Ο μητρικός θηλασμός, αποτελεί απλά ένα θαύμα της φύσης. Παρ’ όλα αυτά, οι νέες μητέρες κατακλύζονται καθημερινά από πολλές λανθασμένες πληροφορίες που …
10 Μύθοι και αλήθειες για τα βρέφη
Παρακάτω αναφέρονται ενδεικτικά 10 συχνές αντιλήψεις που έχουν οι γονείς και οι οποίες περνούν από γενιά σε γενιά. Ποιες από αυτές είναι αλήθεια και ποιες όχι;
Όλα τα νεογνά έχουν μπλε μάτια.
Ισχύει εν μέρει. Το χρώμα των ματιών καθορίζεται από τα χρωματικά κύτταρα (μελανοκύτταρα), τα οποία βρίσκονται στην ίριδα του ματιού. Τα κύτταρα αυτά παράγουν τη μελανίνη, η οποία είναι καφέ χρώματος και υπεύθυνη για τον καστανό χρωματισμό του ματιού, των μαλλιών και του δέρματος. Ανάλογα με την ποσότητα των μελανοκυττάρων στην ίριδα, τα μάτια έχουν καστανό έως μαύρο χρώμα. Στην περίπτωση που δεν υπάρχουν καθόλου μελανοκύτταρα στην ίριδα, τότε τα μάτια έχουν γκρι-μπλε χρώμα.
Τα νεογνά λοιπόν (τουλάχιστον αυτά που προέρχονται από Ευρωπαίους γονείς) δεν έχουν μελανοκύτταρα όταν γεννιούνται. Αυτά αναπτύσσονται με την πάροδο του χρόνου. Περίπου στην ηλικία των 6 μηνών μπορούμε να διακρίνουμε το οριστικό χρώμα ματιών του παιδιού.
Πρέπει να κόβουμε συχνά τα μαλλιά των μωρών για να δυναμώσουν.
Μύθος. Η δομή και η πυκνότητα των μαλλιών μας καθορίζεται από γενετικούς και ορμονικούς παράγοντες αλλά και από τη διατροφή μας. Απλά φαίνονται τα μαλλιά πυκνότερα γιατί όταν κουρευόμαστε οι άκρες δεν είναι μυτερές. Από την άλλη βέβαια πλευρά ούτε αν κόψουμε τα μαλλιά του μωρού στον πρώτο χρόνο ζωής είναι κακό.
Το παιδικό πάχος θα γίνει μπόι
Ισχύει εν μέρει. Και ισχύει μόνο για τη βρεφική ηλικία. Ακόμη και ένα αδύνατο βρέφος παίρνει αρκετό βάρος τους πρώτους μήνες ζωής φαινόμενο που παρατηρείται περισσότερο στα χέρια, τα ποδαράκια και την κοιλιά. Αυτό είναι ένα φαινόμενο που έχει δημιουργήσει η φύση, ώστε σε περίπτωση που το βρέφος αρρωστήσει από κάποια λοίμωξη και σταματήσει να τρώει, να μπορεί ενεργειακά να διατηρηθεί καταναλώνοντας ενέργεια από το αποθηκευμένο λίπος. Το λίπος αυτό “καίγεται” και δημιουργεί θερμότητα, διατηρώντας τη θερμοκρασία του σώματος σε φυσιολογικά επίπεδα.
Παρόλα αυτά χρειάζεται προσοχή ώστε τα βρέφη να μην παχαίνουν υπερβολικά. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με το μητρικό θηλασμό. Όταν τα βρέφη με την πάροδο του χρόνου ξεκινούν να μπουσουλούν και αργότερα να περπατάνε, χάνουν αυτό το περίσσιο βάρος γρήγορα.
Αυτό δεν ισχύει για τα παιδιά που είναι υπέρβαρα στην ηλικία των 2-6 ετών λόγω κακών διατροφικών συνηθειών στην οικογένεια (υπερβολική κατανάλωση ζάχαρης και γλυκών, λιπαρές τροφές και σνακ μεγάλης θερμιδικής αξίας). 90% αυτών των παιδιών διατηρεί αυτό το παραπανίσιο βάρος ως έφηβος και ενήλικας. Ισορροπημένη διατροφή, άσκηση και λίγη έως καθόλου ζάχαρη βοηθούν τα παιδιά να χάσουν το βρεφικό λίπος κατά τη διάρκεια της νηπιακής ηλικίας.
Απαγορεύονται τα ταξίδια με βρέφος σε βουνά και μεγάλο υψόμετρο.
Ισχύει εν μέρει. Το πρόβλημα είναι η γρήγορη αύξηση στο υψόμετρο όπως πχ συμβαίνει σε μια ανάβαση με τελεφερίκ. Σε αυτές τις περιπτώσεις προκαλείται πόνος στα αυτιά μιας και τα βρέφη δεν γνωρίζουν πώς να εξισώσουν την πίεση. Ένα ακόμη πρόβλημα είναι το μειωμένο οξυγόνο που περιέχει ο αέρας σε μεγάλα υψόμετρα. Τα βρέφη και μικρά παιδιά σε αυτές τις περιπτώσεις αισθάνονται αδιάθετα, έχουν ζαλάδες και τάση προς εμετό.
Ένας γενικός κανόνας είναι ότι στα 3 πρώτα χρόνια ζωής του παιδιού δεν θα πρέπει να πηγαίνει σε μέρη που ξεπερνούν τα 2.500μ υψόμετρο. Εξαίρεση σαφώς αποτελούν τα παιδιά που ζουν σε τέτοια υψόμετρα ή παιδιά που κάνουν διακοπές για ένα μεγάλο διάστημα σε μεγάλο υψόμετρο.
Ο οργανισμός τους έχει προσαρμοστεί στις συνθήκες που επικρατούν σε μεγάλο υψόμετρο και αν αυτά τα παιδιά δεν παρουσιάζουν εύκολη κόπωση, αδιαθεσία και τάση για εμετό τότε μερικά ακόμα μέτρα δεν είναι απαγορευτικά. Σε αυτή την περίπτωση είναι πολύ σημαντικό να μην ξεχνάτε να προσφέρετε στο παιδί άφθονα υγρά.
Το έντονο κλάμα δυναμώνει τους πνεύμονες.
Μύθος. Η λειτουργία των πνευμόνων είναι σχεδόν ώριμη αμέσως μετά τη γεννά. Με την πάροδο του χρόνου ωριμάζουν φυσιολογικά οι λοβοί και οι κυψελίδες. Δεν χρειάζεται καμία περαιτέρω «προπόνηση».
Το φλας των φωτογραφικών μηχανών προκαλεί βλάβη στα μάτια των βρεφών.
Μύθος. Παρόλο που επικρατεί ευρέως αυτή η άποψη, η Γερμανική Ακαδημία Οφθαλμολογίας επισημαίνει ότι δεν αποτελεί κανένα κίνδυνο.
Η οδοντοφυΐα προκαλεί διάρροια και πυρετό.
Όχι, απαραιτήτως. Οι ειδικοί δεν αποκλείουν ότι το στρες που προκαλείται από τον πόνο της οδοντοφυΐας μπορεί να προκαλέσει αύξηση της κινητικότητας του εντέρου και με αυτόν τον τρόπο ελαφριές διάρροιες. Το ότι όμως μερικά παιδιά έχουν και πυρετό κατά τη διάρκεια της οδοντοφυΐας μάλλον είναι τυχαίο γεγονός το οποίο μπορεί να έχει την παρακάτω εξήγηση:
Η προστασία των αντισωμάτων που λαμβάνει το μωρό από τη μητέρα του μειώνεται δραστικά στην ηλικία των 4 μηνών. Ο οργανισμός του βρέφους θα πρέπει από την ηλικία των 4 μηνών να αντιμετωπίσει «μόνος» του τις διάφορες λοιμώξεις.
Τα μωρά που βγάζουν δόντια συνηθίζουν να βάζουν στο στόμα τους διαφορά αντικείμενα τα οποία μπορεί να αποτελούν πηγές μόλυνσης.
Για να θεωρηθεί ένας εμβολιασμός επιτυχημένος θα πρέπει το μωρό να κάνει πυρετό μετά τον εμβολιασμό.
Μύθος. Η ανοσολογική αντίδραση όπως και η παραγωγή αντισωμάτων μετά από εμβολιασμό στη βρεφική ηλικία έχει αναλυθεί σε πολλές επιστημονικές μελέτες. Δεν έχει παρατηρηθεί καμία συσχέτιση όσον αφορά στην παρουσία αντισωμάτων και πυρετού. Για την ανάπτυξη αντισωμάτων δεν είναι απαραίτητος ο πυρετός αλλά και στην περίπτωση που παρουσιαστεί δεν είναι βλαβερός.
Τα παιδιά θα πρέπει να τρώνε όλο το φαΐ τους.
Μύθος. Ήδη από τη βρεφική ηλικία έχουν τα παιδιά ανεπτυγμένη αίσθηση του κορεσμού. Το μωρό που θηλάζει απομακρύνεται από μόνο του από το στήθος, το βρέφος διώχνει το κουτάλι με τη στερεά τροφή όταν έχει χορτάσει και το μικρό παιδί διώχνει από κοντά του το πιάτο όταν δεν θέλει άλλο.
Πιέζοντας τα παιδιά να φάνε και άλλο διαταράσσεται ο μηχανισμός αυτός του κορεσμού, προκαλώντας σύγχυση στο παιδί με αποτέλεσμα τη δημιουργία διατροφικών διαταραχών και πολλές φορές παχυσαρκίας. Ακόμη και όταν ένα παιδί αποφεύγει συστηματικά να φάει μια συγκεκριμένη τροφή ίσως υπάρχει λόγος. Όσο μικρά και αν είναι, τα παιδιά διαισθάνονται πολλές φορές ακούσια πιθανές αλλεργίες που μπορεί να έχουν.
Η μοναδική εξαίρεση είναι όταν το παιδί πχ έχει πυρετό. Σε αυτήν την περίπτωση οι γονείς θα πρέπει να βρουν κάποια τρικ για να πιει το παιδί πολλά υγρά τα οποία είναι απαραίτητα!
Τα παιδιά που είναι αριστερόχειρες θα πρέπει να εξασκήσουν τη δεξιά πλευρά.
Μύθος. Η προτιμώμενη πλευρά αριστερή ή δεξιά που χρησιμοποιεί ένα παιδί είναι καθορισμένη από την αντίστοιχη πλευρά του εγκεφάλου. Για αυτόν τον λόγο είναι αδύνατο να αλλάξετε πλευρά προτίμησης από αριστερή σε δεξιά ή και το αντίθετο σε ένα παιδί. Μέσω πίεσης ίσως είναι δυνατό ένα παιδί που είναι αριστερόχειρας να μάθει να γράφει με το δεξί χέρι, αυτό όμως αποτελεί μια “επίθεση” σε συγκεκριμένες εγκεφαλικές λειτουργίες που μπορεί να έχουν σημαντικό αντίκτυπο σε όλη τη μετέπειτα ζωή του παιδιού.
