Υπάρχουν χιλιάδες συγκροτήματα που υπάρχουν εδώ και δεκαετίες, αλλά μόνο τα μεγαλύτερα συγκροτήματα έχουν αντέξει τη δοκιμασία του χρόνου και …
Πώς και πότε η ροκ μουσική «γέννησε» τη heavy metal;
Διατρέχουμε την ενδιαφέρουσα ιστορία του όρου «heavy metal» που πέρασε από μοτοσικλετιστές, βιβλία της γενιάς μπιτ, έναν κριτικό μουσικής και μια ατάκα που εμέλλετο να μείνει…
Η ροκ μουσική ξεκίνησε με τα μπλουζ, έπειτα το ροκ εντ ρολ, μετά με την πιο δομημένη ροκ σκηνή και με την πιο άγρια μορφή της στο τέλος. Το χέβι μέταλ. Πότε, όμως, ξεκίνησε να χρησιμοποιείτε αυτός ο όρος γι’ αυτό το είδος μουσικής και ποιοι ήταν οι πρώτοι καλλιτέχνες της μέταλ;
Η πορεία της ροκ μουσικής από τα μπλουζ ως την μέταλ
Ας πάρουμε τα πράγματα απ’ το τέλος. Εννοώ ας ξεκινήσουμε απ’ το σήμερα. Σήμερα μουσικά έχουμε την ροκ, την χιπ χοπ, την ποπ, την μέταλ. Κάπως έτσι. Φυσικά και κάθε λαός έχει τα παραδοσιακά του. Σε αυτό το άρθρο μάς ενδιαφέρει όμως η μέταλ. Με τον όρο heavy metal όλοι καταλαβαίνουμε σε τι είδους μουσική αναφερόμαστε κι ας μη μας αρέσει. Βαριές και γρήγορες κιθάρες, δυνατά ντραμς, έντονο μπάσο και αγριεμένες φωνές.
Πάμε στην αρχή τώρα, τότε που είχαμε τα μπλουζ. Ίσως η πρώτη μουσική με έντονο το στοιχείο της ηλεκτρικής κιθάρας. Κάποιοι έκαναν τα μπλουζ λίγο πιο ευφάνταστα και γρήγορα και έγιναν ροκ εντ ρολ. Αυτά στην Αμερική. Τα νέα, όμως, διαδόθηκαν και οι Άγγλοι πειραματίστηκαν κι άλλο. Ήρθαν τα περίφημα ‘60s με την ψυχεδελική σκηνή και μια πιο στιβαρή μορφή της ροκ. Και κάποιοι ξαναγύρισαν πίσω, έπιασαν τα μπλουζ και τα προσάρμοσαν στο ροκ εντ ρολ. Βαριά κιθάρα, γρήγορα ντραμς και ροκ μελωδίες. Κι ο τραγουδιστής να φωνάζει χίπικους στίχους. Black Sabbath.
Αυτή η μουσική σήμερα λέγεται μέταλ. Γιατί ονομάστηκε έτσι, όμως; Μέχρι τότε οι Beatles έπαιζαν ποπ, οι Rolling Stones ροκ εντ ρολ κι οι Black Sabbath κάτι. Πώς να το πούμε;
Οι πρώτες αναφορές του όρου «heavy metal»
Οι Steppenwolf το ’68 είχαν την πρώτη ιδέα και στο τραγούδι τους Born to be wild ανέφεραν στους στίχους τη «heavy metal thunder», περιγράφοντας έτσι τον ήχο των μοτοσικλετών. Με αυτές, όμως, ταξίδευαν στην ατέλειωτη ευθεία του Route 66 οι ροκάδες. Κάτι χέβι μέταλ τύποι, δηλαδή. Σαν κι αυτόν που αναφέρεται στο βιβλίο του μπίτνικ Μπάροου «the soft machine», του ’61. Πιο συγκεκριμένα ο Ουράνιαν Γουίλι στο βιβλίο αναφέρεται ως χέβι μέταλ παιδί, αφού είχε μεταλλικό πρόσωπο και ξεχώριζε από τους άλλους.
Επίσης, πριν τους Steppenwolf, το ’67 στο περιοδικό Rolling Stone ο κριτικός Τζιμ Μίλερ γράφει για τον Τζ. Χέντριξ «…πολύ βαρύς (χέβι) και μεταλλικά (μέταλ) δυνατός». Είχαμε, λοιπόν, μια πρώτη ιδέα στην Αμερική ότι οι μηχανόβιοι ροκάδες, οι παράξενοι τύποι (βιβλίο) και οι μουσικοί που παίζουν έντονα ηλεκτρική κιθάρα συνδέονταν με τον όρο χέβι μέταλ.
Ο πρώτος επίσημος χαρακτηρισμός μιας μπάντας ως χέβι μέταλ
Η επιβεβαίωση του όρου ήρθε το ’70 από τον Μάικ Σόντερς. Ήταν κριτικός στο Rolling Stone και στο Creem (μουσικά περιοδικά της εποχής). Ήταν και μουσικός της πανκ σκηνής. Στο σχόλιο του για τον δίσκο «As safe as yesterday is» των Humble Pie γράφει «…φασαρία, χωρίς μελωδία, χέβι μέταλ #$%@#μπάντα…». Και την ίδια χρονιά πάλι στο Rolling Stone ο Λέστερ Μπανγκς γράφει για τους Guess Who και το άλμπουμ Canned wheat «…είναι άκρως αναζωογονητικό για να ξυπνάνε όλα τα χέβι μέταλ ρομπότ των περασμένων ετών».
Μια ατάκα που έμεινε…
Γυρνώντας και πάλι στο σήμερα, καταλαβαίνουμε πως την απάντηση σε όλα αυτά την έδωσε ο κόσμος με τα χρόνια. Βέβαια, ποιος ήταν αυτός που είχε διαβάσει όλα αυτά, τα αφομοίωσε και σε κάποια συναυλία των Black Sabbath το ’70 είπε «φίλε, αυτοί οι τύποι παίζουν χέβι μέταλ», ίσως να μην μάθουμε ποτέ. Είναι αυτές οι μικρές ατάκες που μένουν καμιά φορά.
