Το να είσαι γονιός είναι δύσκολο. Ακούγεται κλισέ, αλλά ισχύει γιατί κάθε παιδί είναι διαφορετικό, άρα απαιτεί και διαφορετικό χειρισμό. …
6 Πράγματα που δεν πρέπει ποτέ να πείτε σε κάποιον χωρίς παιδιά (αλλά οι άνθρωποι το κάνουν παρ’ όλα αυτά)
Γιατί δεν έχετε παιδιά; Τι περιμένετε; Τέτοιες συνηθισμένες ερωτήσεις και σχόλια μπορεί να φαίνονται αθώα, αλλά μπορούν πραγματικά να προκαλέσουν μεγάλη βλάβη.
Οι άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά αποτελούν έναν σημαντικό μέρος του πληθυσμού. Ωστόσο, το κοινωνικό κατακριτικό στίγμα του να μην είσαι γονιός εξακολουθεί να υπάρχει στον πολιτισμό μας, ιδιαίτερα για τις γυναίκες. Όσοι δεν έχουν παιδιά, συχνά αντιμετωπίζονται αδίκως ως εγωιστές, ανεκπλήρωτοι ή παράξενοι.
Ακολουθούν ερωτήσεις και σχόλια που δεν πρέπει να κάνετε σε ανθρώπους που δεν έχουν παιδιά.
«Γιατί δεν έχετε παιδιά;»
Δεν γνωρίζετε τον λόγο για τον οποίο κάποιος αποφάσισε να μην αποκτήσει παιδιά. Ενδέχεται και να μην είναι δική του επιλογή. Οπότε είναι καλύτερο να μη ρωτάτε και να περιμένετε να αποκαλύψει κάποιος αυτές τις πληροφορίες – αν νιώθει άνετα να το κάνει.
Αν έχετε την τάση να κάνετε αυτήν την ερώτηση, σταματήστε και σκεφτείτε γιατί έχετε παιδιά ή γιατί έχετε σκοπό να αποκτήσετε. Είναι μια αναίσθητη ερώτηση όταν ρωτιέται κάποιος που συνειδητά επέλεξε να μην έχει παιδιά. Είναι πραγματικά επώδυνη όταν ρωτιέται κάποιος που θέλει παιδιά, αλλά δεν μπορεί να τα αποκτήσει για οποιονδήποτε λόγο. Σε κάθε περίπτωση, δεν είναι δική σας υπόθεση.
Την επόμενη φορά που θα αντιμετωπίσετε αυτήν την ερώτηση, μπορείτε να απαντήσετε λέγοντας «Μπορώ να αποκτήσω παιδί αν πρόκειται να το μεγαλώσεις εσύ για μένα.» και στη συνέχεια ρωτήστε τους πόσα άτομα είχαν σεξ μαζί τους. Αν αυτό το άτομο δεν απαντήσει σε αυτήν την ερώτηση, η απρόσκοπτη σιωπή θα σας δείξει ότι κερδίσατε το παιχνίδι του «δεν είναι δικό σας θέμα».
«Δεν θα γνωρίσεις ποτέ τον αληθινό έρωτα ή τη χαρά αν δεν έχεις παιδιά»
Οι άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά έχουν ακούσει πιθανώς κάποια εκδοχή αυτού του σχολίου, το οποίο πληγώνει και δεν είναι αλήθεια. Η ικανότητα και η δυνατότητα να αγαπήσει κανείς επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες και μπορεί να πάρει πολλές μορφές.
Ενώ η γονική υποχρέωση μπορεί σίγουρα να είναι μια πηγή βαθιάς αγάπης, δεν είναι η μόνη πηγή. Μπορείτε να βιώσετε αυτήν την αγάπη με έναν σύντροφο, φίλους, γονείς, αδέλφια, άλλα συγγενικά πρόσωπα, κατοικίδια ζώα ή ακόμα και χόμπι.
Το να υποθέτει κανείς ότι οι γονείς βιώνουν μια βαθύτερη μορφή αγάπης από τους μη γονείς είναι μυωπικό και αγνοεί το γεγονός ότι η αγάπη είναι μια πολύπλοκη συναισθηματική κατάσταση, υψηλά ατομικοποιημένη και μπορεί να αισθάνεται και να εκφράζεται με πολλούς τρόπους.
Κάποιοι άνθρωποι μπορεί ακόμη να σας πουν ότι δεν γνωρίζετε τη χαρά του να έχετε παιδιά και ότι χάνετε αυτήν την εμπειρία. Αν οι άνθρωποι θέλουν παιδιά για μια πιο ευτυχισμένη ζωή, είναι δική τους επιλογή. Ωστόσο, οι άνθρωποι που δεν έχουν παιδιά μπορούν επίσης να έχουν μια ευτυχισμένη ζωή.
Να θυμάστε, αν κάποιος σας λέει ότι δεν γνωρίζετε τη χαρά της γονικότητας, απλά απαντήστε: «Δεν θυμάστε τη χαρά του να μην χρειάζεται να κάνετε απολύτως τίποτα το Σαββατοκύριακο.»
Όταν κάποιος σας κάνει αυτήν την ερώτηση, μπορείτε επίσης να μοιραστείτε την άποψή σας για το θέμα και να προσφέρετε μερικά παραδείγματα της βαθιάς αγάπης που έχετε βιώσει με άλλους ανθρώπους ή σε άλλους τομείς της ζωής σας.
«Ποιος θα φροντίσει για σας όταν γεράσετε;»
Αυτή είναι μια ερώτηση που συχνά απευθύνεται μόνο στους ανθρώπους χωρίς παιδιά. Ένας λόγος που οι άνθρωποι αποκτούν παιδιά είναι να έχουν κάποιον να φροντίζει για αυτούς όταν γεράσουν. Η αλήθεια είναι ότι τα περισσότερα ενήλικα παιδιά δεν φροντίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους με τους τρόπους που θα μπορούσαμε να φανταστούμε.
Μια έρευνα του Pew Research το 2015 έδειξε ότι ενώ περισσότεροι από το μισό ενήλικοι στις Ηνωμένες Πολιτείες είχαν βοηθήσει τους γέροντες γονείς τους με ψώνια και οικιακές εργασίες τον τελευταίο χρόνο, ένα πολύ μικρότερο ποσοστό, μόλις 14%, τους είχε βοηθήσει με πράγματα όπως το μπάνιο και το ντύσιμο, το είδος της φροντίδας που πολλοί χρειάζονται σε αυτήν την ηλικία.
Σύμφωνα με μια πρόσφατη εκτίμηση, κοστίζει περισσότερα από 300.000 δολάρια να αναθρέψεις ένα παιδί μέχρι το λύκειο. Είναι αρκετά χρήματα που θα μπορούσαν να εξοικονομηθούν για τα μετέπειτα χρόνια. Επιπλέον, δεν υπάρχει καμία εγγύηση ότι τα παιδιά σας θα σας στηρίξουν καθώς γερνάτε.
Αν τα παιδιά σας ακολουθήσουν το μονοπάτι της ζωής που λένε οι άνθρωποι ότι πρέπει, θα έχουν τον δικό τους σύζυγο και παιδιά να φροντίζουν, μαζί με τον λογαριασμό 300.000 δολαρίων ετησίως για την ανατροφή αυτού του παιδιού.
Το καλύτερο που μπορεί να ελπίζετε είναι ότι τα παιδιά σας θα σας επισκέπτονται περιοδικά, χωρίς όμως να φροντίζουν πραγματικά για εσάς. Ρωτήστε εργαζόμενους σε γηροκομεία πόσο συχνά έχουν επισκέπτες οι τρόφιμοι. Θα σας απαντήσουν ότι δεν τους επισκέπτονται συχνά.
Όταν κάποιος, λοιπόν, σας κάνει αυτήν την ερώτηση, ποιος θα φροντίσει για σας όταν γεράσετε, απλά πείτε ότι προετοιμάζεστε για τα μετέπειτα χρόνια σας.
Ακόμη, ρωτήστε τους τι κάνουν για να φροντίσουν τους ηλικιωμένους γονείς τους. Αυτή η συζήτηση δημιουργεί σχόλια για το πόσο «εγωιστική» είναι η επιλογή των ανθρώπων που δεν έχουν παιδιά. Είναι δύσκολο να σκεφτείτε κάτι πιο εγωιστικό από το να φέρετε ένα παιδί στον κόσμο απλώς ως ασφάλιση για τη φροντίδα σας στα γεράματα.
«Μπορείτε πάντα να υιοθετήσετε»
Κανείς δεν γνωρίζει τον πραγματικό λόγο ή τις συνθήκες για τις οποίες κάποιος είναι χωρίς παιδιά, εκτός αν γνωρίζει την ιστορία του συγκεκριμένου ατόμου. Ακόμη και για όσους θέλουν παιδιά, αλλά δεν μπορούν να αποκτήσουν, η υιοθεσία ενδέχεται να μην είναι εφικτή ή επιθυμητή. Λέγοντας σε κάποιον «υιοθετήστε» αγνοείτε τον πόνο του να μην μπορείς να αποκτήσεις βιολογικό παιδί. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι η υιοθεσία είναι πολύπλοκη, δεν αποτελεί αντικατάσταση ή γρήγορη λύση για την απουσία παιδιών.
Η υιοθεσία επαινείται στα μέσα ενημέρωσης, αλλά για πολλούς υιοθετημένους είναι συχνά μια βαθιά πληγή. Είναι μια φορτισμένη διαδικασία που πολλοί άνθρωποι δεν θα μπορούσαν ποτέ να αντέξουν ψυχολογικά ή οικονομικά.
Διαβάστε επίσης: Υιοθεσία στην Ελλάδα
«Τι κάνετε τον ελεύθερο χρόνο σας;»
Αυτή η ερώτηση προέρχεται πάντα από ανθρώπους με παιδιά. Μερικές φορές φορτώνεται με μεταφορική αλαζονεία, καθώς η ζωή δεν πρέπει να έχει κανένα νόημα αν δεν αφιερώνεται κάθε ώρα στη φροντίδα των μικρογραφιών τους. Κάποιες φορές φορτώνεται με γνήσια σύγχυση, όπου ο γονιός που ρωτά δεν έχει ποτέ φανταστεί ότι υπάρχει μια επιλογή.
Πριν ρωτήσουν αυτό, οι γονείς θα πρέπει να σκεφτούν για λίγο πώς περνούσαν τον χρόνο τους πριν αποκτήσουν τα παιδιά τους. Οι άνθρωποι χωρίς παιδιά έχουν οικογένεια, φίλους, κατοικίδια, εθελοντική δραστηριότητα και χόμπι, οποιοδήποτε από αυτά μπορεί να είναι τουλάχιστον τόσο σημαντικό για αυτούς όσο τα παιδιά είναι για τους γονείς τους. Κάθε άνθρωπος πρέπει να έχει το δικαίωμα να επιλέξει πώς θα δαπανήσει τον χρόνο και τους πόρους του.
Η καλύτερη απάντηση σε αυτήν τη συνηθισμένη ερώτηση είναι ένα χαμόγελο και η φράση: «Κάνω ό,τι θέλω, όποτε θέλω». Μερικές φορές αυτή η ερώτηση έρχεται σε μορφή σχολίου, όπως: «Ζηλεύω τον ελεύθερο χρόνο που πρέπει να έχεις!». Αυτό υπονοεί ότι μόνο οι γονείς ξέρουν τι σημαίνει να είσαι απασχολημένος και αφοσιωμένος σε κάτι. Είναι μια είδους υποτίμηση του τρόπου ζωής ενός ατόμου που είναι χωρίς παιδιά. Υπονοεί ότι δεν υπάρχει σκοπός, νόημα ή αξιόλογες δραστηριότητες που να μπορούν να γεμίσουν την ημέρα σας αν δεν έχετε ένα παιδί να φροντίσετε.
«Θα αλλάξετε γνώμη»
Σκεφτείτε ότι δεν γνωρίζετε εάν αυτό το άτομο δεν έχει αποκτήσει παιδιά από επιλογή ή λόγω άλλων συνθηκών. Ενδέχεται να μην είναι απλά θέμα αλλαγής της γνώμης τους. Το θέμα είναι πολύ ευαίσθητο για να υποθέσετε απλά ότι κάποιος είχε την επιλογή στο θέμα αυτό. Το ότι εσείς ή άλλοι έχετε αλλάξει γνώμη δεν σημαίνει ότι θα το κάνει και κάποιος άλλος.
Δεν γνωρίζετε τι συμβαίνει στη ζωή των ανθρώπων ή τα ιατρικά τους θέματα, οπότε μην κάνετε υποθέσεις. Ακόμη και αυτοί που δεν έχουν παιδιά από επιλογή, δυσανασχετούν με αυτήν την αποποιητική δήλωση. Υπονοεί ότι υπάρχει μόνο ένας τρόπος για να νιώθει κανείς πλήρης και ευτυχισμένος. αυτό Το σχόλιο υπονοεί ότι κάνατε μια κακή επιλογή που δεν γίνατε γονιός, αλλά υπάρχει ακόμη χρόνος για να διορθώσετε το λάθος σας.