Η Αναγνώριση των πτυχίων
.jpg)
Θα ξεκαθαρίσει επιτέλους το θολό τοπίο που επικρατεί στην αναγνώριση από το ελληνικό κράτος των πτυχίων των ελληνικών κολλεγίων; Η τραγελαφική κατάσταση που υπάρχει αυτή τη στιγμή στην ελληνική νομοθεσία, όπου ένας πτυχιούχος δικαιούται να αναφέρει τον τίτλο του, αλλά όχι και να εργάζεται (!) ή να διεκδικεί κρατικές θέσεις μέσω ΑΣΕΠ, φαίνεται να παρασύρεται από το… τσουνάμι διαρθρωτικών αλλαγών που προωθεί η κυβέρνηση. Το σχετικό σχέδιο νόμου αναμένεται να απλοποιήσει τις διαδικασίες αναγνώρισης των πτυχίων των κολλεγίων σε βαθμό ισότιμο με τα ελληνικά πανεπιστήμια.
Οι εκάστοτε κυβερνήσεις, υπό την πίεση του «ξεπουλήματος» και της «εμπορευματοποίησης» της παιδείας, έπαιζαν επί δεκαετίες κρυφτούλι με την Ευρωπαϊκή Ενωση σχετικά μ’ αυτό το θέμα και άρχισαν να εναρμονίζονται με την ευρωπαϊκή νομοθεσία μόλις από το 2007. Και σήμερα, πάντως, ισχύει μια άκρως μεσοβέζικη κατάσταση: Ο πτυχιούχος κολλεγίου μπορεί να αποκτήσει επαγγελματικά δικαιώματα, αλλά και το δικαίωμα να επικαλείται επισήμως τον τίτλο σπουδών του (να αποκαλείται, δηλαδή, δόκτωρ σε επίσημα έγγραφα που τον αφορούν), όμως αυτό δεν σημαίνει ότι αναγνωρίζεται και το πτυχίο του…
Η πρώτη αλλαγή έγινε στο… όνομα του οργανισμού που αναλαμβάνει αυτό το βάρος. Το ΔΙΚΑΤΣΑ (Διαπανεπιστημιακό Κέντρο Αναγνώρισης Τίτλων Σπουδών της Αλλοδαπής) έγινε ΔΟΑΤΑΠ (Διεπιστημονικός Οργανισμός Αναγνώρισης Τίτλων Ακαδημαϊκών και Πληροφόρησης). Στην ιστοσελίδα του www.doatap.comο ενδιαφερόμενος μπορεί να βρει όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά, τα οποία πρέπει να καταθέσει ανάλογα με το είδος και τον χρόνο των σπουδών του, ώστε να του αναγνωριστεί ο τίτλος και το πτυχίο.
Προφανώς υπάρχουν και κάποιοι περιορισμοί σε πτυχία ορισμένων επαγγελμάτων (γιατροί, δικηγόροι κτλ.), τα οποία εμπλέκουν στις διαδικασίες και τους κατά τόπους συλλόγους (ιατρικούς, δικηγορικούς), αλλά και τα επιμελητήρια. Οι σύλλογοι πρέπει να καθορίζουν το βαθμό της ελληνικής γλώσσας που πρέπει να κατέχουν όσοι επιθυμούν να εργαστούν στην Ελλάδα. Αυτό, βέβαια, δεν απευθύνεται τόσο σε Ελληνες φοιτητές, όσο σε κατοίκους του εξωτερικού.
Ενα σημείο, πάντως, που θα πρέπει να προσέξουν ιδιαίτερα όσοι ενδιαφέρονται να φοιτήσουν σε ελληνικό παράρτημα ξένου πανεπιστημίου είναι το είδος του τίτλου σπουδών που θα λάβουν στο τέλος. Κάποια ιδρύματα χορηγούν απλές βεβαιώσεις σπουδών και όχι τίτλους. Οι βεβαιώσεις, φυσικά, δεν είναι δυνατόν να αναγνωριστούν ως ισότιμοι τίτλοι. Το υπουργείο Παιδείας με σχετική εγκύκλιο τονίζει ότι οι εκδοθέντες τίτλοι εκπαίδευσης πρέπει να είναι οι ίδιοι που θα είχαν χορηγηθεί, αν η εκπαίδευση είχε πραγματοποιηθεί εξ ολοκλήρου στο κράτος-μέλος καταγωγής του τίτλου και τότε θα μπορεί να αναγνωριστεί.
Τα εργαστήρια ελευθέρων σπουδών που λειτουργούν στη χώρα μας πρέπει να έχουν την άδεια του ΕΚΕΠΙΣ (Εθνικού Κέντρου Πιστοποίησης Συνεχιζόμενης Επαγγελματικής Κατάρτισης) ώστε στη συνέχεια ο τίτλος που θα δώσουν στους σπουδαστές τους να έχει πιθανότητες αναγνώρισης από το ελληνικό κράτος. Για την ώρα το Ανώτατο Συμβούλιο Επιλογής Προσωπικού (ΑΣΕΠ) στο δημόσιο τομέα αναγνωρίζει τίτλους σπουδών είτε ελληνικών κρατικών πανεπιστημίων και ΤΕΙ, είτε αναγνωρισμένων ιδρυμάτων του εξωτερικού και όχι ελληνικών κολλεγίων ή παραρτημάτων τους που λειτουργούν στην Ελλάδα. Στην ιστοσελίδα του www.ekepis.grμπορείτε να βρείτε πλούσιο πληροφοριακό υλικό για το καθεστώς των κέντρων αυτών και για τις προϋποθέσεις που απαιτούνται ώστε να προσφέρουν αναγνωρισμένη εκπαίδευση.
