7 Φθινοπωρινά μανιτάρια και που βρίσκονται

Το μανιτάρι είναι μία τροφή που προκαλεί τόσο απόλαυση όσο και φόβο. Ένα καλό μανιτάρι μπορεί να αντικαταστήσει επάξια, τόσο σε πρωτεϊνική αξία όσο και σε γεύση, το καλύτερο φιλέτο μοσχαριού. Είτε τα προτιμάτε α λα κρεμ, είτε μέσα στο ριζότο σας, είτε γεμιστά ή… στιφάδο, τα γευστικά μανιτάρια εκτός από διαφορετική υφή, χρώμα και νοστιμιά στο πιάτο σας, χαρίζουν πολλαπλά οφέλη στην υγεία σας – αρκεί να προσέξετε ποια επιλέγετε.

Η διαρκώς αυξανόμενη τάση προς ένα φυσικότερο τρόπο ζωής και διατροφής, έχει στρέψει πολλούς συνανθρώπους μας προς τη φύση και την αναζήτηση των ανόθευτων καρπών της, στους οποίους συγκαταλέγονται και τα άγρια μανιτάρια.

Δυστυχώς όμως η απερίσκεπτη και βασισμένη σε παρωχημένες και άκρως επικίνδυνες αντιλήψεις και δοξασίες συλλογή και κατανάλωση αυτοφυών μανιταριών, μπορεί να οδηγήσει σε εξαιρετικά δυσάρεστες καταστάσεις και να θέσει σε κίνδυνο και αυτή ακόμη την ανθρώπινη ζωή! Πάμε να τα γνωρίσουμε, να τα αναγνωρίσουμε και να τα εντάξουμε στη ζωή μας.

Γανόδερμα

Εδώ θα μιλήσουμε για ένα θαύμα της φύσης που κυριολεκτικά έχει σώσει ζωές. Το Γανόδερμα θα το βρούμε σε νεκρούς κορμούς και σε θαμμένες ρίζες πλατύφυλλων. Οι Ιάπωνες το ονομάζουν Reishi, που σημαίνει μανιτάρι της αθανασίας και όχι τυχαία.

Το γανόδερμα μπορεί να μην είναι ο βασιλιάς των μανιταριών όσον αφορά τη γεύση, αλλά σε μορφή τσαγιού μπορεί να καταναλωθεί ως θεραπεία 3 μηνών χωρίς παρενέργειες και να αποτελέσει θεραπεία σε διάφορα είδη καρκίνου, όπως αυτός των ωοθηκών αλλά και στην καταπολέμηση των ελευθέρων ριζών που προκαλούν τον καρκίνο. Εκτός αυτού, το γανόδερμα μετά από κλινικές μελέτες, διαπιστώθηκε ότι εξαλείφει τις μεταστατικές ιδιότητες του καρκίνου, εμποδίζει το σχηματισμό θρόμβων, τη χρόνια ηπατίτιδα, τη νεφρίτιδα, την υπέρταση, την αρθρίτιδα, την αϋπνία, τη βρογχίτιδα, την αθηροσκλήρωση, τον διαβήτη, την λευκοπενία και τα γαστρικά έλκη. Αξίζει να μελετήσετε αυτό το θαύμα της φύσης.

Βωλίτης ο Εδώδιμος

Σε ορεινές περιοχές, σε δάση με κωνοφόρα δέντρα, όπως έλατα και κυπαρίσσια, θα συναντήσουμε τον πεντανόστιμο βωλίτη. Θα τον βρούμε μόνο κοντά σε δέντρα, καθώς υπάρχει μία αλληλένδετη σχέση μεταξύ των ριζών των δέντρων και του συγκεκριμένου μανιταριού. Τον βωλίτη μπορούμε να τον ξεχωρίσουμε από τον σαρκώδη βαρελοειδή κορμό του και το λίγο λιπαρό καφέ καπέλο του, το οπoίο στις άκρες θα είναι πιο λευκό και δεν θα ξεπερνάει τα 20 εκατοστά. Η γεύση του είναι σχεδόν γλυκιά και συνοδεύει πολύ ταιριαστά τις ομελέτες, το κοτόπουλο και το ριζότο μας. Η αποξήρανσή του γίνεται είτε στον ήλιο, είτε στο φούρνο.

Αμανίτης ο Καισαρικός

Το μανιτάρι του Καίσαρα που λατρεύουν και τιμούν ιδιαίτερα οι Ιταλοί γείτονες, θα το βρούμε στα δάση πλατύφυλλων δέντρων όπως καστανιές, πλατάνια οξιές κλπ. Σε μικρή ηλικία, το μανιτάρι αυτό μοιάζει με κρόκο αυγού μέσα σε τσόφλι. Στην τελική του μορφή θα το βρούμε με διάμετρο καπέλου γύρω στα 10-20 εκατοστά και ύψος ποδιού 8-13 εκατοστά. Η κάτω μεριά της «ομπρέλας», έχει έντονες γραμμές σαν βεντάλια και το χρώμα του είναι ανάμεσα στο πορτοκαλί, κόκκινο και κίτρινο. Ο Αμανίτης ή κοινώς Αυγό, μπορεί να καταναλωθεί και ωμός. Επειδή μοιάζει με άλλα επικίνδυνα μανιτάρια που δυστυχώς δεν είναι βρώσιμα, καλύτερα να εμπιστευτείτε κάποιον ειδικό προτού τα διαλέξετε μόνοι σας στο δάσος.

Αμανίτης ο Αγαρικός

Το μανιτάρι αυτό είναι από τα πιο νόστιμα μανιτάρια που μπορεί να προσφέρει η φύση και μπορούμε να το βρούμε σε λιβάδια και ξέφωτα δασών. Επειδή επηρεάζεται πολύ από τον ήλιο και τον αέρα, η σάρκα του γίνεται πιο καφετιά με τον καιρό και χάνει το λευκό της νιότης του. Η ομπρέλα του μπορεί να φτάσει τα 30 εκατοστά σε διάμετρο και το ύψος του τα 12. Το Αγαρικό μανιτάρι είναι πολύ έυκολο στο μαγείρεμα, γιατί η σάρκα του είναι μαλακή και αν το κάνουμε ψητό στα κάρβουνα με βούτυρο, η γεύση του απογειώνεται.

Ταιριάζει με όλα σχεδόν τα είδη κρέατος, μπαίνει σε πίτες, εμπλουτίζει το ριζότο και τα αυγά μας. Χρειάζεται ιδιαίτερη προσοχή, καθώς μπορεί εύκολα κάποιος άπειρος συλλέκτης να το μπερδέψει με τα συγγενικά μανιτάρια της οικογένειας Αμανιτών, τα οποία είναι οι αμανίτες οι φαλοειδείς. Το σχήμα τους είναι παρεμφερές με τον εδώδιμο αγαρικό, αλλά η διαφορά τους είναι στο χρώμα της σάρκας, καθώς ο θανατηφόρος φαλοειδής έχει κατάλευκη σάρκα, ενώ ο εδώδιμος κιτρινωπή.

Κανθαρέλλα η βρώσιμη

Το αγαπημένο μανιτάρι των σεφ που μοιάζει αρκετά με το γνωστό σε όλους μας πλευρώτους, είναι ένα εξίσου νόστιμο μανιτάρι που θα το βρούμε μέχρι και τους πρώτους μήνες του χειμώνα σε μέρη με περισσότερη υγρασία. Η Κανθαρέλα συνηθίζει να φυτρώνει σε ομάδες, έτσι σε ένα μόνο σημείο μπορούμε να βρούμε πολλά μανιτάρια μαζί. Έχει ακανόνιστο σχήμα και φτάνει σε ύψος τα 8 εκατοστά. Η γεύση του είναι πικάντική και το χρώμα του κυμαίνεται από λευκό ωχροειδές έως και κίτρινο. Χρειάζεται τεράστια προσοχή να μην μπερδέψουμε την Κανθαρέλα με την Ψευδοκανθαρέλα της ίδιας οικογενείας, που οι ομοιότητές τους είναι απίστευτα πολλές εξωτερικά, αλλά η Ψευδοκανθαρέλα είναι άοσμη και σχεδόν άγευστη και μπορεί να προκαλέσει γαστρεντερικά προβλήματα. Μία ακόμη διαφορά τους είναι ότι η Ψευδοκανθαρέλα έχει περισσότερο ομαλό σχήμα στο καπέλο του.

Το Αυτί του Ιούδα

Ο θρύλος λέει πως ο Ιούδας κρεμάστηκε σε μία Κουτσουπιά και στα κλωνάρια της φυτρώνει το αυτί του. Παρόλη την όχι και τόσο γοητευτική του εμφάνιση και ιστορία του, το συγκεκριμένο μανιτάρι αποτελεί κοινή ομολογία πως έχει θεραπευτικές ιδιότητες σε γαστρεντερικές παθήσεις. Εκτός αυτών, είναι αιμοπηκτικό, μειώνει τη χοληστερόλη, τον διαβήτη και έχει αντικαρκινικές ιδιότητες.

Συντάκτης: Βασιλική Γεωργαντά,

Influence:

Αρθρογράφος του flowmagazine.gr.