Τα ελληνικά μιούζικαλ που άφησαν εποχή
Η μουσική και ο χορός ήταν πάντα χαρακτηριστικό γνώρισμα της χώρας μας. Ο Έλληνας έχει μια μαγική ιδιότητα να μετατρέπει ακόμη και τη λύπη του σε τραγούδι. Έτσι, το σπάνιο αυτό γνώρισμα του λαού αυτού δε θα μπορούσε να μην πρωταγωνιστεί στις παλιές ελληνικές ταινίες. Χορός, τραγούδια που πάντα θα σιγοτραγουδάμε, αξέχαστες ατάκες, ηθοποιοί που άφησαν εποχή στον ελληνικό κινηματογράφο και κέφι μερικά από τα χαρακτηριστικά του.
Βλέποντας παλιές ελληνικές ταινίες συχνά αναρωτιέμαι, ποιος είπε ότι το μιούζικαλ δεν έχει ελληνική καταγωγή. To σημερινό άρθρο έχει λοιπόν άρωμα και άκουσμα ελληνικού κινηματογράφου.
«Γοργόνες και Μάγκες»
«ΧΩΡΙΚΟΣ (ΔΟΞΑΡΑΣ): Μαρίνα! Μαρίνα! Στάσου λίγο. Μη φεύγεις.
ΜΑΡΙΝΑ (ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗ): Σε παρακαλώ. Μη με παίρνεις εξ’ οπισθίως γιατί είμαι μυστηρευομένη.
ΧΩΡΙΚΟΣ: Μήπως εννοείς μνηστηρευομένη;
ΜΑΡΙΝΑ: Τι είναι παιδί μου ο γάμος; Μυστήριο δεν είναι; Άρα είναι ο μυστήρ! Κι εγώ είμαι μυστηρευομένη!»
Μια από τις αγαπημένες μου ταινίες όχι μόνο για τα αξέχαστα τραγούδια, που έχουν καταφέρει να συντροφεύουν πολλά βράδια μας, αλλά και για τις υπέροχες εικόνες της, καθώς όλη η ταινία γυρίστηκε στην Ύδρα.
Ο Πέτρος, ένας μανιώδης ραλίστας και γιος εργολάβου οικοδομών, ο οποίος ωστόσο αδιαφορεί για τη δουλειά του πατέρα του μαθαίνει ότι σε ένα νησί μια μεγάλη ελβετική εταιρία πρόκειται να επενδύσει για την τουριστική του ανάπτυξη. Έτσι αποφασίζει να δραστηριοποιηθεί. Παράλληλα με την άφιξή του καταφτάνει η Φλώρα, ιδιοκτήτρια διαφόρων κλαμπ. Ο ανταγωνισμός που θα αναπτυχθεί ανάμεσα τους σε συνδυασμό με διάφορα ερωτικά μπερδέματα που θα αναπτυχθούν θα διαταράξουν την ηρεμία του νησιού. Θα καταφέρουν άραγε οι νησιώτες και η αρχόντισσα του νησιού να αποτρέψουν την πώληση κτημάτων του νησιού επαναφέροντας την ισορροπία;
Ένα καθαρόαιμο μιούζικαλ του Γιάννη Δαλιανίδη σε μουσική του Μίμη Πλέσσα. Οι ερμηνείες της Μαίρης Χρονοπούλου, του Φαίδωνα Γεωργίτση, της Μάρθας Καραγιάννη, του Λάκη Κομνηνού, του αξέχαστου Χρόνη Εξαρχάκου και άλλων ηθοποιών σε συνδυασμό με τη φωνή της Μαρινέλλας, του Γ. Πουλόπουλου , του Δάκη και τους στίχους του Λευτέρη Παπαδόπουλου δίνουν στο θεατή ένα άρτιο αποτέλεσμα. Σε αυτή την ταινία ακούστηκαν τραγούδια όπως το «Τόσα καλοκαίρια», το «Θα πιω απόψε το Φεγγάρι» κ.α.
«Η Κόμισσα της Κερκυρας»
Όταν μιλάς για ελληνικό μιούζικαλ δε μπορείς παρά να θυμηθείς τη Ρένα Βλαχοπούλου. Η Κερκυραία ηθοποιός με το μπρίο, τη φινέτσα και την υπέροχη φωνή της πρωταγωνιστεί σε αρκετές ελληνικές μουσικές ταινίες.
Ο Σωτήρης Καρέλης ζητάει από τη σιόρα Αγγιολίνα να πουλήσει το αρχοντικό της, το οποίο εκείνη εκτός από κατοικία της το χρησιμοποιεί και ως σχολή πιάνου και τραγουδιού μικρών παιδιών. Την ίδια περίοδο με τον κύριο Καρέλη καταφτάνει στην Κέρκυρα ένα ιταλικό γκρουπ, το οποίο έχει εγκαταλείψει η διάσημη ιταλίδα τραγουδίστρια Αλίντα Ρίτσι. Η σιόρα Αγγιολίνα δέχεται όχι μόνο να φιλοξενήσει τους Ιταλούς μουσικούς, αλλά και να αντικαταστήσει την τραγουδίστριά τους. Όταν όμως η πραγματική Αλίντα Ρίτσι φτάσει στο νησί με τη συνοδεία του αρραβωνιαστικού της, τα πράγματα θα πάρουν μια πολύ διαφορετική τροπή για τη σιόρα Αγγιολίνα.
Με φόντο την Κέρκυρα, τις χορογραφίες του Φώτη Μεταξόπουλου, τη μουσική του Γιώργου Κατσαρού και τις σπαρταριστές ερμηνείες της Ρένας Βλαχοπούλου, του Αλέκου Αλεξανδράκη και των υπόλοιπων ηθοποιών, η «Κόμισσα της Κέρκυρας» συγκαταλέγεται σε αυτές τις ταινίες που όσες φορές και να τις παρακολουθήσει κανείς γελά και το απολαμβάνει σα να τη βλέπει για πρώτη φορά!
«ΚΑΡΕΛΗΣ (ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΚΗΣ): Καρέλης, κυρία μου. Σωτήρης Καρέλης. Μπορώ να περάσω;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Ορίστε, λέγετε.
ΚΑΡΕΛΗΣ: Εδώ;
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Ε, πού θες να πάμε; Στην Παλιοκαστρίτσα να μου τα πεις;
ΚΑΡΕΛΗΣ: Όχι, αλλά έλεγα μήπως μπορούσαμε να περάσουμε στο σαλόνι.
ΑΓΓΙΟΛΙΝΑ: Για δύο λόγια ακόμα να περάσουμε μέσα; Αμαρτία απ’ το Θεό χρυσέ μου. Αμαρτία απ’ το Θεό.»
«Οι Θαλασσιές οι Χάντρες»
«…Αυτή, μέχρι μουστάκι θα σε βάλει να ξυρίσεις!»
Ποιος δε θυμάται την ατάκα αυτή ή πόσοι δεν την έχουν πει σε έναν άντρα που είναι ερωτευμένος με μια κοπέλα εκ διαμέτρου αντίθετη με αυτά που πίστευε μέχρι να την γνωρίσει;
Η Μαίρη (Ζωή Λάσκαρη) ανοίγει σε μια παραδοσιακή λαϊκή γειτονιά της Αθήνας ένα μαγαζί με μοντέρνα τραγούδια. Στο απέναντι μαγαζί το πρώτο μπουζούκι είναι ο Φώτης (Φαίδων Γεωργίτσης), μαζί του εμφανίζονται ο Μεμάς και δύο κοπέλες, η Σοφία και η Μαρκησία. Κόντρες, ειδύλλια και αγαπημένα τραγούδια όπως το «Crazy Girl» και το «Έκλαψα χθες» υπό τη μουσική του Μίμη Πλέσσα.
Μια ταινία η οποία προκάλεσε αίσθηση όχι μόνο στη χώρα μας, αλλά και το εξωτερικό, καθώς μετά την προβολή της στις Κάννες οι παπαράτσι ακολουθούσαν τη Ζωή Λάσκαρη σε κάθε της βήμα.
ΓΡΑΨΤΕ ΜΑΣ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ!
Αυτές ήταν τρεις αγαπημένες επιλογές από τη δική μου ταινιοθήκη. Ποια είναι τα δικά σας αγαπημένα ελληνικά μιούζικαλ; Γράψτε μας στα σχόλια κάτω από το άρθρο.
