Μάρτυρες: ένα θρίλερ που δε μαρτυράει την αλήθεια

Προσοχή: Το παρόν άρθρο περιέχει spoiler.      

Δεν πρόκειται για μια συνηθισμένη ταινία. Όχι τουλάχιστον απ’ τις πολλές τρομακτικού περιεχομένου που μπορεί να προσεγγίζει διάφορες μορφές του θρίλερ ως είδος. Έχοντας στο μυαλό μας τον ορισμό του μάρτυρα, μπορούμε να καταλάβουμε άραγε τι πραγματεύεται η ταινία με την έννοια του ψυχολογικού τρόμου; Ας ξεκινήσω με το ότι μια μικρή κοπέλα βρίσκεται εγκλωβισμένη στα χέρια μιας οργάνωσης που υποβάλλει τις γυναίκες σε βασανισμούς και προσπαθεί να διαπιστώσει… αν υπάρχει ζωή μετά τον θάνατο.

Κατά τη διάρκεια της ταινίας, μαθαίνουμε ότι η κοπέλα που απαγάγεται και υποβάλλεται σε αυτά τα μαρτύρια, ήταν φίλη μιας κοπέλας που επίσης πέρασε απ’ τα χέρια αυτής της οργάνωσης. Αδυνατώντας να πιστέψει το μακάβριο παρελθόν της φίλης της, η κοπέλα βρίσκεται ξαφνικά στην ίδια θέση, αντιμέτωπη με κάθε είδους βασανισμό. Ξυλοδαρμοί, γροθιές, επίπονες επεμβάσεις στο δέρμα και άλλου είδους βασανιστήρια, συμβαίνουν καθ’όλη τη διάρκεια του έργου. Μέχρι τη μέση, ο θεατής δεν έχει ιδέα ποιος είναι ο λόγος που συμβαίνουν αυτές οι πράξεις. Τόσο η κοπέλα όσο και άλλες γυναίκες που βρίσκονται εγκλωβισμένες σ’ ένα υπόγειο, υποβάλλονται καθημερινά για μεγάλο χρονικό διάστημα σε μακάβρια βασανιστήρια που αργά ή γρήγορα θα επιφέρουν τον θάνατο.

Ωστόσο, στο τέλος μαθαίνουμε ότι σκοπός ήταν ποια είναι η εκλεκτή, ποια θα αντέξει τον πόνο που υφίσταται καθημερινά σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην πεθάνει ακριβώς, αλλά να βρεθεί στην εξωπραγματική εκείνη διάσταση θέωσης-τι συμβαίνει μετά τον θάνατο-όταν το σώμα παύει να αισθάνεται τον αισθητό κόσμο και βρίσκεται σε μια μεταθανάτια κατάσταση. Θα έλεγε κανείς ότι η ταινία είναι μια θρησκευτική προσομοίωση των βασανιστηρίων που πέρασε ο Ιησούς Χριστός με το μεγαλύτερο την σταύρωση.

Μια ερμηνευτική προσέγγιση

Για ποιο λόγο πρέπει να είναι γένους θηλυκού εκείνες που θα αντέξουν τον πόνο προκειμένου να διαπιστωθεί τι συμβαίνει μετά τον θάνατο; Ενδεχομένως  αυτό συμβαίνει γιατί η γυναίκα αντέχει περισσότερο πόνο, για παράδειγμα όταν κυοφορεί και φέρνει στον κόσμο έναν νέο άνθρωπο. Κάποιος άλλος θα έδινε την δική του ερμηνεία κάνοντας πάλι μια θρησκευτική συσχέτιση με την Μαρία, την μητέρα του Χριστού η οποία βίωσε τον πόνο της απώλειας βλέποντας το παιδί της να σταυρώνεται. 

Και μια συμβολική

Εγώ θα δώσω τη δική μου τοποθέτηση, αναφέροντας την Εύα η οποία ήταν υπεύθυνη για την εκπτώση του ανθρώπου, αναγκασμένος να βιώνει κάθε είδους πόνο και μετάνοια απ’ την στιγμή που αμάρτησε. Έτσι λοιπόν, κάθε γυναίκα στη ταινία απ’ όταν έπεφτε στα χέρια της μυστικιστικής οργάνωσης θα έπρεπε να υποβληθεί σε βασανιστήρια προκειμένου να εξαγνιστεί και να καθαριστεί απ τις αμαρτίες της ώστε όταν γίνει αυτό να αποκτήσει εκ νέου μια καινούρια ζωή, απαλλαγμένη απ’ τα αμαρτήματα που έκανε στη προηγούμενη.

Η σκληρή πραγματικότητα.

Το τέλος της ταινίας δε θα μπορούσε να είναι λιγότερο επικό. Μέσα σ’όλη την αγριότητα, το τέλος εφαρμόζει μια λογοτεχνική αντίθεση. Η απόλυτη ησυχία και ηρεμία έρχεται, με σκοπό η κοπέλα να αποκαλύψει τελικά αν μέσα απ΄την κωματώδη κατάσταση που βρίσκεται απ’τους βασανισμούς, εντόπισε τελικά την δίοδο εκείνη που θα μας βοηθήσει να ανακαλύψουμε τι υπάρχει μετά τον θάνατο. Η σύνθεση ως απάντηση δε θα μπορούσε να ‘ναι άλλη απ’την άγνοια αφού τελικά δε μαθαίνουμε ποτέ τι ομολόγησε η κοπέλα. Το ακόμα καλύτερο; ο αρχηγός της οργάνωσης βάζει τέλος στη ζωή του, αλλά με ποιο σκοπό; επειδή δεν έλαβε την απάντηση που περίμενε ή επειδή είπε να διαπιστώσει και ο ίδιος τι συμβαίνει μετά τον θάνατο;

Συντάκτης: Μαρία Πολίτη,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.