10 φράσεις που δεν πρέπει ποτέ να πειτε στο αφεντικό σας!
Μια λάθος κουβέντα να πούμε στο αφεντικό μας… και η απόλυση μας περιμένει στην πόρτα! Ακόμα και αν έχουμε το δίκιο με το μέρος μας, θα το χάσουμε εξ ολοκλήρου αν προτιμήσουμε την ειρωνεία, τις απειλές ή την τεμπελιά, αντί την ευγένεια και τη συζήτηση. Μπορεί να ερχόμαστε στο «αμήν» μερικές φορές στο γραφείο, αλλά ας προσπαθήσουμε να αποφύγουμε τις παρακάτω 10 φράσεις… για το καλό της καριέρας μας.
«Εντάξει, ένα λάθος έκανα! Άλλωστε, δεν φταίω μόνο εγώ…»
Δεν υπάρχει τίποτα πιο εκνευριστικό για ένα αφεντικό… από έναν υπάλληλο που, όχι μόνο δεν παραδέχεται το λάθος του, αλλά ρίχνει και τις ευθύνες αλλού. Πρέπει να αναλαμβάνουμε την ευθύνη του λάθους μας και να μην το περνάμε στο «ντούκου», προσπαθώντας να διορθώσουμε την κατάσταση. Καλύτερα να αποφύγουμε τη φράση «σιγά, μωρέ, ένα λαθάκι έκανα μόνο!».
«Είναι αδύνατο να τα προλάβω όλα αυτά!»
Μπροστά σε μια «αποστολή» του αφεντικού μας… η λέξη «αδύνατο» δεν υπάρχει! Αρχικά, πρέπει να βρούμε τον τρόπο να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες του, αλλά ακόμα και αν αυτό δεν είναι εφικτό, μπορούμε να προτείνουμε μια εναλλακτική λύση. Για παράδειγμα: «Μου αρέσει το σχέδιο σας, αλλά υπάρχουν σοβαρές υποχρεώσεις για αυτό το μήνα. Μπορούμε να το βάλουμε προτεραιότητα τον επόμενο;».
«Έχω ήδη κλείσει εισιτήρια. Θέλω άδεια μόνο τότε!»
Μάλλον δεν σκεφτήκαμε, ότι μπορούν τα σχέδια μας να συμπίπτουν με κάποιον συνάδελφο ή ότι μπορεί τότε να «τρέχει» μια σοβαρή προθεσμία. Σε κάθε περίπτωση, ο προϊστάμενος θα μας κοιτάξει σαν εξωγήινο, αφού από εκείνον δίνεται πρώτα το “ok”. Το βλέπει σαν να ακυρώνουμε τη θέση του, με αποτέλεσμα να μείνουμε με τα εισιτήρια στα χέρια!
«Πριν διαπραγματευτούμε… έχω και άλλη πρόταση για δουλειά!»
Πάντα μπορούμε να αναζητάμε εναλλακτικές στο ζήτημα της καριέρας, αλλά η απειλή στη διαπραγμάτευση δεν έκανε καλό σε κανέναν! Η σκέψη ότι κάποιος άλλος μας δίνει μεγαλύτερο μισθό…δελεάζει τον άλλον, ο οποίος, όμως στο τέλος, στέκεται στην απειλή. Εάν δεν μπορούμε να βρούμε αμέσως άλλη δουλειά, τι θα κάνουμε; Θα αναγκαστούμε να ανεχτούμε την ειρωνεία και την αμηχανία μέσα στο γραφείο.
«Αυτό που μου ζητάτε…δεν είναι δική μου δουλειά»
Ο προϊστάμενος γνωρίζει τις ευθύνες κάθε υπαλλήλου, οπότε δεν αποφασίζει στην τύχη. Ίσως θέλει να δοκιμάσει τις ικανότητες μας ή να χρειάζεται επιπλέον βοήθεια! Αν πούμε: «Αυτό δεν είναι δική μου δουλειά», τότε σίγουρα ρισκάρουμε τη θέση μας. Σε περίπτωση που είμαστε πολλοί πιεσμένοι, απλά μπορούμε να τον ρωτήσουμε από ποια υποχρέωση θα ήθελε να ξεκινήσουμε…
«Δεν πληρώνομαι αρκετά για τη δουλειά μου. Θα εργάζομαι ανάλογα λοιπόν!»
Αν πούμε την παραπάνω φράση, με ύφος και ειρωνεία, τότε μάλλον θα ακούσουμε το: «Απολύεσαι!». Σίγουρα, θέλουμε να αμειβόμαστε ανάλογα με την κούραση μας, αλλά κάτι τέτοιο χρειάζεται ιδιαίτερο χειρισμό. Καλό είναι να κανονίσουμε μια συνάντηση μαζί του, να μιλήσουμε ήρεμα και με σεβασμό και στο τέλος, να αναφέρουμε μερικά παραδείγματα της σκληρής δουλειάς μας.
«Γιατί φωνάζεις μωρέ; Προχθές στον καφέ ήσουν πιο χαλαρός»
Ορίστε και μια φράση που μπορεί να κάνει «πύραυλο» το αφεντικό μας, ειδικά αν παράλληλα έχουμε τα πόδια πάνω στο γραφείο. Μπορεί να έχουμε φιλικές σχέσεις με τον προϊστάμενο μας, αλλά στη δουλειά βρισκόμαστε σαν επαγγελματίες και δυστυχώς, έχουμε κατώτερη θέση από αυτόν. Για αυτό, καλύτερα να διαχωρίζουμε τα επαγγελματικά με τα προσωπικά.
«Δεν μπορώ να συνεργαστώ με τον…»
Μετά από μια τέτοια απάντηση, κάθε αφεντικό θα κοιτάξει τη δική μας κακή στάση, και όχι τα «πλην» του άλλου εργαζόμενου! Εάν υπάρχει κάποιο πρόβλημα, μπορούμε να ζητήσουμε τη συμβουλή του αφεντικού μας π.χ. «Δεν μπορούμε να αποδώσουμε καλά με τον Κώστα, λόγω της έλλειψης επικοινωνίας. Τι μπορώ να κάνω, ώστε να λειτουργήσουμε καλά;».
«Ωχ! Θα έπρεπε να σας είχα ρωτήσει πριν, αλλά δεν ήθελα να ενοχλήσω»
Κάτι τέτοιο μπορεί να εξοργίσει το αφεντικό μας! Ακόμα και αν φοβόμαστε να κάνουμε κάποια ερώτηση, που θεωρείται δεδομένη, πρέπει να ρωτήσουμε… γιατί ένα λάθος θα φέρει προβλήματα. Σίγουρα, θα προτιμούσε να του «κλέβαμε» λίγο χρόνο, παρά να μπει στη διαδικασία να βάλει μια τάξη στο χάος του γραφείου.
«Δεν ξέρω τι θα κάνετε χωρίς εμένα»
Κανείς δεν είναι αναντικατάστατος, ακόμη και το ανώτατο στέλεχος μιας εταιρείας. Καλό είναι να πιστεύουμε στον εαυτό μας, αλλά τέτοιες δηλώσεις σίγουρα θα μας απομακρύνουν από το σεβασμό του αφεντικού και των συναδέλφων μας. Σίγουρα, όλοι θα σκεφτούν ότι ζητάμε ειδική μεταχείριση, με αποτέλεσμα να μας κάνουν τη ζωή κόλαση!
