Οι φίλοι μας είναι οδηγοί προς την αυτοπραγμάτωση μας

Φιλία, μια λέξη ιερή η οποία στον υπέρτατο βαθμό κρύβει την απόλυτη και ειλικρινή αγάπη, κατανόηση και αφοσίωση, ενώ στον αντίθετο πόλο βρίσκεται το μίσος. Κατά τον Εμπεδοκλή ορίστηκε ως Φιλότης (έλξη) και Νείκος (άπωση). Η πραγματική και ανιδιοτελής φιλία μπορεί να επιτευχθεί δια της έλξης του καλού και άπωσης του κακού.

Ο Πυθαγόρας ορίζει τη φιλία ως «ο έτερος εγώ» δηλαδή ο άλλος μας εαυτός και έχει αποδειχθεί μαθηματικά με τους αριθμούς 220 και 284 όπου το άθροισμα των διαιρετών του 220 (1+2+4+5+10+11+20+22+44+55+284) ισούται με το αποτέλεσμα 284 και το άθροισμα των διαιρετών του 284 (1+2+4+71+142) έχουν αποτέλεσμα 220.

Βλέπουμε ότι η φιλία πάντα απασχολούσε και δε θα πάψει να απασχολεί την ανθρώπινη φύση. Αποτελεί αδιαμφησβήτητο γεγονός, ότι ο κάθε άνθρωπος έχει την ανάγκη να περιβάλλεται από άτομα τα οποία θα γεμίσουν τα δικά του κενά, αρκεί να τα αντιληφθεί, να τα συνειδητοποιήσει και να ξέρει τι ζητάει. Πρέπει να πατάμε πολύ γερά στα πόδια μας ώστε η επιλογή των φίλων μας να γίνεται με πλήρη συναίσθηση και βούληση και όχι να καλύψουμε τα κενά της προσωπικότητάς μας.

Η φιλία απαιτεί απαλλαγή από εγωισμό

Αυτό που πρέπει να αντιληφθούμε είναι ότι η αλήθεια δεν βρίσκεται πάντα στις συνήθειες μας. Οι φίλοι μας βοηθούν να δούμε όλα αυτά που η δική μας ‘ηθική’ δηλαδή οι συνήθειές μας, μας βάζουν παρωπίδες και δεν μας επιτρέπουν να συνειδητοποιήσουμε μία άλλη διάσταση της πραγματικότητας. Ό Επίκουρος έλεγε «λάθη βιώσας» όπου λάθος ορίζεται αυτό που μας διέφυγε της προσοχής. Οι φίλοι μας είναι αυτοί που θα μας βοηθήσουν να δούμε όλα όσα μας διέφυγαν της προσοχής, όλα όσα εμείς δεν μπορούμε να παρατηρήσουμε λόγω του στενού εύρους πεδίου συνείδησης μας.

Όταν βρισκόμαστε με τους φίλους μας, συζητάμε διάφορα θέματα. Αν αναλύσουμε τη λέξη συζητώ θα δούμε ότι βγαίνει από το συν+ ζητώ. Δηλαδή ζητάμε κάτι από κοινού. Μέσω του διαλόγου, ζητάμε τη λύση ενός προβλήματος. Το μεγαλείο της φιλίας έγκειται στην αλήθεια που κρύβεται πίσω από αυτόν το διάλογο. Πρέπει να είμαστε έτοιμοι να αντέξουμε αυτήν την αλήθεια και όχι να επιβεβαιώσουμε τις δικές μας πεποιθήσεις και να επαληθεύσουμε τις δικές μας αντιλήψεις. Πρέπει να ξέρουμε να συγχωρήσουμε. Συν+ χώρος. Δηλαδή να αφήσουμε χώρο και για τον άλλον και όχι να ταΐζουμε την υπερτροφία του «εγώ» μας;

Σε κάθε αληθινή και αμοιβαία έκφραση της φιλίας πρέπει να είμαστε σε θέση να απαλλαχτούμε από όλα τα εγωιστικά κομμάτια που αποτελούν τροχοπέδη στην ανάπτυξη μια σχέσης, στην οποία είσαι ο εαυτός σου, εκφράζεσαι με πλήρη ειλικρίνεια, είσαι δεκτικός στην κριτική και τόσο ανοιχτός ώστε να παρατηρείς και να μαθαίνεις.

Αληθινός φίλος vs φίλος από ανάγκη

Κάθε φορά που μας πληγώνει ένας αληθινός φίλος είναι μια υγιής ήττα. Είναι το μάθημα μας. Ο πόνος είναι ο δάσκαλός μας. Μα πως αλλιώς θα μάθω για να συνεχίσω; Σκέψου όταν μαθαίνεις ποδήλατο και πέφτεις. Δε σημαίνει ότι θα τα παρατήσεις και δε θα ξανανέβεις! Μα και να ξέρει,ς πάλι μπορεί να πέσεις. Μόνο έτσι θα μάθεις. Η γνώση αποκτιέται μόνο με την εμπειρία.

Σε καμία περίπτωση δε θεωρείται φίλος αυτός που επιλέγω από ανάγκη για να ακούει απλώς τα προβλήματά μου. Αυτός είναι η πατερίτσα μου. Αυτός που βρήκα για να ακουμπήσω το άρρωστο κομμάτι μου. Αυτός είναι απλά η δίοδος να ξεφορτωθώ το δικό μου βάρος. Όταν με βαρεθεί και απομακρυνθεί θα πληγωθώ. Εδώ πρέπει να καταλάβω ότι στεναχωριέμαι όχι γιατί έχασα έναν φίλο, αλλά γιατί δε μπορώ να ορθοποδήσω χωρίς πατερίτσα. Γιατί ο λόγος που τον επέλεξα απέχει μακράν από την έννοια της φιλίας.

Συστατικά της φιλίας

Ας αντιληφθούμε λοιπόν τον ρόλο των πραγματικών φίλων οι οποίοι αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της φύσης μας, της ψυχικής μας υγείας και της πορεία μας προς την εξέλιξή μας. Δεν είναι εύκολος ο δρόμος. Χρειάζεται αρετές όπως:

αυτογνωσία, γιατί αν δεν γνωρίζω ποιος και τι είμαι, πώς περιμένω να βρω τον έτερο εγώ που θα με συμπληρώσει;

Ανιδιοτέλεια, διότι πρέπει να νιώθω υπέρτατη χαρά όταν βοηθάω και όχι να περιμένω ανταπόδοση

Καθαρή πρόθεση να κατανοήσω τον άλλον και όχι να επιβάλλω τα δικά μου θέλω

Αφοσίωση, εμπιστοσύνη, ισοτιμία, σεβασμό, αλληλοκατανόηση και πολλά ακόμη θετικά στοιχεία που κατέχει ο καθένας μας.

Όταν βρούμε λοιπόν τους αληθινούς μας φίλους, ας φροντίσουμε με σωφροσύνη να επιτρέψουμε την φιλότητα να ελκύσει όλα τα αγνά και αγαθά συναισθήματα και ας απωθήσουμε τον εγωισμό, την ανάγκη της επιβολής εξουσίας και την ικανοποίηση των εγωιστικών μας αναγκών τα οποία τρέφουν την διαβολή και την κτητικότατα.

Οι φίλοι μας είναι ο άλλος μισός μας εαυτός. Αποτελούν το κομμάτι της φύσης μας που μας λείπει. Η ολοκλήρωση και η πληρότητα που βιώνουμε μέσα από τα αγαθά συστατικά της φιλίας, μας βοηθάει να εξελιχθούμε. Οι φίλοι μας, ανυψώνουν την συναίσθησή μας ώστε να γνωρίσουμε τους εαυτούς μας και συμβάλουν στην αυτοπραγμάτωσή μας μέσα από την δύναμη της αγάπης με τις αμέτρητες θεραπευτικές της ιδιότητες.

Συντάκτης: Κική Τσιρίδου, Εκπαιδευτικός

Influence:

Καθηγήτρια Αγγλικής γλώσσας, πραγματογνώμονας της Αγγλικής, μεταφράστρια, γραφολόγος, σεναριογράφος…