Ένα κύμα με θετική ενέργεια!
Το Αιγαίο είναι η θάλασσα της Μεσογείου με τις μεγαλύτερες δυνατότητες ενεργειακής αξιοποίησης για «καθαρές» κιλοβατώρες ενέργειας. Εκτός από τον ήλιο και τον άνεμο, το Αιγαίο έχει μια ακόμη αναξιοποίητη ενεργειακή δυνατότητα, τα κύματα. Κυματικές συσκευές έχουν ήδη τοποθετηθεί στο εξωτερικό και παράγουν ενέργεια από τα ρεύματα των ωκεανών. Στο πλαίσιο του 3ου διεθνούς συνεδρίου του Δικτύου Προμηθέας του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών οι Έλληνες ερευνητές εξέτασαν την αποδοτικότητα που θα είχαν παρόμοια συστήματα στη Μεσόγειο. Άμεση αξιοποίηση αυτής της ενέργειας θα μπορούσε να αποτελέσει η ηλεκτροδότηση των νησιών της περιοχής.
Η Μαρία Καμαργιαννη (υπ. Διδάκτωρ παν/μιου Αθηνών) επισημαίνει: «Υπάρχουν κυματικές συσκευές οι οποίες κατασκευάζονται ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε σημείου. Υπάρχουν λοιπόν συσκευές που μπορούν να εφαρμοστούν και στη Μεσόγειο. Το αξιοσημείωτο είναι πως σε όλη τη Μεσόγειο το Αιγαίο είναι το μέρος που εμφανίζει το υψηλότερο κυματικό δυναμικό». Ζήτημα ωστόσο δεν είναι μόνο αυτή καθ’ αυτή η παραγωγή ενέργειας. Ο Γιώργος Μαρτινόπουλος (Διεθνές Παν/μιο Θεσσαλονίκης) τονίζει: «το κύριο θέμα που τίθεται πλέον είναι οι επενδύσεις που πρέπει να γίνουν από την πολιτεία στα δίκτυα μεταφοράς της ενέργειας ώστε αυτή που θα παράγεται να μπορεί εύκολα να απορροφηθεί από το δίκτυο».
Τι είναι και πώς παράγεται η κυματική ενέργεια
Οι ωκεανοί μπορούν να μας προσφέρουν τεράστια ποσά ενέργειας. Υπάρχουν τρεις βασικοί τρόποι για να εκμεταλλευτούμε την ενέργεια της θάλασσας:
α) από τα κύματα
β) από τις παλίρροιες (μικρές και μεγάλες)
γ) από τις θερμοκρασιακές διαφορές του νερού
.jpg)
α) Η κινητική ενέργεια των κυμάτων μπορεί να περιστρέψει την τουρμπίνα, όπως φαίνεται στο σχήμα . Η ανυψωτική κίνηση του κύματος πιέζει τον αέρα προς τα πάνω, μέσα στο θάλαμο και θέτει σε περιστροφική κίνηση την τουρμπίνα έτσι ώστε η γεννήτρια να παράγει ρεύμα. Αυτός είναι ένας μόνο τύπος εκμετάλλευσης της ενέργειας των κυμάτων. Η παραγόμενη ενέργεια είναι σε θέση να καλύψει τις ανάγκες μιας οικίας, ενός φάρου, κ.λ.π.
β) Η αξιοποίηση της παλιρροϊκής ενέργειας χρονολογείται από εκατοντάδες χρόνια πριν, αφού με τα νερά που δεσμεύονταν στις εκβολές ποταμών από την παλίρροια, κινούνταν νερόμυλοι. Ο τρόπος είναι απλός: Τα εισερχόμενα νερά της παλίρροιας στην ακτή κατά την πλημμυρίδα μπορούν να παγιδευτούν σε φράγματα, οπότε κατά την άμπωτη τα αποθηκευμένα νερά ελευθερώνονται και κινούν υδροστρόβιλο, όπως στα υδροηλεκτρικά εργοστάσια. Η διαφορά μεταξύ της στάθμης του νερού κατά την άμπωτη και την πλημμυρίδα πρέπει να είναι τουλάχιστον 10 μέτρα.
γ) Η θερμική ενέργεια των ωκεανών μπορεί επίσης να αξιοποιηθεί με την εκμετάλλευση της διαφοράς θερμοκρασίας μεταξύ του θερμότερου επιφανειακού νερού και του ψυχρότερου νερού του πυθμένα. Η διαφορά αυτή πρέπει να είναι τουλάχιστον 3,5 °C.
Τα πλεονεκτήματα από τη χρήση της ενέργειας των ωκεανών, εκτός από “καθαρή” και ανανεώσιμη πηγή ενέργειας, με τα γνωστά ευεργετήματα, είναι το σχετικά μικρό κόστος κατασκευής των απαιτούμενων εγκαταστάσεων, η μεγάλη απόδοση (40-70 KW ανά μέτρο μετώπων κύματος) και η δυνατότητα παραγωγής υδρογόνου με ηλεκτρόλυση από το άφθονο θαλασσινό νερό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο. Στα μειονεκτήματα αναφέρεται το κόστος μεταφοράς της ενέργειας στη στεριά.
