας δουλεύει με το παιδί, για το παιδί, εφόσον συνδυάζει τα χαρίσματα ενός δασκάλου δημοτικής εκπαίδευσης, με τη φαντασία, την αγάπη και την ικανότητα να μετατρέπει καθημερινά πράγματα σε ένα όμορφο διδακτικό παιδικό ανάγνωσμα – απαραίτητα κατά τη γνώμη μου συστατικά για τη συνταγή ενός αγαπητού και επιτυχημένου παραμυθά.
Αν και αρκετά νέος έχει ήδη εκδώσει οκτώ παραμυθάκια. Έτσι, ως πρώτη αποστολή είναι η επίλυση του μυστηρίου της σοκολάτας, στη συνέχεια γνωρίζουμε ένα παγάκι που ονειρεύεται για μια φορά να κοιτάξει τον ήλιο δίνοντας τη θέση του σε ένα χταπόδι λίγο διαφορετικό, αφού είχε μόνο 7 πόδια. Και αυτά είναι μερικές μόνο από τις ιστορίες που έχει δημιουργήσει η πένα του Λούκα. Μικρές, διδακτικές ιστορίες με όμορφες, οικείες εικόνες, οι οποίες ακουμπούν με τρυφερότητα το παιδί.
Ήλθε όμως η στιγμή να τον γνωρίσουμε λίγο καλύτερα μέσα από όσα έχει να μας πει!
Κύριε Παναγή καλησπέρα σας. Χαίρομαι πολύ που οι «Μικροί Αναγνώστες εν δράσει» σας έχουν μαζί τους. Για αρχή, θα ήθελα να σας ρωτήσω, πότε αρχίσατε να γράφετε το πρώτο σας παραμύθι;
Το πρώτο μου παραμύθι το έγραψα το 2014, καθώς διάβαζα για εξετάσεις του Πανεπιστημίου. Βαριόμουν πολύ να διαβάσω και τότε μου ήρθε η έμπνευση και ξεκίνησα να γράφω.
Οι εξετάσεις, ως αφορμή λοιπόν εκκίνησης ενός πολύ ιδιαίτερου ταξιδιού. Πάντα όμως αναρωτιόμουν τι είναι αυτό που μπορεί να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για έναν παιδικό συγγραφέα. Αλήθεια εσάς τι σας εμπνέει;
Οι άνθρωποι γύρω μου, οι πληροφορίες στο διαδίκτυο… Τα πάντα μπορούν να είναι πηγή έμπνευσης. Το σημαντικό για μένα είναι όταν έχεις την έμπνευση να καταγράψεις την ιδέα και μετά να δουλέψεις πολύ πάνω σε αυτή μέχρι να φτάσεις σε ένα επιθυμητό, ικανοποιητικό επίπεδο.
Εκεί λοιπόν που τα πάντα αποτελούν πηγή έμπνευσης. Μου αρέσει αυτό! Τι είναι όμως εκείνο που κάνει ένα παιδί να αγαπήσει το παιδικό παραμύθι;
Το παιδικό παραμύθι είναι σημαντικό να αγγίζει την ψυχή κάθε παιδιού. Να μιλάει στην καρδιά του και να κάνει το παιδί να περνάει καλά. Μέσα από το παιδικό παραμύθι, το παιδί ταυτίζεται με τους ήρωες και γνωρίζει υπέροχους φανταστικούς κόσμους.
Και όσον αφορά τα δικά σας παραμύθια; Τι είναι αυτό που κατά τη γνώμη σας τα παιδιά αγαπούν σε αυτά;
Νομίζω πως τα παιδιά αγαπούν τον απλό τρόπο γραφής μου καθώς και την αγάπη που δείχνω στο να βγει ένα άρτιο αποτέλεσμα. Ο συνδυασμός εικόνας και κειμένου καθώς επίσης και οι ευφάνταστοι αστείοι χαρακτήρες που δημιουργώ, όπως είναι ο Πάκης το παγάκι, το ραγισμένο κόκκινο αυγό, Σέβεν το χταπόδι με τα επτά πόδια και πολλά άλλα….
Το δικό σας αγαπημένο παιδικό παραμύθι, εκείνο που θα ξεχωρίζατε;
Δύσκολη ερώτηση. Δεν έχω ένα αγαπημένο παραμύθι αλλά πολλά. Σίγουρα λατρεύω τον «Μικρό Πρίγκιπα» του Γάλλου συγγραφέα Αντουάν ντε Σαιντ-Εξυπερύ και «Το δέντρο που έδινε» του Σιλβερστάιν Σελ.
Αγαπημένα και για εμένα τα συγκεκριμένα. Το δεύτερο μάλιστα το διάβασα σε μια πολύ τρυφερή ηλικία, αν και σήμερα νομίζω ότι όλο και λιγότερα παιδιά διαβάζουν βιβλία. Εσείς όμως, μέσα από τις παρουσιάσεις των παραμυθιών σας, πως αντιλαμβάνεστε τη στάση των μικρών αναγνωστών απέναντι στο βιβλίο ;
Πολύ μεγάλο θέμα. Έχει να κάνει πολύ με τη νοοτροπία μιας ολόκληρης κοινωνίας. Η στάση των μικρών αναγνωστών απέναντι στο βιβλίο έχει να κάνει περισσότερο με τη στάση που έχουν συνήθως και τα πρότυπά τους ,που δεν είναι άλλα από τους γονείς τους. Αν για παράδειγμα, οι γονείς μάθουν τα παιδιά τους από μικρά να αγαπάνε και να διαβάζουν τα παραμύθια, πολύ πιθανόν όταν μεγαλώσουν αυτά τα παιδιά να γίνουν αναγνώστες βιβλίων. Στις παρουσιάσεις που κάνω πάντως τα παιδιά δείχνουν ενδιαφέρον και θέλουν να διαβάζουν παραμύθια γιατί οι δάσκαλοι στα σχολεία αγωνίζονται πολύ για το θέμα της φιλαναγνωσίας.
Στον σύγχρονο ωστόσο κόσμο, ο οποίος έχει μετατρέψει την τηλεόραση και το διαδίκτυο σε αναπόσπαστο κομμάτι της καθημερινότητας μικρών και μεγάλων, μπορεί το παιδικό βιβλίο να επιβιώσει;
Πιστεύω ότι μπορεί να επιβιώσει, φτάνει να το στηρίξουν έμπρακτα οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί. Αν οι γονείς αποφασίσουν πως κάθε βράδυ θα διαβάζουν παραμύθια στα παιδιά τους, τα παιδιά θα επιζητούν το παραμύθι και θα το χρειάζονται. Από την άλλη πλευρά, αν οι εκπαιδευτικοί μεταδώσουν την αγάπη τους για τα παραμύθια στα παιδιά, τότε μπορεί να επιβιώσει το παραμύθι στον καιρό της τηλεόρασης και του διαδικτύου.
Πόσο όμως εύκολο είναι για έναν ενήλικα να εισχωρήσει στον κόσμο ενός παιδιού, προσεγγίζοντας τον τρόπο σκέψης του με ένα παραμύθι;
Θεωρώ πολύ δύσκολο για έναν ενήλικα να εισχωρήσει στον κόσμος ενός παιδιού, γιατί τα παιδιά είναι δύσκολοι κριτές και δεν ξέρεις ποτέ αν θα τους αρέσει κάτι ή όχι. Ένα καλό παραμύθι όμως, αρέσει και σε μεγάλους και σε μικρούς.
Φτάνοντας προς το τέλος της συζήτησής μας, θα θέλατε να μου πείτε λίγα λόγια για το «στερνοπαίδι» σας , τη «Χορεύτρια με το μπαστούνι»;
«Η χορεύτρια με το μπαστούνι» ουσιαστικά μιλάει για τα όνειρα μιας κοπέλας, της Ρωξάνης, η οποία ενώ μεγάλωνε παραμελούσε τα όνειρά της. Έρχεται μια μέρα όμως που αντιλαμβάνεται το πόσο έχει μεγαλώσει και το όνειρό της να γίνει χορεύτρια από ότι φαίνεται θα μείνει για πάντα όνειρο. Ένα παραμύθι γεμάτο όνειρα, με την υπέροχη εικονογράφηση της Μεταξίας Κλεάνθους.
Λίγο πριν ολοκληρώσουμε αυτή μας την όμορφη γνωριμία, θα ήθελα να μου δώσετε το δικό σας συμβολισμό για το «παραμύθι».
Για μένα το παιδικό παραμύθι είναι ο τρόπος για να μένουν τα παιδιά, παιδιά και οι μεγάλοι μέσα από το παραμύθι να γίνονται παιδιά.
Εγώ κατάφερα να πραγματοποιήσω ένα από τα όνειρά μου, να πάρω συνέντευξη από έναν παιδικό συγγραφέα! Εσείς , εάν σας έδινα την ευκαιρία να γνωρίσετε όποιον παιδικό συγγραφέα επιθυμούσατε , ποιον θα διαλέγατε και γιατί;
Θα διάλεγα τον Ευγένιο Τριβιζά, επειδή θαυμάζω το γεγονός ότι ενώ είναι εγκληματολόγος, κατάφερε να εκδώσει τόσα πολλά παραμύθια και να παραμένει ακόμη δημιουργικός μετά από τόσα χρόνια και να συνεχίζει να δημιουργεί. Θα ήθελα και εγώ κάποια μέρα να καταφέρω να γράψω πάρα πολλά παραμύθια και να τα εκδώσω.
Σε αυτό το σημείο θα ήθελα να σας ευχαριστήσω που δεχτήκατε να σας φιλοξενήσω στη μικρή μας στήλη! Εμείς σας ευχόμαστε καλές δημιουργίες και πολλά ζωγραφισμένα χαμόγελα στα πρόσωπα των παιδιών που σας διαβάζουν!
Ευχαριστώ για την ευκαιρία που μου δώσατε να μιλήσω για το παιδικό παραμύθι. Ο κόσμος που ενδιαφέρεται για τα παραμύθια μου, μπορεί να βρει περισσότερες πληροφορίες για αυτά στο Facebook γράφοντας «Ώρα για παραμύθι». Ευχαριστώ και πάλι. Καλή συνέχεια εύχομαι.
