Συνταγές Ευτυχίας: Ευγένεια
Όλοι οι άνθρωποι, ανεξαρτήτου ηλικίας, μόρφωσης, καταγωγής ή συνθηκών διαβίωσης, έχουν ένα αναφαίρετο δικαίωμα. Το δικαίωμα στο σεβασμό. Αυτό επιτυγχάνεται με διάφορους τρόπους στην καθημερινή ζωή. Στις συναναστροφές μας με τους άλλους, ένα χαρακτηριστικό που μπορεί να βοηθήσει και να εξομαλύνει τις διαπροσωπικές σχέσεις, είναι το στοιχείο της ευγένειας.
Η όποια συναναστροφή μπορεί να έχουμε, είναι πολύ δύσκολη, είτε γιατί οι άνθρωποι είναι πολύ πιεσμένοι με την καθημερινότητά τους, είτε γιατί υπάρχει απόκλιση στον τρόπο σκέψης και αντίδρασης του καθένα χωριστά. Η ευγενική συμπεριφορά που θα επιδείξουμε σε μια κοινωνική μας συναναστροφή, δεν μπορεί παρά να μας βοηθήσει, ώστε να έχει ανταπόκριση και θετική εξέλιξη αυτή η συναναστροφή.
Στην εργασία μας κυρίως, μια ευγενική συμπεριφορά που δεχόμαστε ή που δίνουμε στους άλλους, μας επιτρέπει να γίνουμε πιο αποδοτικοί και να γίνει σωστά η δουλειά μας. Όταν μιλάμε με ευγένεια και σεβασμό σε κάποιον, ο οποίος μας εξυπηρετεί, θα έχει ως αποτέλεσμα, να είναι πολύ πιο εξυπηρετικός απέναντί μας. Αντίστοιχα, όταν σε κάποιον πελάτη μας, η συμπεριφορά μας είναι γενικά ευγενική, θα έχει σαν συνέπεια, να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη του.
Σε φιλικό και κοινωνικό επίπεδο, η ευγένεια που θα δείξουμε σε κάποιον γνωστό, φίλο ή γείτονα μας, θα βοηθήσει τη σχέση να γίνει πιο μεστή. Οι άμυνες που μπορεί να έχει κάποιος, χαλαρώνουν και η ευγένεια γίνεται τόσο επιδραστική πάνω του, που καταφέρνει να δημιουργήσει μια συμπάθεια απέναντι στο άτομό μας. Αυτή η συμπάθεια, μπορεί να γίνει ο πυρήνας, ο σπόρος από τον οποίο θα γεννηθεί μια όμορφη και ζεστή διαπροσωπική σχέση.
Οι δεσμοί της οικογένειας, είναι ό,τι πιο σημαντικό μπορεί να έχει ένας άνθρωπος στη ζωή του. Η ευγένεια που διακατέχει τις συναναστροφές μας, είτε με κάποιον φίλο και κάποιον γνωστό, είτε με κάποιον πελάτη ή συνάδελφο, μέσα στην οικογένεια δεν είναι τόσο δεδομένη. Πολύ πιο εύκολα μιλάμε και συμπεριφερόμαστε ευγενικά με κάποιον φίλο ή κάποιον άγνωστο, από ό,τι με τον γονιό, το παιδί ή τον αδελφό και την αδελφή μας.
Και αν κάποιος άγνωστος, με την άσχημη συμπεριφορά που μπορεί να δείξουμε, θα μας κάνει πέρα και ενδεχομένως δεν θα μας δώσει άλλη ευκαιρία, η οικογένεια έχει μια σχεδόν απεριόριστη ανοχή στη συμπεριφορά μας. Από τη μεριά μας, οφείλουμε, πρώτα στον εαυτό μας, και ύστερα στους ανθρώπους που μας μεγαλώνουν ή που έχουν βγει από τα σπλάχνα μας, να έχουμε μια συμπεριφορά απέναντι τους, η οποία να είναι ευγενική και μετρημένη. Εξάλλου, αν κάποιος μπορεί να διαμορφώσει τον χαρακτήρα ενός ανθρώπου περισσότερο, αυτός είναι ο γονιός που μεγαλώνει τα παιδιά του, τα αδέλφια που στις περισσότερες οικογένειες μοιράζονται τον προσωπικό τους χώρο και τα παιδιά που με τη συνολική τους συμπεριφορά μπορούν να κάνουν υπερήφανους τους γονείς τους.
Η ευγένεια, αν και είναι απλή και θεμιτή από όλους τους ανθρώπους, δεν είναι δεδομένη σε όλες τις συναναστροφές μας. Όπου όμως χρειάζεται, αν εφαρμοστεί, μόνο καλά αποτελέσματα μπορεί να έχει. Λειτουργεί όπως η σωστή θερμοκρασία ψησίματος. Με την κατάλληλη θερμοκρασία, ένα φαγητό θα απογειώσει τη γεύση του. Με την κατάλληλη ποσότητα ευγένειας, μια διαπροσωπική σχέση, θα αποδώσει καρπούς και θα κάνει τους ανθρώπους καλύτερους.
