Μερικές από τις καλύτερες ταινίες του Χόλυγουντ είναι εμπνευσμένες από αληθινά γεγονότα και προσωπικές ιστορίες τραγωδίας, αντοχής και επιτυχίας. Δείτε …
Οι 10 πιο εμπνευσμένες ιστορίες – Μέρος Α
Οι σύντομες εμπνευσμένες ιστορίες είναι δυνατές. Το υπέροχο πράγμα γι ‘αυτές είναι ότι είναι τόσο εύκολο να χωνευτούν, και υπάρχει πάντα μια ηθική στο τέλος της ιστορίας. Είτε πρόκειται για αληθινές ιστορίες είτε όχι είναι άλλο πράγμα, καθώς πολλοί από αυτούς είναι θρύλοι που υποτίθεται ότι έχουν ηλικία εκατοντάδων ετών.
Ωστόσο, οι ιστορίες για τις οποίες μιλάω είναι τόσο δυνατές και εμπνευσμένες που πολλές από αυτές πραγματικά σε βάζουν σε σκέψεις και σε αφήνουν μερικές φορές άφωνους.
Τα 10 καλύτερα εμπνευσμένα διηγήματα
Διάβασα πολλές από αυτές τις μικρές ιστορίες και βρήκα τα μαθήματα πίσω από αυτά πραγματικά υπέροχα. Αποφάσισα λοιπόν να γράψω αυτό το άρθρο επισημαίνοντας τα 10 πιο εμπνευσμένα διηγήματα που έχω ακούσει.
Δίπλα στους υπότιτλους, μέσα σε παρενθέσεις, έχω βάλει τι είναι το μάθημα της ιστορίας, με μια σύντομη περιγραφή του ηθικού ηθικού της ιστορίας στο τέλος κάθε ενότητας.
- The Elephant Rope (Πεποίθηση)
The Elephant Rope (Εμπνευσμένα διηγήματα)
Ένας κύριος περπατούσε μέσα από ένα στρατόπεδο ελεφάντων και παρατήρησε ότι οι ελέφαντες δεν κρατούνταν σε κλουβιά ούτε κρατούνταν με αλυσίδες.
Το μόνο που τους εμπόδιζε να δραπετεύσουν από το στρατόπεδο, ήταν ένα μικρό κομμάτι σχοινιού δεμένο στο ένα πόδι τους.
Καθώς ο άντρας κοίταζε τους ελέφαντες, ήταν εντελώς μπερδεμένος ως προς το γιατί οι ελέφαντες δεν χρησιμοποίησαν απλώς τη δύναμή τους για να σπάσουν το σχοινί και να ξεφύγουν από το στρατόπεδο. Θα μπορούσαν εύκολα να το κάνουν, αλλά αντίθετα, δεν προσπάθησαν καθόλου.
Περίεργος και θέλοντας να μάθει την απάντηση, ρώτησε έναν εκπαιδευτή που ήταν κοντά γιατί οι ελέφαντες απλώς στέκονταν εκεί και δεν προσπάθησαν ποτέ να ξεφύγουν.
Ο εκπαιδευτής απάντησε·«Όταν είναι πολύ μικρά χρησιμοποιούμε σχοινί ίδιου μεγέθους για να τα δένουμε και, σε αυτή την ηλικία, αρκεί να τα κρατάμε. Καθώς μεγαλώνουν, “ρυθμίζονται” να πιστεύουν ότι δεν μπορούν να απομακρυνθούν. Πιστεύουν ότι το σχοινί μπορεί ακόμα να τους κρατήσει, έτσι δεν προσπαθούν ποτέ να απελευθερωθούν».
Ο μόνος λόγος που οι ελέφαντες δεν απελευθερώνονταν και δεν δραπέτευαν από το στρατόπεδο ήταν ότι με την πάροδο του χρόνου υιοθέτησαν την πεποίθηση ότι απλά δεν ήταν δυνατό.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Ανεξάρτητα από το πόσο ο κόσμος προσπαθεί να σας κρατήσει πίσω, συνεχίστε πάντα με την πεποίθηση ότι αυτό που θέλετε να πετύχετε είναι εφικτό. Το να πιστεύεις ότι μπορείς να γίνεις επιτυχημένος είναι το πιο σημαντικό βήμα για να το πετύχεις.
- Σκέψου έξω από το κουτί (Δημιουργική σκέψη)
Σε μια μικρή ιταλική πόλη, πριν από εκατοντάδες χρόνια, ένας ιδιοκτήτης μικρής επιχείρησης χρωστούσε ένα μεγάλο χρηματικό ποσό σε έναν δανεικό καρχαρία. Ο δανεικός-καρχαρίας ήταν ένας πολύ ηλικιωμένος, μη ελκυστικός τύπος που έτυχε να του αρέσει η κόρη του ιδιοκτήτη της επιχείρησης.
Αποφάσισε να προσφέρει στον επιχειρηματία μια συμφωνία που θα εξαφάνιζε εντελώς το χρέος που του όφειλε. Ωστόσο, το πρόβλημά μας ήταν ότι θα σβήναμε το χρέος μόνο αν μπορούσε να παντρευτεί την κόρη του επιχειρηματία.
Περιττό να πούμε ότι αυτή η πρόταση αντιμετωπίστηκε με ένα βλέμμα αηδίας.
Ο δανεικός καρχαρίας είπε ότι θα έβαζε δύο βότσαλα σε μια τσάντα, ένα λευκό και ένα μαύρο.
Στη συνέχεια, η κόρη θα έπρεπε να πιάσει το χέρι στην τσάντα και να διαλέξει ένα βότσαλο. Αν ήταν μαύρο, το χρέος θα εξαφανιζόταν, αλλά ο δανεικός καρχαρίας θα την παντρευόταν μετά. Αν ήταν λευκό, το χρέος θα εξαφανιζόταν επίσης, αλλά η κόρη δεν θα έπρεπε να παντρευτεί τον δανεικό καρχαρία.
Στεκόμενος σε ένα μονοπάτι με βότσαλα στον κήπο του επιχειρηματία, ο δανεικός-καρχαρίας έσκυψε και μάζεψε δύο βότσαλα.
Ενώ τα μάζευε, η κόρη παρατήρησε ότι είχε πάρει δύο μαύρα βότσαλα και τα είχε βάλει και τα δύο στην τσάντα.
Στη συνέχεια ζήτησε από την κόρη να πιάσει την τσάντα και να διαλέξει μία.
Η κόρη είχε φυσικά τρεις επιλογές για το τι θα μπορούσε να κάνει:
– Να αρνηθεί να πιάσει ένα βότσαλο από την τσάντα.
– Να βγάλει και τα δύο βότσαλα από την τσάντα και να ξεσκεπάσει τον δανεικό-καρχαρία για απάτη.
– Να διαλέξει ένα βότσαλο από την τσάντα γνωρίζοντας καλά ότι ήταν μαύρο και να θυσιάσει τον εαυτό της για την ελευθερία του πατέρα της.
Έτσι λοιπόν έβγαλε ένα βότσαλο από την τσάντα και πριν το κοιτάξει «κατά λάθος» το έριξε στη μέση των άλλων βότσαλων. Είπε στον δανεικό καρχαρία·
«Ω, πόσο αδέξιο εκ μέρους μου. Δεν πειράζει, αν κοιτάξετε στην τσάντα για αυτό που έχει απομείνει, θα μπορείτε να πείτε ποιο βότσαλο διάλεξα».
Το βότσαλο που έμεινε στην τσάντα είναι προφανώς μαύρο και βλέποντας ότι ο δανεικός καρχαρίας δεν ήθελε να εκτεθεί, έπρεπε να παίξει μαζί σαν το βότσαλο που άφησε η κόρη να ήταν λευκό και να ξεκαθαρίσει το χρέος του πατέρα της.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Είναι πάντα δυνατό να ξεπεράσετε μια δύσκολη κατάσταση με δημιουργική σκέψη και να μην ενδώσετε στις μόνες επιλογές από τις οποίες πιστεύετε ότι πρέπει να διαλέξετε.
- Η ομάδα των βατράχων (Ενθάρρυνση)
Καθώς μια ομάδα βατράχων ταξίδευε μέσα στο δάσος, δύο από αυτά έπεσαν σε ένα βαθύ λάκκο. Όταν τα άλλα βατράχια συνωστίστηκαν γύρω από το λάκκο και είδαν πόσο βαθιά ήταν, είπαν στους δύο βατράχους ότι δεν τους είχε μείνει ελπίδα.
Ωστόσο, τα δύο βατράχια αποφάσισαν να αγνοήσουν αυτά που έλεγαν οι άλλοι και προσπάθησαν να πηδήξουν έξω από το λάκκο.
Παρά τις προσπάθειές τους, η ομάδα των βατράχων στην κορυφή του λάκκου εξακολουθούσε να λέει ότι πρέπει απλώς να τα παρατήσει. Ότι δεν θα τα κατάφερναν ποτέ.
Τελικά, ένας από τους βατράχους πρόσεχε τι έλεγαν οι άλλοι και τα παράτησε, πέφτοντας μέχρι θανάτου. Ο άλλος βάτραχος συνέχισε να πηδάει όσο πιο δυνατά μπορούσε. Και πάλι, το πλήθος των βατράχων του φώναξε να σταματήσει τον πόνο και να πεθάνει.
Πήδηξε ακόμα πιο δυνατά και τελικά τα κατάφερε. Όταν βγήκε έξω, τα άλλα βατράχια είπαν: «Δεν μας άκουσες;»
Ο βάτραχος τους εξήγησε ότι ήταν κουφός. Νόμιζε ότι τον ενθάρρυναν όλη την ώρα.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Τα λόγια των ανθρώπων μπορούν να έχουν μεγάλη επίδραση στη ζωή των άλλων. Σκεφτείτε τι λέτε πριν βγει από το στόμα σας. Μπορεί απλώς να είναι η διαφορά μεταξύ ζωής και θανάτου.
- Ένα κιλό βούτυρο (ειλικρίνεια)
Υπήρχε ένας αγρότης που πούλησε μια λίβρα βούτυρο σε έναν φούρναρη. Μια μέρα ο φούρναρης αποφάσισε να ζυγίσει το βούτυρο για να δει αν έπαιρνε τη σωστή ποσότητα, κάτι που δεν ήταν. Θυμωμένος για αυτό, πήγε τον αγρότη στο δικαστήριο.
Ο δικαστής ρώτησε τον αγρότη αν χρησιμοποιούσε κάποιο μέτρο για να ζυγίσει το βούτυρο. Ο αγρότης απάντησε: «Τιμή μου, είμαι πρωτόγονος. Δεν έχω σωστό μέτρο, αλλά έχω ζυγαριά».
Ο δικαστής ρώτησε: «Τότε πώς ζυγίζεις το βούτυρο;»
Ο αγρότης απάντησε·
«Αξιότιμε κύριε δικαστά, πολύ πριν ο φούρναρης αρχίσει να αγοράζει βούτυρο από μένα, αγόραζα μια λίβρα ψωμί από αυτόν. Κάθε μέρα που ο φούρναρης φέρνει το ψωμί, το βάζω στη ζυγαριά και του δίνω το ίδιο βάρος σε βούτυρο. Αν κάποιος φταίει, αυτός είναι ο φούρναρης».
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Στη ζωή, αυτό που δίνεις παίρνεις. Μην προσπαθείτε να εξαπατήσετε τους άλλους.
- Το εμπόδιο στο μονοπάτι μας (Ευκαιρία)
Στην αρχαιότητα, ένας βασιλιάς είχε τοποθετήσει έναν ογκόλιθο σε ένα δρόμο. Στη συνέχεια κρύφτηκε και παρακολουθούσε αν κάποιος θα μετακινούσε τον ογκόλιθο από τη μέση. Μερικοί από τους πλουσιότερους εμπόρους και αυλικούς του βασιλιά πέρασαν και απλώς περπάτησαν γύρω του.
Πολλοί άνθρωποι κατηγόρησαν δυνατά τον Βασιλιά που δεν κρατούσε τους δρόμους καθαρούς, αλλά κανένας από αυτούς δεν έκανε τίποτα για να βγάλει την πέτρα από τη μέση.
Τότε ήρθε ένας χωρικός κουβαλώντας ένα φορτίο λαχανικών. Όταν πλησίασε τον ογκόλιθο, ο χωρικός άφησε το βάρος του και προσπάθησε να σπρώξει την πέτρα έξω από το δρόμο. Μετά από πολύ σπρώξιμο και ζόρι, τελικά τα κατάφερε.
Αφού ο χωρικός επέστρεψε για να μαζέψει τα λαχανικά του, παρατήρησε ένα πορτοφόλι στο δρόμο όπου βρισκόταν ο ογκόλιθος.
Το πορτοφόλι περιείχε πολλά χρυσά νομίσματα και ένα σημείωμα του Βασιλιά που εξηγούσε ότι ο χρυσός ήταν για εκείνον που έβγαλε τον ογκόλιθο από το δρόμο.
Το ηθικό δίδαγμα της ιστορίας:
Κάθε εμπόδιο που συναντάμε στη ζωή μας δίνει την ευκαιρία να βελτιώσουμε τις περιστάσεις μας, και ενώ οι τεμπέληδες παραπονιούνται, οι άλλοι δημιουργούν ευκαιρίες μέσα από την ευγενική τους καρδιά, τη γενναιοδωρία και την προθυμία τους να ολοκληρώσουν τα πράγματα.
(Οι υπόλοιπες 5 ιστορίες ακολουθούν στο Β Μέρος του άρθρου. Από τις πρώτες 5 ποιά ήταν αυτή που σας εντυπωσίασε περισσότερο; Ποιά ήταν η πιο εμπνευστική; Γράψτε μας στα σχόλια κάτω από το άρθρο)
